Στο παζάρι το Κυπριακό;
-Για κάποιο αντάλλαγμα στην Τουρκία…
Δεν ξέρουμε τι ακριβώς επιδιώκει ο Πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης κι αν έχει αντιληφθεί πλήρως το παιγνίδι που στήνεται στο Κυπριακό. Είναι δεδομένο ότι από τον Σεπτέμβριο θα δρομολογηθούν εξελίξεις στο Κυπριακό με αφορμή και την προσπάθεια να δοθεί κάποιο αντάλλαγμα στην Τουρκία εάν υπάρξει προσπάθεια εκτόνωσης της έντασης με τους Αμερικανούς. Το πιο εύκολο είναι το Κυπριακό.
Όμως, ασχέτως τι επιδιώκουν οι Αμερικανοί, η ανησυχία προκαλείται από δηλώσεις και πρωτοβουλίες κορυφαίων στελεχών του ΔΗΣΥ, όπως του ίδιου του προέδρου του Αβέρωφ Νεόφυτου, που αποδέχεται και θεωρεί λογική την παραμονή ενός αριθμού τούρκων στρατιωτών στο νησί και μετά την επίτευξη συμφωνίας για τη λύση του Κυπριακού, ενώ προέβλεψε ότι ίσως ο κ. Ερντογάν κάνει κινήσεις για επίλυση των περιφερειακών ζητημάτων για να βελτιώσει τις σχέσεις με τους γείτονες.
Ας ελπίσουμε, εν όψει εξελίξεων, ότι δεν υπάρχουν τέτοιου είδους αυταπάτες στην κυπριακή πολιτική ηγεσία. Ότι, δηλαδή, ο κ. Ερντογάν, θέλοντας να προσεγγίσει την Ευρώπη, θα σπεύσει να λύσει το Κυπριακό και να βελτιώσει τις σχέσεις του με την Ελλάδα και την Κύπρο… Ο κ. Ερντογάν θέλει λύση του Κυπριακού, μόνον αυτή όμως που εξυπηρετεί τα στρατηγικά συμφέροντα της Τουρκίας, που προφανώς δεν συμπίπτουν με εκείνα της Κυπριακής Δημοκρατίας, ούτε φυσικά με της Ελλάδας.
Στο Κραν Μοντανά η παρτίδα σώθηκε, στο τέλος, με τη σωτηρία παρέμβαση του Νίκου Κοτζιά, που έθεσε ως απαράβατο όρο την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων και την κατάργηση των Συνθηκών Εγγύησης και φυσικά όλων των παρεμβατικών δικαιωμάτων. Απλώς να έχουμε υπόψη μας ότι δεν θα υπάρχει πάντοτε η ευκαιρία να βγάζει ένας Κοτζιάς λαγούς από το καπέλο στη διαπραγμάτευση του Κυπριακού. Η επόμενη διαδικασία θα είναι πολύ καλά προετοιμασμένη και μεθοδευμένη από τον διεθνή παράγοντα και πλέον και τα ελληνικά επιχειρήματα έχουν εξαντληθεί, ενώ, αντιθέτως, το γεωστρατηγικό ενδιαφέρον για λύση του Κυπριακού έχει αναθερμανθεί.