«Σεβέζο» εν… αναμονή, Πέραμα και Δραπετσώνα!
-Αν γίνει κάτι στις δεξαμενές, το Μάτι δεν θα είναι… τίποτα μπροστά τους! -«Υπάρχουν σχέδια, έχουν ληφθεί όλα τα μέτρα, αλλά όταν έχεις καζάνια γεμάτα καύσιμα στην αυλή σου δεν μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος», τονίζουν στο «Π» ο αντιπεριφερειάρχης Πειραιά Γιώργος Γαβρίλης και ο δήμαρχος Περάματος Γιάννης Λαγουδάκης
Το Μάτι μπορεί να μετράει τις πληγές του μέσα στα αποκαΐδια, αλλά ένας χειρότερος εφιάλτης, τύπου Σεβέζο, είναι σε… αναμονή!
Όσο κι αν ακούγεται τρομακτικό, δυστυχώς αποτελεί μια πραγματικότητα, που σε περίπτωση υλοποίησής της το Μάτι θα είναι το… εκατοστό της τραγωδίας που θα επακολουθήσει! Πρόκειται για τις δεξαμενές καυσίμων που βρίσκονται στη Δραπετσώνα και το Πέραμα, μέσα στον οικιστικό ιστό, δίπλα σε κατοικίες και σχολεία, οι οποίες αν κάποια στιγμή εκραγούν θα κάνουν ολοκαύτωμα όλο τον Πειραιά αλλά και τις γειτονικές περιοχές, ενώ οι επιπτώσεις στην ατμόσφαιρα μπορεί να απαιτήσουν την εκκένωση μεγάλου τμήματος της Αττικής!
Για να φύγει αυτός ο εφιάλτης και να εκλείψει οριστικά ο κίνδυνος για την Αττική, μία είναι η λύση: Να απομακρυνθούν άμεσα οι δεξαμενές καυσίμων και να τοποθετηθούν σε απομονωμένες περιοχές, με νέες προδιαγραφές κατασκευής και σύγχρονα σχέδια αποτροπής κάθε ατυχήματος. Πρόσφατες μελέτες εμπειρογνωμόνων αναφέρουν ότι οι σύγχρονες μέθοδοι εγκατάστασης τέτοιων δεξαμενών προβλέπουν την τοποθέτησή τους σε ορύγματα μέσα στο έδαφος, για ελαχιστοποίηση των συνεπειών ενδεχόμενης έκρηξης. Προβλέπεται δηλαδή οι δεξαμενές να είναι μισοθαμμένες στο έδαφος για να αποφευχθούν πλευρικές αναταράξεις σε ενδεχόμενο ατύχημα.
Κάτι που σημαίνει ότι οι υπάρχουσες κατασκευές, που έχουν γίνει τη δεκαετία του ’50 οι περισσότερες, είναι παρωχημένες δεν διαθέτουν όπως είναι φυσικό τις σύγχρονες προδιαγραφές εγκατάστασης και ως εκ τούτου όσα μέσα πυροπροστασίας και ασφάλειας κι αν διαθέτουν να αποτελούν πραγματικές «βόμβες» στο νοτιοδυτικό τμήμα του λεκανοπεδίου.
Ο αντιπεριφερειάρχης Πειραιά Γιώργος Γαβρίλης, που αμέσως μετά τη φωτιά στο Μάτι είχε κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για την περιοχή του ευρύτερου Πειραιά, λόγω ακριβώς της ύπαρξης των δεξαμενών, τονίζει στο «Π» ότι «κανένα μέτρο και κανένα σχέδιο από μόνο του δεν είναι ικανό να αποτρέψει ένα μεγάλο ατύχημα. Γι’ αυτό και κάθε φορά πρέπει το κάθε σχέδιο να αναπροσαρμόζεται και να βασίζεται στο τρίπτυχο νέες τεχνολογίες – επιστημονική γνώση – ενίσχυση των μέσων αποτροπής αλλά και πρόληψης. Σήμερα, σ’ έναν πολύ μικρό χώρο μεταξύ Δραπετσώνας και Περάματος, εκατέρωθεν ενός δρόμου μήκους οκτώ χιλιομέτρων, και σε έκταση 300 στρεμμάτων υπάρχουν 150 δεξαμενές καυσίμων!
Οι τελευταίες απ’ αυτές κατασκευάστηκαν κατά τη δεκαετία του ’80. Τότε, η περιοχή ήταν χέρσα, σήμερα όμως γύρω από τις δεξαμενές έχουν κτισθεί σπίτια, με αποτέλεσμα να υπάρχουν δεξαμενές δίπλα από παιδικές χαρές και από σχολεία! Το χειρότερο όμως είναι, συνεχίζει ο κ. Γαβρίλης, ότι οι δεξαμενές έχουν αναπτυχθεί σε μικρό χώρο και με μόνο έναν δρόμο επικοινωνίας, τη λεωφόρο Δημοκρατίας, που είναι και ο μοναδικός δρόμος που συνδέει το Πέραμα με τον Πειραιά και την Αθήνα και από τον οποίο περνούν χιλιάδες οχήματα καθημερινά.
Αυτό, όπως τόνισε ο αντιπεριφερειάρχης, εγκυμονεί ακόμα έναν κίνδυνο, γιατί καθημερινά κινούνται στον συγκεκριμένο δρόμο 200 βυτιοφόρα οχήματα γεμάτα καύσιμα από τις δεξαμενές. Με την αυξημένη κίνηση που έχει ο δρόμος, που είναι ο μοναδικός όπως προαναφέρθηκε, ο κίνδυνος ατυχήματος ενός βυτιοφόρου με ένα άλλο όχημα πολλαπλασιάζεται, οπότε ένα τέτοιο γεγονός σε έναν χώρο τόσο μικρό και με τόσες δεξαμενές καυσίμων εύκολα αντιλαμβανόμαστε τι συνέπειες μπορεί να έχει. Το βιομηχανικό ατύχημα καιροφυλακτεί…».
Απαντώντας στην ερώτηση αν έχουν ληφθεί τα απαιτούμενα μέτρα για αντιμετώπιση ενός τέτοιου περιστατικού ο κ. Γαβρίλης μας είπε: «Τις άδειες λειτουργίας των δεξαμενών τις δίνουν η Περιφέρεια και το υπουργείο. Με βάση την άδεια υπάρχει και ένα ολόκληρο σχέδιο αντιμετώπισης ενός πιθανού ατυχήματος. Το σχέδιο έχει δύο σκέλη: Το ένα αφορά την Πολιτεία και αναφέρεται στα μέτρα που πρέπει να υπάρχουν στον περιβάλλοντα χώρο και το άλλο αφορά τις εταιρείες και αναφέρεται στα μέτρα που πρέπει να υπάρχουν μέσα στον χώρο των δεξαμενών και στις ίδιες τις δεξαμενές.
Το σχέδιο της Πολιτείας, το λεγόμενο ΣΑΤΑΜΕ, έχει καταρτισθεί από το 2014, δηλαδή έχει ανανεωθεί και βελτιωθεί με βάση τα σημερινά δεδομένα, και βρίσκεται στη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας για έγκριση. Τα μέτρα που έχουν πάρει οι εταιρείες τα ελέγχουν μεικτά κλιμάκια της Πυροσβεστικής, της περιφέρειας, της Πολιτικής Προστασίας και των άλλων εμπλεκομένων, με επισκέψεις που γίνονται στις δεξαμενές κάθε χρόνο.
Εμείς, μετά από όσα είδαμε στο Μάτι, αποφασίσαμε τον Σεπτέμβριο να κάνουμε μεγάλη εκστρατεία ενημέρωσης των πολιτών, για να γνωρίζουν τι θα κάνουν σε περίπτωση ατυχήματος και στη συνέχεια να γίνει μια άσκηση, η πρώτη που θα γίνει στην περιοχή, για να δούμε πόσα έχει κατανοήσει ο κόσμος, τι πρέπει να κάνει και πόσο μπορούν να συντονισθούν μεταξύ τους οι διάφορες υπηρεσίες». Αναφορικά με το θέμα της εκκένωσης, αν δηλαδή η άσκηση περιλαμβάνει και σενάριο εκκένωσης, ο κ. Γαβρίλης τόνισε ότι «στα ατυχήματα αυτού του τύπου δεν προβλέπεται εκκένωση αλλά μέτρα αυτοπροστασίας των πολιτών στο είδος του κινδύνου που αντιμετωπίζει».
Γιάννης Λαγουδάκης: Μονόδρομος η απομάκρυνση των δεξαμενών
Ο δήμαρχος Περάματος Γιάννης Λαγουδάκης, φανερά ανήσυχος, δήλωσε στο «Π»: «Όσα μέτρα κι αν ληφθούν, όταν έχεις δίπλα σου, στην αυλή σου, 300 καζάνια γεμάτα καύσιμα, σε περίπτωση οποιουδήποτε ατυχήματος, έκρηξης, πυρκαγιάς, κ.λπ., δεν έχεις τη δυνατότητα να κάνεις πολλά πράγματα. «Υπάρχει σχέδιο και εκτός και εντός των χώρων των δεξαμενών, για την αποτροπή κάθε απειλής από ο,τιδήποτε μπορεί να συμβεί. Αλλά όσο οι δεξαμενές είναι εδώ δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν κινδυνεύουμε. Το αντίθετο θα λέγαμε.
Ο εφιάλτης μιας ολοκληρωτικής καταστροφής υπάρχει πάντα. Η μόνη λύση είναι να απομακρυνθούν οι δεξαμενές. Είναι κάτι που το ζητάμε επίμονα και με κάθε τρόπο από την κυβέρνηση. Πιέζουμε προς όλες τις κατευθύνσεις. Είναι επιτακτική ανάγκη, ζήτημα ζωής για όλο τον Πειραιά, για όλο το λεκανοπέδιο να φύγουν οι δεξαμενές από την περιοχή. Και θα προσπαθήσω με όλες μου τις δυνάμεις για να φύγουν. Είτε με το καλό είτε με τη λαϊκή αντίδραση. Δεν υπάρχει περίπτωση όμως έστω και κάποιες δεξαμενές να μην έχουν φύγει τους επόμενους μήνες. Είναι θέμα ζωής για μας και θα το κάνουμε. Ο κόμπος έφθασε στο χτένι».
Αναφερόμενος στα μέτρα που έχουν ληφθεί για να αποφευχθεί κάποια ενδεχόμενη καταστροφή ο Γ. Λαγουδάκης είπε: «Σύμφωνα με τα σχέδια που υπάρχουν, προέχει η προστασία των πολιτών.
Τον Σεπτέμβριο θα γίνει μια μεγάλη άσκηση αντιμετώπισης βιομηχανικού ατυχήματος, στην οποία, αν χρειασθεί, θα υπάρχει και σχέδιο εκκένωσης της πόλης. Για να γίνει κάτι τέτοιο πρέπει να υπάρχει δεύτερη δίοδος διαφυγής, πέρα από τη λεωφόρο Δημοκρατίας που υπάρχει ήδη. Γι’ αυτό θα χρησιμοποιηθούν οι δρόμοι που υπάρχουν στις εγκαταστάσεις του Πολεμικού Ναυτικού και βγάζουν στον Σκαραμαγκά».
Κλείνοντας ο Γ. Λαγουδάκης επανέλαβε πως «όλα αυτά είναι… ασπιρίνες σε περίπτωση που συμβεί κάτι κακό στα καζάνια, γι’ αυτό και όλες οι προσπάθειες επικεντρώνονται στην απομάκρυνσή τους».
«Το θέμα», κατέληξε ο δήμαρχος Περάματος, «είναι να γίνει η αρχή. Αν αρχίσουν και ξηλώνονται κάποιες δεξαμενές, αν αρχίσουν και φεύγουν, τότε θα ακολουθήσουν όλες στη συνέχεια. Γι’ αυτό πρέπει να επικεντρωθούμε στο να γίνει η αρχή. Μπορούμε!».