ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ
Χειρουργική επέμβαση για τη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ
-Έντονη εσωκομματική γκρίνια για τις επιλογές στον ανασχηματισμό
-Τα «καπετανάτα» Κοτζιά και Καμμένου
-Ασπίδα προστασίας για ενδεχόμενη ήττα στις εκλογές
-Αμετακίνητος, χωρίς συμμάχους ο Τσακαλώτος
Ανασχηματισμός χαμηλής πτήσης, οι πολιτικές εντυπώσεις του οποίου δεν κράτησαν ούτε δύο 24ωρα, ωστόσο ο μεγάλος κερδισμένος είναι ο ίδιος ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας καθώς ενίσχυσε ακόμα περισσότερο τη λεγόμενη «προεδρική φρουρά», καίγοντας όμως ολοσχερώς την περιβόητη διεύρυνση και κυρίως προς την Κεντροαριστερά.
Πάντως ο κ. Τσίπρας δημιούργησε ένα σχήμα με πρόσωπα αποφασισμένα να σηκώσουν σκληρή πολιτική αντιπαράθεση και μάλιστα στα λεγόμενα θέματα διαφθοράς και θα εντείνει ακόμα περισσότερο την πόλωση εν όψει των επερχόμενων εκλογικών αναμετρήσεων.
Ο κ. Τσίπρας, μέσω και του κατά άλλα άνευρου και χωρίς ιδιαίτερο στίγμα ανασχηματισμού, κατάφερε όχι μόνο να περιορίσει ορέξεις και φιλοδοξίες επωνύμων στελεχών που ήθελαν να επανακάμψουν σε κυβερνητικές θέσεις, αλλά να ελέγξει πλήρως και απόλυτα όλη την κυβερνητική μηχανή και να είναι ο μοναδικός πόλος αναφοράς για όλους τους υπουργούς. Καθίσταται με αυτόν τον τρόπο ο απόλυτος ηγεμόνας και άρχοντας, έχοντας την απόλυτη πρωτοβουλία των κινήσεων. Στην ουσία η κυβέρνηση και ο κρατικός μηχανισμός είναι πλέον «one man show» και μάλιστα σε μια συγκυρία όπου τα βέλη της κριτικής άγγιζαν και τον ίδιο, ενώ αυξανόταν και η εσωκομματική γκρίνια, ειδικά μετά την εθνική τραγωδία στο Μάτι.
Διατηρώντας σχεδόν ανέπαφη την πολιτική ηγεσία σε κρίσιμα υπουργεία (Οικονομίας, Οικονομικών, Εργασίας, Υγείας, Παιδείας, Εξωτερικών, Άμυνας, Ψηφιακής Πολιτικής) αλλά και αναλλοίωτο το επιτελείο του Μαξίμου (Δημήτρης Τζανακόπουλος, Αλέκος Φλαμπούραρης, Χριστόφορος Βερναρδάκης, Δημήτρης Λιάκος), παρά τα όποια προβλήματα, διαμήνυσε ουσιαστικά πως εμπιστεύεται τους δοκιμασμένους και μπαρουτοκαπνισμένους που σήκωσαν το βάρος δύσκολων αποφάσεων και επιλογών και πως η γενική πολιτική της κυβέρνησης ουσιαστικά δεν θα μεταβληθεί, αλλά θα υπάρξουν πιθανότατα κάποιες αναπροσαρμογές από τα μικρά έστω περιθώρια ελευθερίας κινήσεων που αποκτά από την τυπική λήξη των Μνημονίων.
Παράλληλα, παρά τα όποια λάθη και αστοχίες που έγιναν από τους παραμένοντες υπουργούς και το επιτελείο του Μαξίμου, ξεκαθαρίζει ότι συνεχίζει να εμπιστεύεται για τις δύσκολες μέρες που θα έλθουν αυτούς που λειτούργησαν ως ασπίδα του και στήριξαν ακόμα και τις λάθος επιλογές του.
Παράλληλα, η είσοδος νέων προσώπων, κυρίως μιας γενιάς νεότερων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ με πανεπιστημιακές σπουδές, όχι μόνο δίνει οξυγόνο στην κυβέρνηση, αλλά προετοιμάζει συστηματικά την επόμενη μέρα, για τις δύσκολες και πιθανόν μη νικηφόρες εκλογικές αναμετρήσεις. Πρακτικά καθαρίζει το εσωκομματικό, το ενδοκυβερνητικό τοπίο αλλά και την Κοινοβουλευτική Ομάδα, ώστε σε περίπτωση εκλογικής ήττας να γλιτώσει τη σκληρή δοκιμασία της αμφισβήτησης, αλλά να έχει σοβαρά ερείσματα.
Πρόκειται για μια συστηματική προετοιμασία διαχείρισης ήττας, πιθανά τριπλής, σε εθνικές εκλογές, ευρωεκλογές και δημοτικές – περιφερειακές. «Είναι κινήσεις χειρουργικής ακρίβειας», τόνιζαν έμπειρα κοινοβουλευτικά και κομματικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να μη βρεθεί προ απροόπτου την επομένη των εκλογών.
Επίσης, ο κ. Τσίπρας δείχνει να ετοιμάζει και σκληρή άμυνα για τη συμφωνία με τα Σκόπια, αν αυτή έλθει στη Βουλή από την παρούσα κυβέρνηση, με την προσθήκη της κ. Παπακώστα (που ανεβάζει την κυβερνητική πλειοψηφία στους 153) και την ενίσχυση της κυβέρνησης με βορειοελλαδίτες βουλευτές (καθώς στη Β. Ελλάδα το κλίμα είναι πολύ βαρύ για την κυβέρνηση και δημοσκοπικά τα ποσοστά της έχουν υποχωρήσει αισθητά), όπως ο Μάρκος Μπόλαρης, η Ολυμπία Τελιγιορίδου και η Κατερίνα Νοτοπούλου.
Τα πολλά νέα πρόσωπα που έβαλε στην κυβέρνηση ο κ. Τσίπρας (πλην των προαναφερθέντων αξίζει να σημειωθούν τα ονόματα του Μιχάλη Καλογήρου, που από γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου πήγε στο υπουργείο Δικαιοσύνης, του βουλευτή Λακωνίας Σταύρου Αραχωβίτη, που ανέλαβε το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, την αναβάθμιση του Αλέξανδου Χαρίτση σε υπουργό Εσωτερικών κ.ά.) δείχνουν ότι ο κ. Τσίπρας επιχειρεί πλέον μια εσωτερική επανάσταση μέσα από την κυβέρνηση και δημιουργεί, τρόπον τινά, ένα νέο κόμμα μέσα στο παλιό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ.
Άλλωστε οι υπουργοί που παρέμειναν στα νευραλγικά υπουργεία είναι της απολύτου εμπιστοσύνης του, της άμεσης επιρροής του και είχαν πάντα τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα ως σημείο αναφοράς, ενώ δεν του δημιούργησαν ποτέ σοβαρά προβλήματα, ούτε τον αμφισβήτησαν, με πολύ χαρακτηριστικές περιπτώσεις τη Θεανώ Φωτίου, τον Ανδρέα Ξανθό, τον Παύλο Πολάκη, τον Γιώργο Σταθάκη, τον Χρήστο Σπίρτζη, τον Νίκο Παππά, την Όλγα Γεροβασίλη κ.ά.
Διαφορετική περίπτωση είναι βέβαια ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, που έχει την εμπιστοσύνη των δανειστών, ωστόσο στην κυβέρνηση δεν έχει συμμάχους και περιθώρια για αυτόνομες κινήσεις, ενώ οι κύριες προσβάσεις του και η όποια δύναμή του είναι στο κόμμα. Εκεί όμως πλέον, ανεξαρτήτως αν μπήκε γραμματέας ο Πάνος Σκουρλέτης, έχει απέναντί του τη νέα, πανίσχυρη «προεδρική υπερτάση», η οποία μπορεί να ελέγξει οποιαδήποτε εξέλιξη ή αντίδραση στο κόμμα.
Τα δύο «καπετανάτα»
Βέβαια υπάρχουν δύο ισχυροί υπουργοί στην κυβέρνηση, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς αλλά και ο υπουργός Άμυνας Πάνος Καμένος, που έχουν τα δικά τους «καπετανάτα». Όμως ο Νίκος Κότζιας, που ηγείται της συνεργαζόμενης με τον ΣΥΡΙΖΑ Κίνησης «ΠΡΑΤΤΩ», ως τώρα δεν έχει δημιουργήσει ιδιαίτερα θέματα στον Τσίπρα, ούτε τον αμφισβήτησε, ούτε φαίνεται να έχει καταλυτικό ρόλο σε εσωκομματικούς συσχετισμούς. Ο πρωθυπουργός πάντως τον χρειάζεται και για το Σκοπιανό. Όσο για τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ Πάνο Καμένο, πάντα υπάρχει συνεννόηση με τον πρωθυπουργό, αν και η συνέχεια των σχέσεών τους και της συνεργασίας τους θα κριθεί όταν έλθει η συμφωνία για το Σκοπιανό στη Βουλή. Όμως χωρίς τον Π. Καμένο και ολόκληρη την Κοινοβουλευτική Ομάδα των ΑΝΕΛ δεν υπάρχει δεδηλωμένη και πλειοψηφία στη Βουλή, ούτε τώρα, πριν από τις εκλογές, υπάρχει άλλος έτοιμος κυβερνητικός εταίρος και αυτό το γνωρίζει πολύ καλά το Μαξίμου.
Ο κ. Τσίπρας από τον περασμένο ανασχηματισμό, που και εκείνος είχε πολυδιαφημιστεί ότι θα σηματοδοτούσε διεύρυνση προς την Κεντροαριστερά -κάτι που δεν έγινε-, είχε ξεκινήσει το πείραμα των νέων προσώπων, των προσώπων από τη νεότερη γενιά του ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ 30-45, το οποίο φαίνεται ότι απέδωσε με την τοποθέτηση του Δημήτρη Τζανακόπουλου ως κυβερνητικού εκπροσώπου, του Δημήτρη Λιάκου ως υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ, της Έφης Αχτσιόγλου στο υπουργείο Εργασίας, του Γιώργου Βασιλειάδη στο Αθλητισμού, του Νάσου Ηλιόπουλου στο Εργασίας.
Κλειστές οι πόρτες της Κεντροαριστεράς
Πάντως ούτε αυτήν τη φορά υπήρξε η περιβόητη και πολυδιαφημισμένη διεύρυνση προς την Κεντροαριστερά, καθώς όσα ονόματα ακούστηκαν απλά «κάηκαν» (Λούκα Κατσέλη, Χάρης Παμπούκης, Γιάννης Ραγκούσης, Στέφανος Τζουμάκας, Σταύρος Μπένος κ.ά.). Η συμμετοχή της Μαριλίζας Ξενογιανακοπούλου (βλέπε και ρεπορτάζ σε διπλανή στήλη) είχε προεξοφληθεί από τον προηγούμενο ανασχηματισμό, ωστόσο η ίδια έχει πολύ μικρή απήχηση στη βάση των παλιών ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ. Η τοποθέτηση της Μυρσίνης Ζορμπά στο υπουργείο Πολιτισμού ήταν μεν έκπληξη, ωστόσο, παρότι επί Κώστα Σημίτη διετέλεσε ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ και είχε πολύ καλή παρουσία στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, είναι σχεδόν μηδενική η επιρροή της και ο πολιτικός της αντίκτυπος στους ψηφοφόρους της Κεντροαριστεράς και του ΠΑΣΟΚ.
Λόγω Σκοπίων μπήκε η Παπακώστα
Η υπουργοποίηση της Κ. Παπακώστα δεν συνιστά έστω και μια μικρού χαρακτήρα διεύρυνση προς την Κεντροδεξιά. Μάλιστα φαίνεται ότι ήδη προκαλεί προβλήματα στον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς ήδη έχουν αρχίσει και βγαίνουν στη φόρα δηλώσεις της και συμπεριφορές του παρελθόντος, που μόνον τιμή δεν περιποιούν σ’ ένα κόμμα το οποίο θέλει να χαρακτηρίζεται αριστερό. Το γεγονός ότι πάνε να τη χρεώσουν στον Καμμένο ελάχιστους πείθει, καθώς σχεδόν όλοι διατείνονται πως η συμμετοχή της στο κυβερνητικό σχήμα συνδέεται με τη διεύρυνση της κυβερνητικής πλειοψηφίας, που αριθμεί πλέον 153 βουλευτές, εν όψει και της συμφωνίας για το Σκοπιανό.
Η… εξάρτηση συνεχίζεται
Πάντως προς το παρόν διαψεύστηκαν ορισμένα στελέχη -και μάλιστα προβεβλημένα-, όπως ο Νίκος Ξυδάκης, ο Νίκος Φίλης κ.ά., που μιλούσαν για απεξάρτηση του Τσίπρα από τον Καμμένο μετά το τέλος των Μνημονίων.
Η συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ συνεχίζεται ενώ και ο Καμμένος ενισχύεται, καθώς εκτός από την Παπακώστα κέρδισε και άλλη μία υπουργική καρέκλα για τη Μαρίνα Χρυσοβελώνη.