Τι κρύβει η σιωπή;

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που έχουν παρατηρήσει ότι τους τελευταίους μήνες, σε αντίθεση με παλαιότερα, ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν κάνει την παραμικρή αναφορά για το αν η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θα προχωρήσει σε βάθος ελέγχους των πεπραγμένων της κυβέρνησης.

Αν στην προσπάθειά της αυτή θα ζητήσει τη συνδρομή της Δικαιοσύνης, πολύ δε περισσότερο αν θα φτάσει και στη σύσταση Εξεταστικών Επιτροπών, όπως είχε υποσχεθεί στο πρόσφατο παρελθόν.

Στις σχετικές ερωτήσεις δημοσιογράφων αλλά και στελεχών κρατά κλειστά τα χαρτιά του κι απαντά σχεδόν μονότονα ότι πρώτο μέλημα της κυβέρνησης που θα σχηματιστεί μετά τις εκλογές θα είναι η ανάταξη της χώρας και η αποκατάσταση των πληγών που θα έχουν αφήσει οι ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.

Η απόφαση του αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας να κατεβάσει ταχύτητα στο συγκεκριμένο ζήτημα, που ορισμένες πλευρές της παράταξης θεωρούν μείζον, μόνο τυχαία δεν είναι.

Αντίθετα, υπηρετεί μια συγκεκριμένη στρατηγική. Θέλει με τον τρόπο αυτό να δείξει προς τα έξω, την κοινωνία για την ακρίβεια, ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν πρόκειται να κινηθεί με ρεβανσιστικές διαθέσεις, δεν θα έχει εκδικητικές τάσεις.

Στην προσπάθειά του να προσεγγίσει κυρίως τους αναποφάσιστους ο κ. Μητσοτάκης εμφανίζεται ήπιος κι ενωτικός. Κατά συνέπεια, αναφορές σε διώξεις, εξεταστικές, κ.ά., σημερινών υπουργών ή στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ θα υπονόμευαν τη στρατηγική του αυτή.