Πρέπει να μαυροφορεθεί κι άλλη μάνα;

Του
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΥΤΑΚΟΥ

Σε λίγο καιρό συμπληρώνονται 32 χρόνια από τον θάνατο του Χαράλαμπου Μπλιώνα, ο οποίος έχασε τη ζωή του όταν μία ναυτική φωτοβολίδα που εκτοξεύτηκε από οπαδό του ΠΑΟΚ τον βρήκε στην καρωτίδα στο ματς ΑΕΛ-ΠΑΟΚ στο «Αλκαζάρ».

Την περασμένη Κυριακή στη Νέα Σμύρνη από θαύμα δεν θρηνήσαμε κι άλλον νεκρό. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο σε αγώνα του ΠΑΟΚ και πάλι και με τη φωτοβολίδα να εκτοξεύεται από την εξέδρα του «Δικεφάλου» και πάλι. Είναι αυτό που λένε, όταν δεν διδάσκεσαι από την ιστορία σου θα την ξαναζήσεις με τον χειρότερο τρόπο.

Ο Ιβάν Σαββίδης ζήτησε άμεση έρευνα για το περιστατικό. Κάποιοι έκαναν λόγο ακόμα και για προβοκάτσια. Επειδή όμως ακόμη και οι… χθεσινοί στο ελληνικό ποδόσφαιρο γνωρίζουν καλά πως ειδικά σε μια κερκίδα φιλοξενούμενων και δη οργανωμένων δεν υπάρχουν άγνωστα πρόσωπα, η πιθανότητα να μην ξέρει κανείς ποιος πέταξε αυτήν τη φωτοβολίδα, σε μια κερκίδα που υπήρχαν και παιδάκια, που πήγαν στο γήπεδο με τους γονείς τους και είδαν τη ζωή τους να κινδυνεύει, έχει ποσοστά μικρότερα και από ένα ταξίδι στον Άρη (τον πλανήτη).

Δυστυχώς, όμως, τα στόματα μέχρι τώρα δεν ανοίγουν και ο ένοχος έχει πολλές πιθανότητες να χαθεί στο… σκοτάδι, αφού και το υλικό από τις κάμερες δεν βοηθά. Ο 20χρονος Βασίλης Θεοδωρίδης εξέτισε πενταετή κάθειρξη για το έγκλημά του να σκοτώσει τον Χαράλαμπο Μπλιώνα με τη φωτοβολίδα στο «Αλκαζάρ». Αλλά τότε υπήρχε νεκρός. Τι πρέπει, δηλαδή, να γίνει για να ανοίξουν τα στόματα και να παρθούν σοβαρά μέτρα; Να μαυροφορεθεί και άλλη μάνα;

Φωτο: mixanitouxronou.gr