Π. Αδαμίδης: Μερικές πρακτικές σκέψεις
Του
ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ ΑΔΑΜΙΔΗ
Δικηγόρου, ΔΝ, αν. Καθηγητή
Κοινοτικού Δικαίου, Προμηθειών και Διεθνών Σχέσεων
στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων
Η φρίκη από την καταστροφή στο Μάτι είναι απερίγραπτη. Ο πόνος άφατος και το ανθρώπινο δράμα συγκλονίζει. Ο θυμός και η αγανάκτηση είναι κάτι παραπάνω από λογικό να κατακυριεύουν τους πληγέντες αλλά και κάθε πολίτη, που αισθάνεται ότι μπορεί την επόμενη στιγμή να είναι η σειρά του. Και νιώθει απελπιστικά απροστάτευτος, καθώς οι θεσμικά υπεύθυνοι αποδεικνύονται τραγικά λίγοι και ανεπαρκείς.
Μέσα από ψελλίσματα συγγνώμης και παιδαριώδεις αυτοσχεδιασμούς.
Οδυνηρή ωστόσο υποχρέωση και επιταγή επιβίωσης είναι ο σχεδιασμός και η δράση για την επόμενη μέρα. Ακούγεται κοινότυπο, αλλά είναι τραγικά αναγκαίο. Επιβεβαιώνεται και από το σπιράλ της επαναλαμβανόμενης σε ετήσια βάση καταστροφής, που μπορεί να μη συνοδεύεται από ανθρώπινες εκατόμβες, αλλά κατατρώει τον περιβαλλοντικό ιστό της χώρας, καταστρέφει υποδομές και αναβάλλει το μοιραίο μέσα από την πρόσκαιρη εύνοια της τύχης και τον ηρωισμό των στελεχών της δασοπυρόσβεσης, των ενόπλων δυνάμεων και των εθελοντών.
Η ενίσχυση του μηχανισμού πολιτικής προστασίας είναι κατά τούτο μία προτεραιότητα. Ενδεχομένως όχι η μόνη, αλλά η τραγικά και διαρκώς επίκαιρη. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την προηγούμενη διετία, ξεκίνησε να διαμορφώνει σχετικές πρωτοβουλίες, με τις γνώριμες γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, που απαιτούν την πολιτική ώθηση και διαρκή παρότρυνση. Τον δρόμο σχετικά τον δείχνουν οι εταίροι μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι Γάλλοι, που έχοντας αναγάγει σε κορυφαία στόχευση την ενίσχυση του ρόλου της χώρας τους στην ψηφιακή οικονομία πολιορκούν, πέρα από τις συνήθεις διπλωματικές οδούς, τους αρμόδιους επιτρόπους.
Σε μηνιαία βάση ο αρμόδιος για την ψηφιακή πολιτική γάλλος γραμματέας βρίσκεται στις Βρυξέλλες και πιέζει. Το ίδιο και οι Φινλανδοί, που ακολουθούν κατά πόδας κάθε κοινοτικό αξιωματούχο και υπηρεσία σε θέματα αμυντικής βιομηχανίας και πολιτικής. Αλλά και οι χώρες της Βαλτικής, που διαρκώς ωθούν σε επαγρύπνηση τους κοινοτικούς θεσμούς για τον εξ Ανατολών κίνδυνο και τη «ρωσική επιθετικότητα».
Ο αρμόδιος επίτροπος για θέματα πολιτικής προστασίας και φυσικών καταστροφών μιλά ελληνικά. Στοιχείο που διευκολύνει. Και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκδήλωσε άμεσα τη συμπαράστασή της. Δεν αρκεί όμως, εφόσον εξαντλείται σε κάποια μέτρα ανακούφισης. Πρέπει να συνδράμει σε δράσεις υποδομής, που θα πρέπει να προτείνουμε και με σθένος να υποστηρίξουμε.
Η απόκτηση στόλου δασοπυρόσβεσης με κοινοτικούς πόρους είναι ένα καίριο μέτρο. Μπορεί και πρέπει να γίνει. Αφορά την προστασία των ευρωπαίων πολιτών και των ευρωπαϊκών υποδομών. Και είναι μέσο αντιμετώπισης των φυσικών καταστροφών, που με τη σειρά τους υπερβαίνουν τα όρια και τις δυνατότητες ενός μόνο κράτους. Άρα και η κοινοτική μέριμνα θα πρέπει να είναι σύμφωνη με την αρχή της επικουρικότητας.
Είναι ένας στόχος σοβαρός, που απαιτεί μεθοδικότητα στην επεξεργασία του και επιμονή στην επιδίωξή του, προϋποθέτει ικανότητες και χρόνο, δεν θα αναλώνεται σε συνεντεύξεις και δεν θα κινδυνεύει από «πράκτορες», «στρατηγούς ανέμους» και «ασύμμετρες απειλές».