ΕΦΙΑΛΤΗΣ. Η ΑΠΟΛΟΓΙΑ

July 27, 2018 στις κατηγορίες BIBΛIO,

Συγγραφέας:
Νίκος Φαρούπος

Μήπως ήταν αθώος ο άνθρωπος που θεωρείται ο μεγαλύτερος προδότης στην ιστορία της Ελλάδας και του δυτικού κόσμου; Μήπως έπεσε θύμα πολιτικών σκοπιμοτήτων σε μια στημένη δίκη;

Το όνομα Εφιάλτης, που σήμαινε τον ζωηρό, τον ορμητικό, «αυτόν που πηδάει με ορμή πάνω σε κάτι» ή «αυτόν που πατάει σταφύλια», σήμερα είναι συνώνυμο του «προδότη» ή του «πολύ κακού ονείρου».
Αν όμως ο Εφιάλτης επιλέχτηκε για να παίξει τον ρόλο του «καθάρματος», δηλαδή να καθάρει, να εξαγνίσει από το αμάρτημα της υποταγής ή της φυγομαχίας εκείνες τις ελληνικές πόλεις που μήδισαν; Αν τελικά ο «προδότης» είναι ένα ακόμη εξιλαστήριο θύμα της Ιστορίας;

ΙΔΟΥ ΛΟΙΠΟΝ Η ΠΙΘΑΝΗ ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ.

Απόσπασμα βιβλίου

Πριν ξετυλίξεις τον πάπυρο, σεβάσμιε φίλε, σε προειδοποιώ. Δεν επιθυμώ τον οίκτο σου, ούτε να δηλώσω μετάνοια. Και, μα τους θεούς, μην εκλάβεις όσα γράφω σαν απολογία. Δεν σκοπεύω όμως να αφήσω το όνομά μου συκοφαντημένο στους αιώνες με το στίγμα του προδότη.

Γιατί δεν ήμουν ο ένοχος για την πιο δοξασμένη ηρωική ήττα Ελλήνων, που θα μείνει στη μνήμη όλων ως η μεγαλύτερη θυσία για την πατρίδα.

Έντιμε Αριστοκλή, ελάχιστοι γνωρίζουν πού και πώς ζω. Η ζωή μου όμως ήταν και είναι μαύρη. Η γυναίκα μου δεν με χάρηκε. Η μάνα μου με πίκρανε. Της έστελνα χρήματα και μου τα επέστρεφε, γιατί ήταν, έλεγε, λερωμένα από αίμα ελληνικό. Η κλίνη μου ήταν πάντα άδεια, κρύα σαν τάφος. Μόνο φτηνές πόρνες με αγκάλιαζαν, κι αυτές γιατί δεν γνώριζαν ποιανού το σώμα χαϊδεύουν, ποιανού το δέρμα αγγίζουν, ποιανού τα χείλη φιλούν το κορμί τους. Έγινα ένα μίασμα δίχως οικογένεια, περιφρονημένος από όλους, καταδικασμένος κι επικηρυγμένος από την Αμφικτυονία.

Όμως κανείς δεν με λησμόνησε. Ζω στη μνήμη των Ελλήνων, αφού το όνομά μου έχει ταυτιστεί με την προδοσία, τη φιλαργυρία, τη δειλία και την ευτέλεια.

Είχα μια ζωή κάποτε. Μια έντιμη ζωή, το γνωρίζεις αυτό, σεβάσμιε πολίτη της ένδοξης αλλά σκληρής Σπάρτης. Δεν ήταν βίος ζηλευτός, αλλά δεν μου έλειπε τίποτε. Εμπορευόμουν τα όμορφα και δυνατά θεσσαλικά άλογα, επόπτευα ολημερίς το οικογενειακό κτήμα, ξημέρωμα ξυπνούσα, νύχτα γυρνούσα στην οικία μου. Δούλευα τη γη δίχως να βαρυγκωμώ, με όλες τις δυσκολίες: η γη, όπως γνωρίζεις, είναι σαν τους ανθρώπους. Δεν σου επιστρέφει πάντοτε τη φροντίδα που δίνεις. Παράπονο όμως δεν είχα. H ζωή μου ήταν καλή, το σπιτικό μου τίμιο, το φαγητό μου ζεστό και οι άνθρωποι γύρω μου με εκτιμούσαν.

Και δίπλα μου η Ιλάειρα, αφοσιωμένη και πιστή σύντροφος. Πέρασαν χρόνια από τη μέρα που χάθηκα από προσώπου γης. Ξοπίσω μου πολλοί, άξιε Αριστοκλή: Σπαρτιάτες που επιθυμούσαν να εκδικηθούν τον χαλασμό των συμπολιτών σας στις Θερμές Πύλες, Φωκείς που ήθελαν να ξεπλύνουν την ντροπή στην Ανοπαία, γιατί πιάστηκαν στον ύπνο από τους Αθανάτους του Υδάρνη, μηδίσαντες Τραχίνιοι από τα μέρη μου που επιθυμούσαν διακαώς να τιμωρήσουν τον προδότη, εμένα, που έβλαψε τάχαμου τη φήμη του τόπου τους, Αθηναίοι και τυχοδιώκτες από όλη την Ελλάδα που ονειρεύονταν τους χρυσούς δαρεικούς που μου πρόσφερε ο Ξέρξης. Και, ναι, τους πήρα. Και δεν ήμουν ο μόνος.

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο Νίκος Φαρούπος γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε κοινωνική ψυχολογία και σκηνοθεσία κινηματογράφου. Αρχικά εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη στη διαφήμιση και σε ταινίες μεγάλου μήκους. Από το 1989 ασχολείται επαγγελματικά με το σενάριο και έχει συνεργαστεί σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές. Παράλληλα έγραψε και σκηνοθέτησε δύο μικρούς μήκους ταινίες, ενώ από το 1992 μέχρι σήμερα έχει εκδώσει μυθιστορήματα, διηγήματα και μελέτες.

Από τις εκδόσεις Κέδρος κυκλοφορούν τα βιβλία του Ο Δήμιος (1998), Λεξικό των Αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων (2004), Η Ωραία Ελένη (2004), Η Ζώνη της Αφροδίτης (2004), Ο κόσμος των φανταστικών όντων των αρχαίων Ελλήνων (2005), Οι αυριανοί έρωτες θα είναι οι καλύτεροι (2006), Μικρά πάθη (2008), Οι ιχνηλάτες του σκότους (2010). Τον Ιούλιο του 2015 κυκλοφόρησε το αστυνομικό μυθιστόρημά του Έγκλημα στην Αντίπαρο, τον Οκτώβριο του 2016 τη συλλογή διηγημάτων Ο αρχιβιβλιοθηκάριος και άλλες ιστορίες, και τον Ιανουάριο του 2018 το μυθιστόρημα Εφιάλτης – η Απολογία.