Π. ΝΕΑΡΧΟΥ: Η Ελλάδα σε ρόλο πρωταγωνιστή στη λαθρομετανάστευση
Γράφει ο
ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΝΕΑΡΧΟΥ
Πρέσβυς ε.τ.
-«Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι»
Παρακολουθήσαμε τις τελευταίες μέρες τη ρήξη μεταξύ του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος της Γερμανίας και του Χριστιανοκοινωνικού κόμματος της Βαυαρίας και μεταξύ της Καγκελαρίου Μέρκελ και του αρχηγού του Χριστιανοκοινωνικού κόμματος της Βαυαρίας και υπουργού Εσωτερικών της Γερμανίας Ζεεχόφερ για τη λαθρομετανάστευση και το άσυλο στη Γερμανία.
Η πτώση της κυβέρνησης Συνασπισμού απετράπη μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις μεταξύ των τριών κυβερνητικών εταίρων και σοβαρές παραχωρήσεις της καγκελαρίου Μέρκελ προς τον υπουργό Εσωτερικών.
Συμφωνήθηκε, συγκεκριμένα, να δημιουργηθούν κλειστοί χώροι κρατήσεως για τους αιτούντες άσυλο ώστε να διεκπεραιώνεται γρήγορα η διαδικασία εξετάσεως του φακέλου του καθενός και να απελαύνονται πάραυτα όσοι δεν δικαιούνται ασύλου.
Συμφωνήθηκε, κατά δεύτερο λόγο, να απελαύνονται πίσω στην Ελλάδα και την Ιταλία όσοι εισήλθαν στην Ευρωπαϊκή επικράτεια μέσω των δύο αυτών χωρών και υπεβλήθη σ’ αυτές η αίτησή τους για άσυλο. Συμφώνησαν ούτε λίγο ούτε πολύ να λύσουν το πρόβλημά τους στην πλάτη των πιο εκτεθειμένων χωρών, που είναι από τη γεωγραφική τους θέση χώρες εισόδου και να επαναφέρουν πλήρως τις πρόνοιες του Κανονισμού του Δουβλίνου.
Ο Κανονισμός αυτός προβλέπει ότι εάν ένας παράνομος μετανάστης εισέλθει σε μια Ευρωπαϊκή χώρα και καταθέσει σ’ αυτήν αίτηση ασύλου και μεταβεί μετά σε μια άλλη Ευρωπαϊκή χώρα, η τελευταία έχει δικαίωμα, εάν δεν τον θέλει, να τον στείλει πίσω στην πρώτη χώρα στην οποία υπέβαλε αίτηση ασύλου. Τον επαίσχυντο αυτό Κανονισμό που φορτώνει το κύριο βάρος της παράνομης μεταναστεύσεως στις χώρες εισόδου, απεδέχθη το δίδυμο Κώστα Σημίτη και Γιώργου Παπανδρέου.
Η εφαρμογή του Κανονισμού είχε ατονήσει μετά τη μεγάλη μεταναστευτική κρίση, τρία χρόνια πριν και το άνοιγμα των συνόρων από την καγκελάριο Μέρκελ. Το κλίμα στη Γερμανία άλλαξε από τότε άρδην. Η άνοδος του αντιμεταναστευτικού Εναλλακτικού Κόμματος, που κατέκτησε το 13% στις τελευταίες εκλογές, αύξησε τις πολιτικές πιέσεις και στα συστημικά κόμματα που βρίσκονται στην εξουσία. Το μεταναστευτικό έγινε κύριο θέμα εσωτερικής πολιτικής.
Η εξέλιξη αυτή βρίσκεται σε ανταπόκριση με το κλίμα που διαμορφώνεται σε όλες σχεδόν τις Ευρωπαϊκές χώρες. Η Σουηδία, που ναρκισσευόταν να παρουσιάζεται ως «ανθρωπιστική υπερδύναμη» και να πρωτοστατεί σε πολιτικές υποδοχής προσφύγων και μεταναστών και σε ιδεολογίες «πολυπολιτισμικής κοινωνίας», είδε προσφάτως το φως το αληθινό. Πανικόβλητη από τις συνέπειες τις ανεξέλεγκτης υποδοχής παρανόμων μεταναστών και «προσφύγων» έκανε στροφή 180 μοιρών και απεφάσισε να κλείσει πλήρως τα σύνορά της σε πρόσφυγες και μετανάστες.
Η κατάσταση που δημιουργήθηκε στη χώρα, με τους φανατικούς κυρίως Ισλαμιστές, έφερε τη Σουηδική Αστυνομία στα όριά της. Μέσα στην ίδια τη Στοκχόλμη δημιουργήθηκαν ζώνες Ισλαμικής Σαρίας, στις οποίες δεν μπορεί να εισέλθει ούτε η ίδια η Αστυνομία. Η Σουηδία κάνει προσφάτως πολύ λόγο για εσωτερική εθνική ασφάλεια. Επισήμως η αναφορά αυτή στρέφεται κατά της γειτονικής Ρωσίας. Είναι βέβαιο όμως ότι ο πραγματικός λόγος δεν είναι μόνο εξωτερικός. Είναι η ανησυχητική κατάσταση που διαμορφώθηκε στη χώρα με την αθρόα είσοδο, κατά τα τελευταία χρόνια, μεγάλου αριθμού ξένου πληθυσμού, κυρίως Μουσουλμάνων.
Οι χώρες της λεγόμενης Μεσευρώπης (Ουγγαρία, Τσεχία, Σλοβακία, Πολωνία) έμειναν πλήρως αδιάλλακτες στη θέση τους να μη δεχθούν καμιά ανακατανομή «προσφύγων» και μεταναστών, που είχε θέσει ως στόχο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να ανακουφισθούν οι χώρες πρώτης γραμμής, όπως η Ελλάδα και η Ιταλία. Η πολιτική αυτή απεδείχθη ανεφάρμοστη, λόγω της απροθυμίας των άλλων χωρών-μελών να δεχθούν στο έδαφός τους «πρόσφυγες» από την Ελλάδα και την Ιταλία και επισήμως εγκαταλείφθηκε.
Η Ιταλία μετά την άνοδο του σκληρού αντιμεταναστευτικού μετώπου στην εξουσία έκανε επίσης πλήρης στροφή στην πολιτική της. Κατήγγειλε την ατέλειωτη φάμπρικα της παράνομης μεταναστεύσεως με το πρόσχημα του ασύλου και των προσφύγων και απαγόρευσε στις ποικιλώνυμες ΜΚΟ να αποβιβάζουν λαθρομετανάστες στα Ιταλικά λιμάνια.
Είναι εκπληκτικό ότι ενώ όλη η Ευρώπη ανησυχεί και παίρνει μέτρα για τη λαθρομετανάστευση, η Ελλάδα, κατά παράδοξο και παράλογο τρόπο, ακολουθεί αντίθετη πορεία, επικαλούμενη «ανθρωπιστικές» και «διεθνιστικές» δήθεν αρχές και άλλα θολά ιδεολογήματα περί ανοικτών συνόρων. Αναλαμβάνει, στην ουσία, ρόλο υπερμάχου των ανοικτών συνόρων στην Ευρώπη και πρωταγωνιστή στη λαθρομετανάστευση, τη στιγμή που βρίσκεται εκ των πραγμάτων η ίδια στην πιο δύσκολη και ευάλωτη θέση και αντιμετωπίζει έντονο πρόβλημα εθνικής ασφάλειας.
Η Ελληνική κυβέρνηση, αντί να απορρίψει οποιαδήποτε ιδέα επαναπροωθήσεως στην Ελλάδα προσφύγων και μεταναστών από τη Γερμανία και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες και πλήρους επανεφαρμογής του απαράδεκτου Κανονισμού του Δουβλίνου, έσπευσε να δώσει στήριξη στην καγκελάριο Μέρκελ δηλώνοντας ότι είναι έτοιμη να δεχθεί την επαναπροώθηση προσφύγων από τη Γερμανία στην Ελλάδα.
Είναι προφανές ότι η σκλήρυνση της πολιτικής των άλλων Ευρωπαϊκών χωρών και η εγκατάλειψη επισήμως από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή οποιασδήποτε ιδέας μετεγκαταστάσεως από την Ελλάδα και την Ιταλία προσφύγων και μεταναστών και αναδιανομής τους σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες εγκλωβίζουν στην Ελλάδα όσους εισέρχονται παράνομα σ’ αυτήν. Οδηγούν ευθέως σε εποικισμό της χώρας με λαθρομετανάστες και σε αλλαγή πληθυσμού, με Ευρωπαϊκή χρηματοδότηση!
Ήδη είναι σαφής η στροφή της Ευρωπαϊκής πολιτικής για τους λαθρομετανάστες στην Ελλάδα. Επιδιώκει τη μόνιμη εγκατάστασή τους στην Ελλάδα. Αυτό είναι το νόημα των προγραμμάτων «Ήλιος» και «Εστία» που ανέλαβε αφελώς να εφαρμόσει το υπουργείο Μεταναστεύσεως σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Η τελευταία, υπό τη σημαία του ΟΗΕ, έχει αναλάβει προκλητικό ρόλο για τον εποικισμό της χώρας με λαθρομετανάστες.
Η κυβέρνηση πρέπει να εγκαταλείψει επειγόντως την ολέθρια αυτή πολιτική. Τα ανοικτά σύνορα, όταν η άλλη Ευρώπη δεν αναδέχεται τις συνέπειες μιας τέτοιας πολιτικής, είναι παραλογισμός και οδηγεί στην εθνική αλλοτρίωση της Ελλάδος.