Τι συμβαίνει στη Θράκη;
Υπάρχει μια όλο και πιο ασύδοτη δράση των ψευδομουφτήδων, με την κάλυψη και πολιτικών παραγόντων, και δυστυχώς οι έχοντες δηλωμένη ευαισθησία στα θέματα της Θράκης, υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας, Νίκος Κοτζιάς και Πάνος Καμμένος, φαίνεται ότι δεν έχουν πλέον λόγο για τα τεκταινόμενα.
Όσο σφίγγει το πολιτικό σκηνικό και όσο δυσκολεύουν τα πράγματα για την κυβέρνηση φαίνεται ότι αυξάνεται και η πίεση από μειονοτικούς παράγοντες για την απόσπαση ανταλλαγμάτων έναντι της υπόσχεσης για πολιτική στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ. Μην ξεχνάμε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ στηρίζεται και στις ψήφους των τριών μειονοτικών βουλευτών.
Ο ένας εξ αυτών όμως έχει αναδειχθεί σε πραγματικό πρόβλημα, καθώς κάθε άλλο παρά βοηθά τον απογαλακτισμό των πολιτικών εκπροσώπων της μειονότητας από τον έλεγχο των μηχανισμών του τουρκισμού στη Θράκη.
Τελευταίο περιστατικό τα όσα συνέβησαν στη Γλαύκη, η θέση που πήρε ο Χουσεΐν Ζεϊμπέκ, βουλευτής Ξάνθης του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η συχνή παρουσία του στο πλευρό του ψευδομουφτή Ξάνθης και του τούρκου προξένου.
Στη Γλαύκη, σε θρησκευτική τελετή, εμφανίσθηκαν μικροί μουσουλμανοπαίδες σε μια θεατρική παράσταση, με στολές αραβικές και απομιμήσεις σπαθιών και γιαταγανιών, παραπέμποντας σε ταλιμπανικές εκδηλώσεις βίας.
Όταν δημοσιοποιήθηκαν οι εικόνες από την τελετή και μετά τον σάλο που ακολούθησε, ο Χουσεΐν Ζεϊμπέκ έσπευσε να υποστηρίξει ότι απλώς ήταν ένα σκετς με συμβολισμό για το τέλος της ειδωλολατρίας και την απαρχή του Ισλάμ στη Μέκκα. Ακόμη κι αν είναι έτσι πάντως, δεν μπορεί νέα παιδιά, που φιλοδοξούμε να εντάσσονται ομαλά σε μια σύγχρονη, δυτική, ευρωπαϊκή κοινωνία, να εκπαιδεύονται σε τέτοιες γιορτές, που μόνο το μίσος και τη βία καλλιεργούν…
Ο Χουσεΐν Ζεϊμπέκ, όπως είδαμε και στο τουιτάρισμα του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής, φιγουράριζε στις 24 Αυγούστου σε τέμενος, στη διάρκεια προσευχής, δίπλα στον ψευδομουφτή Αχμέτ Μέτε και τον τούρκο γενικό πρόξενο.
Το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: Τι να περιμένει κανείς από έναν απλό μουσουλμάνο πολίτη, όταν βλέπει τον εκπρόσωπό του και βουλευτή του κυβερνώντος κόμματος να αποδέχεται και να νομιμοποιεί τον ρόλο τόσο του ψευδομουφτή όσο και του εκπροσώπου του τουρκικού κράτους στη Θράκη; Όσοι του επιτρέπουν να έχει αυτόν τον ρόλο προσφέρουν κακή υπηρεσία στη Θράκη και δεν αντιλαμβάνονται ότι έτσι απλώς γίνονται οι ίδιοι εξαρτώμενα της τουρκικής πολιτικής στη Θράκη και όχι το αντίθετο…
Μιας και η συζήτηση περί Θράκης, ας μην ξεχασθεί η υπόθεση των αλεβιτών και της προσπάθειας αφομοίωσής τους από τη σουνιτική πλειοψηφία, προσπάθεια η οποία έχει καπελωθεί από το τουρκικό προξενείο. Οι αλεβίτες, που αριθμούν σχεδόν 3.000 άτομα, είναι κυρίως πομακικής καταγωγής και κατάγονται από τα ορεινά χωριά Ρούσσα, Γονικό, Μέγα Δέρειο, Μεσημέρι, Πετρόλοφος, ενώ ως λατρευτικό κέντρο έχουν τον τεκέ Σαγίντ Αλί Σουλτάν της Ρούσσας, που χρονολογείται από τον 13ο – 14ο αιώνα.
Εδώ και δύο δεκαετίες το τουρκικό προξενείο επιχείρησε να ελέγξει τους αλεβίτες μέσω του συλλόγου «Χίλια», που άρχισε να οργανώνει στον χώρο που παραδοσιακά γιόρταζαν οι αλεβίτες παραδοσιακούς αγώνες πάλης με αθλητές αλειμμένους με λάδι, εισάγοντας όμως τουρκικά-οθωμανικά χαρακτηριστικά, δίνοντας τελικά τουρκική ταυτότητα στη γιορτή.
Οι αλεβίτες τα τελευταία χρόνια άρχισαν να αντιδρούν και έτσι συγκρότησαν την Επιτροπή Διαφύλαξης του Τεκέ Σαγίντ Αλί Σουλτάν, υπό τον Αχμέτ Καραχουσεΐν, ενώ από πέρυσι οργανώνουν οι ίδιοι το παραδοσιακό πανηγύρι.
Φέτος, έχοντας εξασφαλίσει τον έλεγχο του χώρου του τεκέ με απόφαση του υπουργείου Παιδείας και την αρμοδιότητα για τη διοργάνωση του πανηγυριού, οι αλεβίτες βρέθηκαν στο στόχαστρο του συλλόγου «Χίλια» και των υποστηρικτών του από το προξενείο, ενώ, μη έχοντας πλέον αρμοδιότητα να οργανώσουν τη γιορτή, μέλη του συλλόγου «Χίλια» επιχείρησαν να φτάσουν στην περιοχή και όταν εμποδίστηκαν από τις Αρχές δημιουργήθηκε θόρυβος για δήθεν αστυνομική καταστολή εις βάρος της μειονότητας…
Και τελικά το πανηγύρι του συλλόγου «Χίλια» έγινε στο γήπεδο του Κέχρου…
Η υπόθεση αυτή θέλει ιδιαίτερη προσοχή, όχι μόνο γιατί ασκείται ουσιαστικά βία εναντίον ελλήνων πολιτών με αφορμή τη θρησκευτική-πολιτιστική ταυτότητά τους, αλλά εκδηλώνεται προσπάθεια αφομοίωσης, ομογενοποίησης και τουρκοποίησης του συνόλου της μειονότητας, ώστε να είναι και αποτελεσματικότερος ο έλεγχός της.
Και επίσης πρέπει να μην υποτιμάται ένα σκοτεινό παιγνίδι που παίζεται ώστε όσοι δεν υποκύπτουν στις πιέσεις των τουρκικών μηχανισμών στη Θράκη να χαρακτηρίζονται είτε ως Γκιουλενιστές είτε ως άπιστοι, με στόχο την ηθική, κατ’ αρχήν, εξόντωσή τους…