Π. ΝΕΑΡΧΟΥ: Η ανομία, η αυθαιρεσία και η ανεπάρκεια, που παράγουν τραγωδία
Γράφει ο
ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΝΕΑΡΧΟΥ
Πρέσβυς ε.τ.
Φαίνεται απίστευτο ότι μια απλή δασική πυρκαγιά στα περίχωρα της πρωτεύουσας οδήγησε σε μια τέτοια εκατόμβη, που θυμίζει σκηνικό πολέμου. Πίσω όμως από αυτήν την τραγωδία βλέπει κανείς τον παραλογισμό καταστροφικών πολιτικών που συνεχίζονται επί δεκαετίες, με την ανοχή της αυθαιρεσίας και της ανομίας.
Βλέπει τις κακοδαιμονίες που μαστίζουν τα συντεταγμένα σώματα του κράτους, με βασίλισσα την αναξιοκρατία και τον κομματισμό. Βλέπει τους ερασιτεχνισμούς και τα αδιέξοδα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Βλέπει την απουσία σοβαρού σχεδιασμού και οργανώσεως από πλευράς αρμόδιων κρατικών φορέων. Βλέπει, τέλος, το αίσχος των Μνημονίων που οδήγησε στην υποχρηματοδότηση και στην εξαθλίωση των δημοσίων υπηρεσιών, με πρώτη, στη συγκεκριμένη περίπτωση, την Πυροσβεστική Υπηρεσία.
Η περιοχή της Ανατολικής Αττικής είναι μεταξύ αυτών στις οποίες εκδηλώθηκε βάναυσα, με την ανοχή του κράτους, η ανεξέλεγκτη αυθαίρετη δόμηση. Εάν οι διαδοχικές κυβερνήσεις της τελευταίας πεντηκονταετίας κατόρθωναν να ελέγξουν το φαινόμενο αυτό, η Αττική θα μπορούσε να διαφυλάξει τη μοναδική ομορφιά της, η χώρα να διαχειρισθεί με προγραμματισμό την οικιστική και τη χωρομετρική της ανάπτυξη και ο Ελληνικός τουρισμός να έχει στη διάθεσή του την Αττική ως ένα μεγάλο και μοναδικό κεφάλαιο.
Δεν ξέρει κανείς, με αποδεδειγμένα στοιχεία, τα αίτια των πυρκαγιών. Μπορούν να οφείλονται σε ακραία φυσικά φαινόμενα. Μπορούν όμως να οφείλονται και σε κακοβουλία ανθρώπων, είτε υποκινουμένων και εγκαθέτων είτε αυτοκλήτων εγκληματιών, που επιδιώκουν κάποιον στόχο. Ενθυμούνται οι αναγνώστες ότι κατά την προηγούμενη περίοδο, για μια ακόμη φορά, έγινε μια νέα έκπτωση στους όρους και στο κόστος για τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων.
Το μήνυμα ελήφθη από πολλούς, ότι το πάρτι των αυθαιρέτων συνεχίζεται. Γιατί να μην επωφεληθούν και άλλοι που δεν «πρόλαβαν» μέχρι τώρα; Ήδη σε Δημοτικό Συμβούλιο Δήμου της περιοχής συζητήθηκε αναίσχυντα η πρόταση να μην κηρυχθούν αναδασωτέες οι καμένες περιοχές για λόγους δήθεν μελλοντικής ασφάλειας.
Την περασμένη εβδομάδα το Κτηματολόγιο εξήγγειλε την ανάρτηση των δασικών χαρτών για την Ανατολική Αττική. Με το όργιο της παρανομίας και της αυθαιρεσίας στην περιοχή, ο καθένας αντιλαμβάνεται ποιες αντιδράσεις μπορεί να προκάλεσε το γεγονός αυτό.
Στα θέματα αυτά η κρατική πολιτική θα έπρεπε να είναι σαφής, σταθερή και αδιαπραγμάτευτη. Να έχει ως στόχο τον τερματισμό του αίσχους των αυθαιρέτων, την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, την προστασία των πολιτών και την εσωτερική ασφάλεια της χώρας έναντι πάντων. Ποια μηνύματα όμως εκπέμπει υπό το άγχος της συλλογής χρημάτων, με κάθε τρόπο και κάθε κόστος, αλλά και της μικροπολιτικής, που στοχεύει πρωτίστως σε δημαγωγικές ψήφους;
Η συλλογή ψήφων δεν περιορίζεται μάλιστα τώρα στα παραδοσιακά κόμματα και στις παρατάξεις των Δήμων. Έχουμε τώρα και νέους θεσμούς, την Περιφέρεια, που θα έπαιζε δήθεν μεγάλο ρόλο στον συντονισμό των φορέων μιας μεγάλης περιοχής και στην αναπτυξιακή στρατηγική. Η θεσμοθέτηση και η προβολή των Περιφερειών ευνοήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία με πρόσχημα την περιφερειακή ανάπτυξη επιδιώκει την οριζόντια Ευρωπαϊκή ενοποίηση και την αποδυνάμωση των εθνικών κρατών και των εθνικών πολιτικών.
Για την αυθεντική εκπροσώπηση της Περιφέρειας θεωρήθηκε αναγκαία η άμεση εκλογή Περιφερειάρχη και Περιφερειακού Συμβουλίου. Προηγουμένως είχε εισαχθεί, με την ίδια ιδεοληψία, ο θεσμός του εκλεγμένου Νομάρχη. Πώς θα γκρεμίσει όμως, π.χ., ένα αυθαίρετο ο εκλεγμένος Νομάρχης, όταν συναγωνίζεται για ψήφους με άλλους συνυποψήφιους; Παρόμοια προβλήματα αντιμετωπίζονται και στην Περιφέρεια. Ο κατακερματισμός της πολιτικής εξουσίας και ο συνωστισμός εκλεγμένων αρμοδίων δεν ενισχύει τον συντονισμό και την αποτελεσματικότητα.
Αυτό το είδαμε στην πράξη στην τραγωδία της Ανατολικής Αττικής. Αυτό δεν σημαίνει, βεβαίως, ότι όλοι οι Περιφερειάρχες είναι το ίδιο. Υπάρχουν όμως εγγενείς αδυναμίες και αντιφάσεις στον θεσμό, όπως είναι, τουλάχιστον, δομημένος και λειτουργεί σήμερα.
Σε ό,τι αφορά ιδιαίτερα την Πυροσβεστική αλλά και γενικότερα την πυρόσβεση, είναι πραγματικά μια πονεμένη ιστορία, που εξηγεί πολλά και ιδίως την έλλειψη ενός αποτελεσματικού σχεδιασμού για κάθε ενδεχόμενο.
Δύο εβδομάδες πριν παρακολουθήσαμε στην τηλεόραση, στο διαδίκτυο και στον Τύπο τις καταγγελίες συνδικαλιστών της Πυροσβεστικής. Ο πυρήνας των καταγγελιών ήταν ότι το 70% των πυροσβεστικών οχημάτων είναι «σαράβαλα» και ότι οι πυροσβέστες είναι γυμνοί από ειδικό πυροσβεστικό εξοπλισμό. Λίγο καιρό πριν είχε παραιτηθεί ο Αρχηγός του Πυροσβεστικού Σώματος, καταγγέλλοντας αναξιοκρατία στην ιεραρχία της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας.
Οι πυροσβέστες αγωνίσθηκαν και αγωνίζονται τις μέρες αυτές για να δαμάσουν τις φλόγες που τους υπερβαίνουν. Απεδείχθη όμως ότι το έργο ήταν δυσανάλογο. Έλειπαν τα μέσα και η επάρκεια των δυνάμεων. Έλειπαν τα εναέρια μέσα σε επαρκή ποσότητα. Έλειπε ο αναγκαίος σχεδιασμός και συντονισμός από τη Γενική Γραμματεία της Πολιτικής Προστασίας.
Η ακραία λιτότητα των Μνημονίων απογύμνωσε κυριολεκτικά την Πυροσβεστική. Σ’ αυτό προστέθηκε η κομματική αναξιοκρατία. Ως κορωνίδα, ήρθε η αποτελμάτωση της πολιτικής για τα πυροσβεστικά αεροπλάνα. Η ενοικίαση μέσων υποκατέστησε για μια περίοδο την αγορά νέων αεροσκαφών. Η ενοικίαση Ρωσικών μέσων ενόχλησε τους Αμερικανούς, που προέβαλαν ως δήθεν συμφέρουσα λύση την ενοικίαση μέσων από την υπηρεσία του ΝΑΤΟ NAMSA. Οι Αμερικανικές αντιδράσεις φαίνεται να ματαιώνουν και τη συμπαραγωγή στην Καλαμάτα του κορυφαίου Ρωσικού πυροσβεστικού αεροσκάφους Μπερίεφ, που θα ήταν χρησιμότατο και για την άμυνα της χώρας.
Η ανυπαρξία σχεδίου για την αντιμετώπιση εκτάκτων καταστάσεων, όπως αυτή της Ανατολικής Αττικής, ανεδείχθη σε όλο της το ολέθριο μεγαλείο, με τραγικό τίμημα έναν απίστευτο αριθμό θυμάτων, απαράδεκτο για ειρηνική περίοδο.
Η χώρα εξετέθη ως ιδιαίτερα ευάλωτη σε φυσικές καταστροφές αλλά και σε ενδεχόμενες κακοβουλίες, επιβουλές και δολιοφθορές. Η εικόνα είναι επείγον να αναστραφεί με μέτρα και άλλες πολιτικές.
Φωτο: reuter-baltas