Αιδώς, Αργείοι!
Του
ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Αξιωματικού Πυροσβεστικού Σώματος εν αποστρατεία
-Ούτε ένα συγγνώμη;
Λίγα μόλις 24ωρα από την πρόσφατη εθνική τραγωδία που έπληξε την Αττική μας, μη δυνάμενος να υπομένω άλλο την αναισθησία των ιθυνόντων, αρχών, φορέων, κ.λπ., της πατρίδας μας, και αφού υποβάλλω και ο ίδιος τα θερμά και ειλικρινή συλλυπητήριά μου στους οικείους των άτυχων πληγέντων και αδικοχαμένων συμπολιτών μας, ως παλιός πυροσβέστης και άνθρωπος τοποθετούμαι ως εξής:
Πολλά χρόνια τώρα, και πιο συγκεκριμένα από το 1980, συμμετείχα σε διάφορες δασικές πυρκαγιές (και όχι μόνο βέβαια) στη χώρα μας, και ειδικότερα σε όλες της Αττικής, από το 1998, όπου τα δάση περιήλθαν στην αρμοδιότητα του Πυροσβεστικού Σώματος. Η συμμετοχή μου δε αυτή ήταν πιο άμεση το 2007 και το 2009 στις δασικές πυρκαγιές των Νομών Ηλείας και Αττικής αντίστοιχα, όπου είχα μεταβεί από τους πρώτους, μαζί και με άλλους συναδέλφους μου βέβαια.
Συγκρίνοντας τις δύο αυτές χρονικές περιόδους με την πρόσφατη σε Νέο Βουτζά, Μάτι κ.λπ., αν και πέρασαν δέκα χρόνια περίπου, ΔΕΝ έγινε απολύτως ΤΙΠΟΤΕ από τις υποσχέσεις των τότε πολιτικών και φυσικών ηγεσιών μας!
Ούτε οι σωστές και αναγκαίες προσλήψεις πυροσβεστών έγιναν, ούτε αλλαγή της υλικοτεχνικής δομής του Σώματος με σύγχρονες και απαραίτητες λόγω φθοράς από τον χρόνο, ούτε αντιπυρικές ζώνες διανοίχτηκαν σε δασικές περιοχές, ούτε καθαρισμός αυτών των περιοχών και εκτάσεων έγινε, ούτε υδροστόμια λειτούργησαν, ούτε οργάνωση, συντονισμός, σωστή αξιολόγηση κατάστασης υπήρξε ποτέ και γενικότερα ούτε ικανότητα και στοιχειώδη ευθιξία από ανευθυνοϋπεύθυνους που χειρίζονταν και χειρίζονται τις τύχες των συμπολιτών μας, δυστυχώς.
Ερχόμενος στο σήμερα, η αγανάκτηση, η οργή και ο θυμός μου, μαζί βέβαια με την οδύνη μου, γίνονται μεγαλύτερα, φυσικά με όλων των Ελλήνων, αφού εξακολουθούμε να γινόμαστε αυτήκοοι μάρτυρες των δικαιολογιών και ανταλλαγής ευθυνών των αρχών για τη φοβερή αυτή τραγωδία.
Πάντοτε φταίνε οι καιρικές συνθήκες και ποτέ οι ίδιοι! Αρχηγός Πυροσβεστικού Σώματος και Λιμενικού, Γραμματέας Πολιτικής Προστασίας, μαζί με κάποιους δημάρχους, από την πρώτη στιγμή κιόλας θα έπρεπε να έχουν παραιτηθεί ως ΑΝΙΚΑΝΟΙ και ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ! Το ίδιο και οι αρμόδιοι υπουργοί κ.λπ.
Όμως μια θέση αρχηγική ή υπουργική δεν αλλάζει με τίποτε δυστυχώς στη χώρα μας! Ως πρόεδρος των Πυροσβεστών Αττικής τη διετία 2009-2011 κατήγγελλα σχεδόν καθημερινά στα ΜΜΕ (Τύπο, τηλεοράσεις, κ.λπ.), μαζί με άλλους συναδέλφους μου βέβαια, τις τεράστιες ελλείψεις μας, την ανοργανωσιά, την έλλειψη συντονισμού, την ανικανότητα γενικά των ιθυνόντων μας, ηγεσιών, κ.λπ. Αμέσως μετά υποσχέσεις, που όμως ΚΑΜΙΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΥΛΟΠΟΙΗΘΗΚΕ!
Και ερχόμαστε στο σήμερα και πάλι, που κατά δήλωση πολιτικών έφταιξε η «ασύμμετρη απειλή» γι’ αυτήν την εθνική μας τραγωδία. Όπως το 2008, που, κατά δήλωση του τότε υπουργού Δημόσιας Τάξης, έφταιγε «ο… στρατηγός άνεμος»!
Δηλώσεις που επισύρουν ποινικές ευθύνες εκ του αποτελέσματος.
65 νεκροί το 2008, 85 και πάνω… σήμερα. Πολλές χιλιάδες στρέμματα καμένης γης, που από αυτά αρκετά, αν και κρίθηκαν αναδασωτέες εκτάσεις, τα τελευταία χρόνια είδαμε να οικοπεδοποιούνται και να… κτισματοφυτεύονται…
Στην πρόσφατη δασική πυρκαγιά, που ξεκίνησε από την Πεντέλη και επεκτάθηκε στο Νέο Βουτζά και στο Μάτι, όπως και σε εκείνη στην Κινέτα, η αργοπορία εντολών από δημάρχους για εκκένωση περιοχών, συν τη μη σωστή εκτίμησή της από το ΠΣ, στην έναρξή της, συν τα όσα προανέφερα, όση ταχύτητα και αν είχε αυτή λόγω ανέμων, έφεραν το τραγικό αποτέλεσμα.
Και ένα καίριο ερώτημα: Αφού από την προηγούμενη γνώριζαν οι αρχές για την αλλαγή καιρικών συνθηκών στην Αττική, σε ποια μέτρα προέβησαν στις ελάχιστες δασικές περιοχές που απέμειναν, τουλάχιστον τη τραγική αυτή μέρα και πριν από την εκδήλωσή της;
Σε απολύτως κανένα!
Ούτε εποχικοί, ούτε πεζές περιπολίες, ούτε αεροπλάνα να ελέγχουν (και πώς, αφού τα μισά από τα υπάρχοντα θέλουν άμεσα αντικατάσταση και από ελικόπτερα μόνο τέσσερα ιδιόκτητα εδώ και χρόνια), απολύτως ΤΙΠΟΤΑ!
Και εν κατακλείδι, συνοψίζοντας, θα αναμένουμε το πόρισμα της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου κ. Ξένης Δημητρίου για τις ευθύνες των ιθυνόντων…
Ως τότε, αν έχουν έστω και ίχνος ανθρωπιάς και στοιχειώδους ευαισθησίας όσοι με οποιονδήποτε τρόπο εγκλημάτησαν έναντι αυτών των αθώων ψυχών, σήμερα κιόλας, την ύστατη αυτή στιγμή, ας επωμιστούν τις ευθύνες τους κι ας πράξουν τα δέοντα, ζητώντας ταπεινά συγγνώμη από όλους μας, κυρίως και πρωτίστως από τα αθώα θύματά τους.