Δεν θέλουν λογικές και έντιμες λύσεις!

Της
ΕΛΕΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ – ΛΑΜΠΡΑΚΗ

«Χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο», λέει ο ποιητής και μια βαθιά συγκίνηση σου φέρνει αναμνήσεις που έχουν σχέση με το νησί της Αφροδίτης, την Κύπρο μας. Ένας τόπος γεμάτος με ομορφιές, με απαράμιλλες ακρογιαλιές και κατοίκους που η υπερηφάνεια τους δεν τους άφησε να παραδώσουν ιερά και όσια. Έχει παράδοση που τη συνδέει άμεσα με τη μητέρα Ελλάδα. Η ιστορία της, η γλώσσα της, ήθη και έθιμά της, όλα είναι Ελλάδα. Λαός προοδευτικός, δημιουργικός, που είχε πάντα την Ελλάδα στο πλευρό του και μπόρεσε να ξεπεράσει την κρίση με τη λιγότερη δυνατή δυσκολία.

«Οι φίλοι μας» όμως, που αναπνέεις και ακούγεται στα χώματά τους η αναπνοή σου, δεν μπορούν να χωνέψουν ότι ξοδεύοντας χρήματα και ανθρώπινες ζωές δεν κατάφεραν να μονιμοποιήσουν ακόμα ένα κομμάτι της και να το προσδέσουν στο άρμα του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Δεν θέλουν λογικές και έντιμες λύσεις. Προκαλούν λέγοντας ότι θα στείλουν κι άλλο στρατό, αντί να μειώσουν τον ήδη υπάρχοντα, και ότι θα ψάξουν για τον θησαυρό που κρύβει η θάλασσα. Σαν τις βρωμόμυγες που έχουν μυριστεί ψητό, τριγυρίζουν με τα δικά τους μέσα γύρω από δυνάμεις που θα μπορούσαν να τους εξοντώσουν.

Γάλλοι, Έλληνες, Ισραηλίτες, Αμερικάνοι δουλεύουν εντατικά για να εξαγάγουν φυσικούς πόρους που θα διευκολύνουν ή ακόμα και θα λύσουν το ενεργειακό μέλλον της Ευρώπης. Είναι αστείοι, δεν τολμούν βέβαια να εμποδίσουν όλους αυτούς που περιφρουρούν τα οικόπεδα, όπως λένε, της θαλάσσης, που διαθέτουν πρώτες ύλες, πετρέλαιο και φυσικό αέριο και κόβουν βόλτες γύρω από τις περιοχές όπου γίνονται εργασίες με την ελπίδα να πιέσουν, δείχνοντας σαν τα κοκόρια τη δύναμή τους. Είναι τόσο αδιάλλακτοι που πέφτουν απ’ το ένα λάθος στο άλλο.

Φαίνεται στριμωγμένος ο φουκαράς ο Ταγίπ και έτρεξε να βρει συνεταίρο του τους από επάνω γείτονες, τους Σκοπιανούς. Θέλει συμμάχους για να μπει στην Ευρώπη με όποιον τρόπο μπορεί. Και εκείνος ο Ζάεφ, τι χαρούλες, ο θρασύς, μιλά ξεκάθαρα για «Μακεδονία» και «μακεδονική γλώσσα». Χαμόγελα για την επιτυχία της κυβέρνησής του που μπήκε στο ΝΑΤΟ, το θέμα είναι αν θα μπορέσει να μπει και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν θα αφήσει όμως ο ελληνικός λαός να περάσει αυτό το ξεπούλημα. Τούρκοι, Σκοπιανοί, Αλβανοί, φιλαράκια. Τους έστειλαν κι ένα αεροπλάνο οι Τούρκοι στην Αλβανία, για το οποίο ο άλλος ο πατριώτης, ο Ράμα, βγήκε κορδωμένος να υπερηφανευθεί.

Με λίγα λόγια, γίνανε άρχοντες του κόσμου, λιλιπούτειοι αρχηγοί, που επιδιώκουν την κυριαρχία στα Βαλκάνια, με μεγάλο προστάτη την Τουρκία. Και εμείς τι κάνουμε; Είναι, στ’ αλήθεια, επιτυχία η Συμφωνία των Πρεσπών; Εμείς τι κερδίσαμε; Δεν το μάθαμε με καθαρότητα και ευκρίνεια. Πετύχαμε να λέγονται «Βόρεια Μακεδονία» και τι άλλο σοβαρό και γενναίο; Να μην έχουν αλυτρωτικές επιδιώξεις, να μην απαιτούν και έναν μικρό δρόμο προς τη θάλασσα; Να μη δημιουργήσουν δικό τους λιμάνι; Να μη φτιάξουν δικό τους ή συνεταιριστικό στόχο με τους γείτονες; Τι κερδίσαμε; Να γκρεμίσουν τα αγάλματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και να ονομάσουν αλλιώς το αεροδρόμιό τους κι όχι Αεροδρόμιο «Μακεδονίας»; Αυτά κερδίσαμε;

Πόσα λόγια, λόγια μεγάλα. Και εμείς περιμένουμε μέσα σε όλη αυτήν την αθέατη πλευρά των πραγμάτων, ελπίζουμε σε όνειρα που θα μας έκαναν να νιώσουμε υπερήφανοι, σαν τους προγόνους μας. Ελεύθεροι, αυτάρκεις και να θαυμάζουν τον λαό μας για την ικανότητά του να προσπερνά τους υφάλους και τις τρικλοποδιές των ισχυρών, που μας χρησιμοποιούν για δικό τους όφελος.