Τα «κόλπα» του Σχεδίου Ανάν εφαρμόζουν στα Σκόπια!
Μαζική διεθνής παρέμβαση υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών
-Ο Ζάεφ δημιουργεί τετελεσμένα με «μακεδονική ταυτότητα και γλώσσα» και δυσκολεύει τους εσωτερικούς χειρισμούς στην Αθήνα
-Μεγάλη μάχη για αποχή στο δημοψήφισμα
Ένα σκληρό παιγνίδι, με πρωτοφανείς εξωτερικές παρεμβάσεις, με στόχο την εξασφάλιση της επιτυχούς έκβασης του δημοψηφίσματος στα Σκόπια είναι σε εξέλιξη, αλλά το αποτέλεσμα είναι ακόμη απρόβλεπτο, καθώς οι πιέσεις του διεθνούς παράγοντα δεν φαίνεται να έχουν κάμψει την αντίδραση του μεγαλύτερου κόμματος, του VMRO-DPMNE, που δηλώνει αντίθετο στη Συμφωνία των Πρεσπών.
Ακολουθώντας τακτική ίδια με εκείνη που υιοθέτησαν στο δημοψήφισμα για το Σχέδιο Ανάν στην Κύπρο, δεν αντιλαμβάνονται όσοι κινούν τα νήματα ότι με την ασφυκτική πίεση που ασκούν ευρωπαίοι ηγέτες, ανώτατοι αμερικανοί αξιωματούχοι (την επόμενη εβδομάδα θα επισκεφθεί την ΠΓΔΜ και ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ) αλλά και αλβανοί ηγέτες και παράγοντες μεγαλώνουν περισσότερο τη δυσπιστία και καχυποψία των πολιτών, που δυσκολεύονται να… χωνέψουν την αλλαγή της συνταγματικής ονομασίας της χώρας τους. Και οι έξωθεν αυτές παρεμβάσεις γίνονται μάλιστα στο όνομα της αποφυγής… ρωσικής παρέμβασης εναντίον της συμφωνίας!
Ειδικά μάλιστα ο τρόπος με τον οποίο ο αλβανικός παράγοντας στηρίζει τη Συμφωνία των Πρεσπών, με τις δηλώσεις του Προέδρου Ιλίρ Μέτα και του πρωθυπουργού Έντι Ράμα, την επίσκεψη του ΥΠΕΞ Μπουσάτι και του «μισητού» στους Σλάβους ηγέτη του UCK και νυν Προέδρου του Κοσόβου Χασίμ Θάτσι, βαραίνει περισσότερο το κλίμα στα Σκόπια μεταξύ της σλαβόφωνης πλειοψηφίας, που θεωρεί ότι και ο σχηματισμός της κυβέρνησης Ζάεφ με τη στήριξη των Αλβανών έγινε ώστε να καταστεί δυνατή η συμφωνία για το ονοματολογικό, με αντάλλαγμα την ανάδειξη της αλβανικής κοινότητας σε ισότιμο εταίρο σε ένα διεθνοτικό κράτος.
Η μεγάλη μάχη δίνεται για την αποχή, καθως εάν η συμμετοχή δεν ξεπεράσει το 50% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων τότε τίθεται θέμα ακύρωσης του δημοψηφίσματος. Με δεδομένο ότι ένας αριθμός ψηφοφόρων ζει στο εξωτερικό και δεν έχει υπάρξει μέχρι στιγμής σοβαρό ενδιαφέρον για συμμετοχή με επιστολική ψήφο, εάν υπάρξει μαζική αποχή από τα μέλη και τους οπαδούς του VMRO-DPMNE, τότε θα είναι εξαιρετικά δύσκολη η κατάσταση για τον κ. Ζάεφ.
Όλη η πίεση το τελευταίο διάστημα στράφηκε στον αρχηγό του κόμματος της αντιπολίτευσης, τον κ. Κρίστιαν Μίτσκοσκι, ώστε δημοσίως να αποκηρύξει την αποχή.
Όμως ο κ. Μίτσκοσκι απέφυγε αυτές τις υποδείξεις και η θέση του κόμματός του είναι ότι «οι πολίτες θα πράξουν κατά συνείδηση», θέση που αφήνει σαφώς ανοικτό και το θέμα της αποχής. Ο ίδιος μάλιστα, αφού τόνισε ότι το κόμμα είναι απολύτως αντίθετο με τη Συμφωνία των Πρεσπών, αλλά υποστηρίζει σθεναρά την ευρωατλαντική προσέγγιση της χώρας του (χωρίς όμως τον επώδυνο όρο αποδοχής της συμφωνίας), εξήγησε ότι το VMRO-DPMNE «ενώνει όλους, και εκείνους που θα απέχουν και εκείνους που θα ψηφίσουν εναντίον της συμφωνίας».
Με τον τρόπο αυτό επιχειρεί να καρπωθεί την επόμενη ημέρα ένα σημαντικό ποσοστό που θα καταγραφεί από τις κάλπες να καταψηφίζει τη συμφωνία, προσθέτοντας και το ποσοστό της αποχής και το ποσοστό των ψηφοφόρων που θα απορρίψουν τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Εν τω μεταξύ, ο κ. Ζάεφ έχει επιδοθεί σε έναν πρωτοφανή αγώνα για να προβάλει τα κέρδη της χώρας του από τη Συμφωνία των Πρεσπών και δεν περιορίζεται φυσικά μόνο στο άνοιγμα της προοπτικής ευρωατλαντικής ενσωμάτωσης της χώρας του, αλλά κυρίως στο ότι πλέον κατοχυρώνεται η «μακεδονική ταυτότητα και γλώσσα».
Παρά το γεγονός ότι με τις δηλώσεις αυτές ερεθίζει ακόμη περισσότερο την ελληνική κοινή γνώμη και δυσχεραίνει την αποστολή του κ. Τσίπρα να περάσει τη συμφωνία από τη Βουλή, όταν έρθει η ώρα (στο πρώτο τρίμηνο του 2019), η αφωνία της ελληνικής πλευράς δεν οφείλεται μόνο στο ότι δεν θέλει να υπονομεύσει την προεκλογική καμπάνια του κ. Ζάεφ.
Η αλήθεια είναι ότι η ίδια η Συμφωνία των Πρεσπών αναγνωρίζει το δικαίωμα στον κ. Ζάεφ και στον λαό του να χρησιμοποιούν τους όρους «Μακεδονία», «Μακεδόνας» και «μακεδονικός», καθώς σε άλλο άρθρο της συμφωνίας υπάρχει επεξήγηση ότι η αναφορά σε «Μακεδονία» είναι διαφορετική για κάθε λαό…
Βεβαίως, όταν ξένοι πολίτες, η διεθνής κοινή γνώμη, οι ξένες κυβερνήσεις, τα διεθνή ΜΜΕ ακούνε δηλώσεις για «Μακεδόνες, Μακεδονία, μακεδονική ταυτότητα και γλώσσα», μάλλον είναι δύσκολο να ανατρέχουν στο άρθρο 7, παράγραφος 3, της Συμφωνίας των Πρεσπών, για να αντιληφθούν ότι ο κ. Ζάεφ και οι συμπατριώτες του δεν έχουν σχέση με τη «Μακεδονία», η οποία φυσικά είναι γνωστή όχι για τη σλαβική κληρονομιά της, αλλά για εκείνη του Μεγάλου Αλεξάνδρου…
Αυτά βεβαίως είναι ζητήματα τα οποία, μαζί με όλες τις άλλες μαύρες τρύπες που αφήνει ανοικτές η συμφωνία, θα τεθούν στο τραπέζι της εσωτερικής αντιπαράθεσης όταν και εφόσον όλα εξελιχθούν ομαλά στα Σκόπια και εγκριθεί η συμφωνία, οπότε θα πρέπει να ακολουθήσει και η έγκρισή της από την Ελληνική Βουλή. Μια διαδικασία η οποία δεν θα είναι καθόλου εύκολη, παρά τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς ότι «έχουν βρεθεί βουλευτές από άλλα κόμματα που θα στηρίξουν τη συμφωνία». Μάλιστα θα μπορούσε να οδηγήσει σε πρόωρες εκλογές εάν ο Π. Καμμένος δεν αλλάξει και πάλι τη στάση του, αφήνοντας την κυβέρνηση, η οποία στηρίζεται στις ψήφους των βουλευτών των ΑΝΕΛ, να φέρει τη συμφωνία στη Βουλή και να την εγκρίνει με άλλης σύνθεσης οριακή πλειοψηφία. Βεβαίως, μια τέτοια πρακτική θα είναι υπονομευτική για την ίδια τη διαδικασία καθώς θα δοθεί η εντύπωση ότι επιχειρήθηκε με κατασκευασμένες πλειοψηφίες να εγκριθεί μια μείζονος για τα εθνικά συμφέροντα συμφωνία και μέσω αποστασιών βουλευτών των άλλων κομμάτων να δοθεί παράταση ζωής στην κυβέρνηση.
Και στη συζήτηση τότε θα υπάρχουν πολλά να ειπωθούν για τις πρώτες εμπειρίες από τη στάση της σκοπιανής ηγεσίας και το πώς εκμεταλλεύθηκε τη συμφωνία, πριν ακόμη τεθεί σε ισχύ, για να κατοχυρώσει καθημερινά τον όρο «μακεδονική ταυτότητα και γλώσσα», πανηγυρίζοντας μάλιστα ότι πλέον «έχουν αναγνωρισθεί και από την Ελλάδα»…
Κωνσταντίνος Τσάκαλος