Το γεωπολιτικό περιβάλλον και οι πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα
-Στον αέρα η Συμφωνία των Πρεσπών
Ένα άρθρο του βρετανικού «Guardian», γραμμένο τον Φλεβάρη του 2018, φιλοξενεί την άποψη ενός τούρκου αξιωματούχου για την κατάσταση στα Βαλκάνια, είπε: «Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος τελείωσε, ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος συνεχίζεται». Εννοεί ότι με κάποιον περίεργο τρόπο, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το ρολόι της Ιστορίας μοιάζει να έχει γυρίσει πίσω στις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα, στην εποχή των μεγάλων δυνάμεων.
Όμως, πέρα από τις ιστορικές αναλογίες, η σημερινή κατάσταση έχει ποιοτικές διαφορές από τις αρχές του περασμένου αιώνα. Από τις σημαντικότερες είναι ότι στις παραδοσιακές μεγάλες δυνάμεις έχει προστεθεί και η Κίνα.
Είναι ο μεγαλύτερος ξένος επενδυτής στη Σερβία, ενώ σχεδιάζει την κατασκευή σιδηροδρομικής γραμμής υψηλής ταχύτητας από το λιμάνι του Πειραιά και τη Βουδαπέστη μέσω Βελιγραδίου. Είναι ο συντομότερος και επικερδέστερος εμπορικός δρόμος ανάμεσα στην Ασία και την Ευρώπη, αφού η Κίνα ευελπιστεί ότι τα Δυτικά Βαλκάνια θα γίνουν κομμάτι της ΕΕ.
Η εκμετάλλευση των εμπορικών δρόμων, και όχι μόνον, βρίσκεται πίσω και από τη σινορωσική προσέγγιση. Οι δύο χώρες πραγματοποιούν αυτό το διάστημα κοινά στρατιωτικά γυμνάσια στην Άπω Ανατολή, σηματοδοτώντας την επιδίωξή τους να αποτελέσουν αντίπαλο δέος στην αμερικανική παντοκρατορία.
Το τελευταίο έχει ευθεία αντανάκλαση στα Βαλκάνια και συγκεκριμένα στην επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών και της επικείμενης ανεξαρτητοποίησης του Κοσόβου. Τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα δεν επιθυμούν την κύρωση της συμφωνίας, αφού θα θέσει τόσο τον ρωσικό αγωγό αερίου όσο και τη διέλευση των κινεζικών προϊόντων κάτω από νατοϊκό έλεγχο. Παράλληλα θα αποδυναμώσει τη Σερβία, ιστορικό σύμμαχο της Ρωσίας και προορισμό σημαντικών κινεζικών επενδύσεων.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πολιτικά στριμωγμένη σε αυτό το θέατρο γεωπολιτικών αντιπαραθέσεων. Από τη μία δεν μπορεί να έρθει σε ευθεία σύγκρουση με τους Αμερικάνους και από την άλλη δεν επιθυμεί να μπει σε εμπορικό πόλεμο με την Κίνα και τη Ρωσία, όπως σχεδιάζει ο Τραμπ.
Σε αυτό το πλαίσιο, δεν είναι λίγοι εκείνοι που ισχυρίζονται ότι μπορεί να προκαλέσει πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, θα αρνηθεί την αναβολή των περικοπών στις συντάξεις, αναγκάζοντας έτσι την ελληνική κυβέρνηση να πάει σε εκλογές χωρίς να έχει κυρωθεί η Συμφωνία των Πρεσπών. Έτσι, από τη μία θα αναβαθμίσει τον ρόλο της στην περιοχή, θα ευχαριστήσει Ρώσους και Κινέζους και συγχρόνως δεν θα έρθει σε αντιπαράθεση με τους Αμερικάνους.
Μάλιστα οι τελευταίοι θα έχουν ανάγκη τους Ευρωπαίους ώστε να υπάρξει νέα συμφωνία μεταξύ Ελλάδας – FYROM από την κυβέρνηση που θα προκύψει από τις ελληνικές εκλογές.
Το πόσο βάσιμα είναι αυτά τα σενάρια θα το διαπιστώσουμε τους επόμενους μήνες, αφού οι δυνάμεις του πυρήνα της ΕΕ δεν μας έχουν συνηθίσει σε κινήσεις υψηλού πολιτικού ρίσκου.