Champions League, άλλος κόσμος
Σβήνονται όλα με ένα κακό ματς; Για την ακρίβεια με ένα άσχημο ημίχρονο; Ξεχνιούνται τα 14 ματς σερί στην Ευρώπη χωρίς ήττα και ο θαυμασμός των ξένων Μέσων γι’ αυτό το επίτευγμα; Όχι, δεν διαγράφονται έτσι απλά. Όμως μένουν στο συρτάρι, από εδώ και στο εξής είναι ένα ρεκόρ και τίποτε περισσότερο. Διότι πλέον η καταμέτρηση συντελείται από την αρχή. Σε ένα επίπεδο στο οποίο, αν δεν είσαι έτοιμος να ανταποκριθείς για 90 λεπτά, βρέχει γκολ και ήττες…
Το πρώτο μάθημα ήταν ομολογουμένως επώδυνο. Μετά από ένα καλό πρώτο ημίχρονο, διάστημα στο οποίο η ΑΕΚ στεκόταν αξιοπρεπώς, παίχθηκε η αλήθεια βάσει της διαφοράς ποιότητας που χωρίζει τις δύο ομάδες. Δίχως Λιβάγια, Λόπες και Μπακασέτα, οι λύσεις ήταν εξ αρχής λιγοστές. Κοιτάζοντας στον πάγκο, εύκολα εξαγόταν το συμπέρασμα ότι δεν υπήρχαν παίκτες να αλλάξουν κάτι σημαντικά, εφόσον η κατάσταση στράβωνε. Κι όταν αυτό συνέβη, μόλις στο πρώτο λεπτό του δευτέρου ημιχρόνου, η κατάσταση ήταν μη αναστρέψιμη.
Άρθρο του Βαγγέλη Αρναούτογλου στο sport24.gr