Στ. Παπαθεμελής: «Αποστολή εξετελέσθη»

Του
ΣΤΕΛΙΟΥ ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗ
Προέδρου Δημοκρατικής Αναγέννησης
E-mail: [email protected],
[email protected]

Εν αρχή ην ο γνωστός και μη εξαιρετέος Πιερ Μοσκοβισί. Έγραψε στη γερμανική «Die Welt» ότι τα ακατανόμαστα Μνημόνια που επεβλήθησαν στη χώρα μας «ήταν ένας οκτάχρονος εφιάλτης»! Και εξομολογείται, χωρίς ασφαλώς τύψεις, πως δεν αισθανόταν καλά, όταν πίσω από τις πόρτες αποφάσιζαν κάποτε για το μέλλον εκατομμυρίων Ελλήνων.

«Από δημοκρατική σκοπιά, αυτό ήταν σκανδαλώδες, διότι μόνο λίγοι υπουργοί ήταν επαρκώς ενημερωμένοι και είχαν συγκεκριμένη εντολή», συνεχίζει, για να καταλήξει: «Ορισμένες ιδιαίτερα ακραίες και προσωπικές θέσεις έβλαψαν και τη σχέση μας με τους Έλληνες και οδήγησαν μάλιστα στο να αποφασίσει το Eurogroup ιδιαίτερα σκληρές μεταρρυθμίσεις».

Κατά καιρούς ο ίδιος έχει μιλήσει για «λάθος συνταγή», την οποία ΔΝΤ, Eurogroup, Κομισιόν και όλο το κακό συναπάντημα δεν καταδέχτηκαν ποτέ να διορθώσουν.
Γράφεται ότι ο Γάλλος ορέγεται τη θέση του Γιούνκερ και θέλει την ψήφο μας. Γι’ αυτό τα πλεονάζοντα προσκυνήματα απέναντί μας…

Μετά τη «Welt» είναι η σειρά του «Spiegel» με τον κυνικό τίτλο «Operation gelungen – Land stirbt» (μτφ.: «Αποστολή εξετελέσθη – Η χώρα [η Ελλάδα] πεθαίνει»)!

Το περιοδικό επισημαίνει ότι το 2060 οι Έλληνες πρέπει να εξοφλήσουν τα χρέη τους, αλλά «παραδόξως παραβλέφτηκε το σημαντικότερο, πως χρέη μπορεί να αποπληρώσει μόνο μία χώρα που αναπτύσσεται». Η Ελλάδα όμως συρρικνώνεται. Ο αρθρογράφος περιγράφει με μελανά χρώματα την ακάθεκτη δημογραφική μας κατάρρευση. Και επισημαίνοντας τις ανειλημμένες -κακή τη μοίρα- υποχρεώσεις μας, ως το 2060 να κατορθώνουμε, παρά τα επαληθευμένα χάλια μας, πλεονάσματα της τάξεως του 3,5% ετησίως, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων να εμβάζουμε στους δανειστές, εκτιμά ότι παρόμοιος στόχος είναι δύσκολος και για πετυχημένη χώρα και φυσικά αδύνατος για μας!

Μας έχουν σύρει οι διεθνείς τοκογλύφοι σε ό,τι είναι αδύνατο, ανέφικτο για μας. Αλλά «το αδύνατον διώκειν μανικόν», κατά τον Μάρκον Αυρήλιο (μτφ.: «Το να επιδιώκεις το αδύνατο είναι τρέλα»). Πόσω μάλλον να στο επιβάλλουν οι άλλοι. Γι’ αυτό ο σοφός αυτοκράτωρ καταλήγει ότι είναι «αδύνατον το τους φαύλους μη τοιαύτα ποιείν» (μτφ.: «Είναι αδύνατο να μην κάνουν τέτοιες κακίες οι φαύλοι»).

Στο μεταξύ οι καλοί μας εταίροι και σύμμαχοι, που έπεισαν τους Τσίπρα – Κοτζιά να αποδεχτούν την καταχθόνια Συμφωνία των Πρεσπών, βυσσοδομούν στα αποκαλούμενα Δυτικά Βαλκάνια για ρυθμίσεις που ανατρέπουν την ισορροπία δυνάμεων στην περιοχή και έχουν ως σημείο αναφοράς το σχέδιο της «Μεγάλης Αλβανίας». Μεθοδεύσεις, με εργαλείο το Κόσοβο, για την υλοποίηση του γνωστού οράματος περί «Μεγάλης» ή «Φυσικής» Αλβανίας.

Το ζήτημα δεν είναι τι μηχανεύεται ο αλβανικός παράγων, εξ ορισμού από μόνος του αδύναμος, αλλά τι δολιεύονται ισχυρά κέντρα (διάβαζε Βερολίνο), που δραστηριοποιούνται πάντοτε, αλλά ιδίως τελευταία, με σατανικές μεθοδεύσεις.

Ο Ζάεφ εξάλλου, γνωστό ανάστημα της καγκελαρίου, «τιτιβίζει» ασταμάτητα για τη… νίκη του και προπαγανδίζει στους αλβανοσλάβους υπηκόους του ότι «η Μακεδονία», όπως το διαβάζετε και το ακούτε, «θα είναι μέρος μιας Ενωμένης Ευρώπης για πάντα»!

Εξάλλου η τουρκική επιθετικότητα άρχισε να εκδηλώνεται τώρα σε πρωτόγνωρους τομείς, όπως η αλιεία. Αδίστακτες οι τουρκικές παραβιάσεις. Το Ελληνικό Ινστιτούτο «Αρχιπέλαγος» καταγγέλλει: «Περισσότερο προκλητική από τη στάση των τουρκικών αλιευτικών θεωρούμε την αδιαφορία και την ανεπάρκεια των ελληνικών αρχών, δεδομένου ότι παρόλες τις επανειλημμένες καταγγελίες που λαμβάνουν καθημερινά από πολίτες, αλιείς, τουριστικά σκάφη και από το Ινστιτούτο «Αρχιπέλαγος», επί μία εβδομάδα δεν είναι σε θέση να απωθήσουν τα τουρκικά αλιευτικά από τα ελληνικά χωρικά ύδατα»!

Τα τουρκικά αλιευτικά καταστρατηγούν κάθε νομιμότητα. Τα αλιευτικά αποθέματα και το όλο οικοσύστημα λεηλατούνται από τους γείτονες. Κυριαρχεί η γραμμή «μη εμπλοκή και μη σύλληψη» των τούρκων παραβατών «διά τον φόβο ενός επεισοδίου».
Έτσι όμως καταντούμε, οικεία βουλήσει, ξέφραγο αμπέλι.

Και στα απλά όπως και στα σύνθετα μάς έχει ρημάξει ο αυτοκτονικός κατευνασμός. Περιφρονούμε τον εγκυρότερο δάσκαλο της πολιτικής σκέψης, τον Θουκυδίδη: «Πέφυκε γαρ και άλλως άνθρωπος το μεν θεραπεύον υπερφρονείν, το δε μη υπείκον θαυμάζειν (III, 39,5).

Και στην έξοχη μετάφραση του άλλου μεγάλου Έλληνα, του Ελευθερίου Βενιζέλου: «Διότι φύσει ο άνθρωπος καταφρονεί γενικώς τους κόλακας και θαυμάζει τους μη υποκύπτοντας».

«Και ου τοις άρχειν βουλομένοις μέμφομαι, αλλά τοις υπακούειν ετοιμοτέροις ούσιν. Πέφυκε γαρ το ανθρώπειον διά παντός άρχειν μεν του είκοντος, φυλάσσεσθαι δε το επιόν» (IV, 61,5).

Και κατά Βενιζέλο: «Ούτε μέμφομαι εκείνους που θέλουν να άρχουν, αλλ’ εκείνους που είναι υπερβολικά πρόθυμοι να υποτάσσωνται εις τους άλλους. Διότι φυσικόν είναι ανέκαθεν εις τον άνθρωπον να επιβάλλη την εξουσίαν του εις τους υποκύπτοντας, αλλά ν’ αμύνεται εναντίον των επιδρομέων»!