Τα… επινίκια
Γράφει ο
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ
Ο Ιονέσκο έλεγε: «Η ουσία του θεάτρου είναι η διόγκωση. Για να ξεπεράσουμε την άχρωμη εκείνη περιοχή που δεν είναι ούτε ζωή ούτε θέατρο, πρέπει να υπερβάλλουμε. Να σπρώχνουμε τα πρόσωπα, τις ιστορίες, ακόμα και τα ντεκόρ πέρα από τα όρια του αληθινού…».
Αυτήν τη συνταγή εφαρμόζει ο Τσίπρας στο πολιτικό του θέατρο του παραλόγου. Διογκώνει την αποτυχία εμφανίζοντάς την ως… επιτυχία, πέρα φυσικά από τα όρια του αληθινού. Οι ίδιοι οι συνεταίροι του πρωθυπουργού αλλά και ξένα δημοσιογραφικά πρακτορεία απεκάλυψαν ότι ο Αλέξης επούλησε τη «μακεδονική ταυτότητα» στους Σκοπιανούς πιστεύοντας στις διαβεβαιώσεις της μαντάμ Μέρκελ ότι σε αντάλλαγμα θα μας ελαφρώσει το χρέος. Και έτσι ο πρωθυπουργός των Εξαρχείων θα μπορούσε να θριαμβολογήσει μπροστά στους αφελείς ψηφοφόρους ότι… «βγήκαμε από τα Μνημόνια»! Πανηγύρισε μπροστά στο κομματικό του ακροατήριο λέγοντας ότι «η εποχή των Μνημονίων τελείωσε…»! Και ήλθε το… τέταρτο Μνημόνιο, σκληρότερο όλων, για να τον διαψεύσει.
Με τη Μέρκελ συμβαίνει το ίδιο που είχε γίνει με τον μέντορά της, τον Αδόλφο Χίτλερ. Εκείνος το 1942 είχε δεχθεί να επισκεφθεί το Βερολίνο ο τότε υπουργός Οικονομικών της κατοχικής κυβέρνησης, ο Σωτ. Γκοτζαμάνης, αλλά εζήτησε εφεξής να μη γίνεται λόγος για έξοδα κατοχής αλλά για… «έξοδα ανοικοδόμησης της Ελλάδας»! Έτσι και τώρα η μέγαιρα του Βερολίνου, η χώρα της οποίας εκέρδισε 3,5 δισ. ευρώ από την ελληνική κρίση, είπε στον Αλέξη να μην κάνει λόγο για το πλέον απάνθρωπο τέταρτο Μνημόνιο, αλλά να διακηρύσσει ότι… τελείωσε η εποχή των Μνημονίων! Το Γ’ Ράιχ κατέστρεψε την Ελλάδα, αλλά ο Χίτλερ ήθελε να εμφανίζεται ότι εμείς πληρώναμε υπέρογκα έξοδα όχι για τις ανάγκες του Γερμανικού Στρατού, αλλά για να… ανοικοδομηθεί η χώρα μας! Τώρα το Δ’ Ράιχ της Μέρκελ δεν ομολογεί ότι θησαυρίζουν οι γερμανικές τράπεζες με το τέταρτο Μνημόνιο. Αντιθέτως, λέει ότι τελείωσαν τα δεινά μας, αλλά δεν το καταλάβαμε…
Χάριν, λοιπόν, της «ευρωπαϊκής προοπτικής», θα είμαστε σκλάβοι στους δόλιους «εταίρους» έως το… 2060. Οι τοκογλύφοι θα κυβερνούν, η ληστεία σε βάρος του ελληνικού λαού και η πιο σκληρή λιτότητα θα συνεχίζονται. Και όχι μόνον αυτό, αλλά η Γερμανία μάς φορτώνει και το Μεταναστευτικό, ώστε να γίνει πλέον η χώρα μας «χωματερή της υφηλίου». Υποθηκεύσαμε όλον τον ελληνικό πλούτο, αλλά ο Τσακαλώτος οραματίζεται ότι τώρα στην… «ανάπτυξη» θα ωφεληθούν και οι… φτωχοί αναξιοπαθούντες. Οραματίζεται ο αφελής υπουργός ότι ήλθε η… «ώρα της ανταμοιβής»! Ο έλεγχος των ευρωπαϊκών «στρατευμάτων κατοχής», δηλαδή των δανειστών, θα γίνεται ανά τρίμηνο, όλο και πιο σκληρός, και έβαλαν την κατοχική μας κυβέρνηση να συμφωνήσει ότι, εάν η «τρόικα» «γουστάρει», θα μας φορτώνουν κι άλλα μέτρα.
Μπροστά σε αυτόν τον… «θρίαμβο», η κυβέρνηση αποφάσισε να γιορτάσει και να πανηγυρίσει την επιτυχία της. Δεν κάλεσε, βέβαια, τον λαό στο Σύνταγμα για τα… επινίκια. Σε μια τέτοια περίπτωση, το λαϊκό κύμα, εξοργισμένο, θα μπορούσε να σαρώσει τους «σωτήρες». Κι έτσι –για σιγουριά– προτίμησαν οι κυβερνώντες να γιορτάσουν μεταξύ τους στο Ζάππειο την εξαθλίωση των πολιτών. Φόρεσε ο Τσίπρας τη… γραβάτα που του χάρισε ο Ζάεφ (για να μη λησμονούμε τι συμβολίζει αυτός ο λαιμοδέτης), αλλά ο λαός, αντί για γραβάτα, έχει θηλιά στον λαιμό του. Κι έτσι οι δύο κυβερνητικοί εταίροι αντήλλαξαν όρκους πίστεως και αφοσίωσης ώστε να παραμένουν στην εξουσία, πράγμα που συμφέρει αμφοτέρους.
Ο Αλέξης –αντίθετα απ’ ό,τι μας διαβεβαίωνε στο παρελθόν– δεν χάνει ευκαιρία να διακηρύσσει τον έρωτά του προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτή την «Κίρκη» που κατορθώνει να μαγεύει και να αλλάζει τα μυαλά όλων των φιλόδοξων και αρχομανών εραστών της. Έτσι, και οι λεγόμενοι «αριστεροί», μαγεμένοι από το γλυκό τραγούδι της εξουσίας, γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια τα λαϊκά συμφέροντα και εντάσσονται στο υπηρετικό προσωπικό των Βρυξελλών, με αντίτιμο την πρωθυπουργία. Και όπως οι καλόγηροι του Μεσαίωνα βάφτιζαν το κρέας ψάρι, έτσι και οι Συριζαίοι με τους συνεταίρους τους βαφτίζουν τη συμφορά «ανάπτυξη», με την ελπίδα να ξεγελάσουν τις μάζες. Η Ελλάδα βουλιάζει όλο και περισσότερο στο ευρωπαϊκό τέλμα. Στο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό έδαφος της Ελλάδος, ο σεισμογράφος σημειώνει συνεχείς ισχυρές δονήσεις σε όλους ανεξαιρέτως τους τομείς. Η κυβέρνηση μετεβλήθη σε Εγκέλαδο, ενώ όλα δείχνουν ότι θα μετατρέψει τη χώρα σε ερείπια. Και μέσα στα καπνίζοντα χαλάσματα, εκείνο που θα μείνει θα είναι η… γραβάτα.
Οι παράφωνες-φάλτσες σάλπιγγες της γιορτής των Συριζαίων σχίζουν το καταπέτασμα της Ιστορίας και ξανά στο βάθος του χρόνου αχνοφαίνεται η αναλαμπή του λαϊκού ξεσηκωμού. Για να ξαναβρεί η Ελλάδα τα παιδιά της και οι Έλληνες την Ελλάδα, μακριά από το ευρωπαϊκό «διαφθορείο». Πολλοί απελπισμένοι, που έχουν πέσει στα δίχτυα της μοιρολατρίας, διερωτώνται: «Μα, τι να κάνουμε;». Από χρόνια, ο καθηγητής κ. Γ. Κασιμάτης είχε υποδείξει τον δρόμο: «Εάν δεν απαλειφθούν οι όροι απειλής από τους ‘‘εταίρους’’ της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας και της παραβίασης των θεμελιωδών άρθρων νομιμότητας, θα καταδειχθεί ότι οι δανειστές μας από την καρδιά της Ευρώπης ασκούν οικονομική και πολιτική βία στη χώρα μας. Από εκεί και πέρα, ο λαός θα πρέπει να αναζητήσει κυβέρνηση και κυβερνητική πολιτική που θα επιδιώξει πολιτικά μέτρα πέρα από την υποταγή στην παράνομη επιβολή ευρωπαϊκής εξουσίας στη χώρα μας…».
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει πάψει από χρόνια να γίνεται πιστευτή σε όσα λέει. Άδικα η προπαγάνδα των ευρωλάγνων αγωνίζεται να πλασάρει μια ψεύτικη εικόνα «ιδεωδών» και να εδραιώσει την απατηλή αντίληψη περί «ευρωπαϊκής οικογένειας». Οι κυβερνώντες πράττουν αυτό που είχε πει ο Σίλερ: «Ο καθένας μόνος του παριστάνει τον έξυπνο, τον λογικό και σοφό. Όλοι μαζί κάνουν έναν ηλίθιο…». Και η μεγαλύτερη απάτη από την Ευρωπαϊκή Ένωση ασκείται με τον ισχυρισμό της ότι σέβεται τη Δημοκρατία, όταν η ίδια έχει μεταβληθεί στην πιο ύπουλη δικτατορία που εγνώρισε ποτέ ο κόσμος. Διότι εδώ η δικτατορία ασκείται κάτω από διάτρητο «δημοκρατικό» μανδύα.
Να γυρίσουμε πίσω στον χρόνο. Στα 1948, με τη φροντίδα της UNESCO, εκλήθησαν να μιλήσουν για τη Δημοκρατία πολιτικοί, φιλόσοφοι και επιστήμονες, κάθε ιδεολογικής απόχρωσης. Σε αυτήν την εργασία που δημοσιεύθηκε αναφερόταν: «Για πρώτη φορά στην Ιστορία του κόσμου καμία θεωρία δεν παρουσίασε τον εαυτό της ως αντιδημοκρατικό. Η κατηγορία εναντίον πράξεων ή νοοτροπίας ως αντιδημοκρατικών χρησιμοποιήθηκε από τον καθένα κατά των άλλων…»!
Σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση καπηλεύεται τον όρο της Δημοκρατίας εργολαβικά, προκειμένου να παρουσιάσει όσους διαφωνούν μαζί της ως «ακραίους» και «λαϊκιστές». Και η «αριστερή» κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, χάριν της λεγόμενης «ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης», θυσιάζει εθνικά θέματα και υιοθετεί μέτρα οικονομικά που έχουν φέρει σε πλήρη απόγνωση τους πολίτες. Μεταβάλλοντας το ψεύδος σε πολιτικό δόγμα, η συγκυβέρνηση καμαρώνει ότι «έληξε η εποχή των Μνημονίων», ενώ μας έφερε το τέταρτο, χειρότερο Μνημόνιο.
Ο λαός με δημοψήφισμα είχε πει το «ΟΧΙ» του στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο Τσίπρας, δέσμιος των Βρυξελλών, προκειμένου να μη χάσει την πρωθυπουργία, μετέτρεψε το υπερήφανο «ΟΧΙ» σε ντροπιασμένο «ΝΑΙ». Γιατί δεν ξανακάνει δημοψήφισμα η κυβέρνηση εάν έχει αμφιβολίες για τις διαθέσεις και τις προτιμήσεις των ψηφοφόρων;
Το γνωρίζουμε ότι φοβάται τη λαϊκή ψήφο. Φοβάται τη λαϊκή ετυμηγορία και για το θέμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και για τις βουλευτικές εκλογές. Τα πάντα για να μείνει ο Τσίπρας στην εξουσία όσο μπορεί περισσότερο! Αλλά η εξουσία έχει χαρακτηρισθεί ως δηλητήριο. Ο άνθρωπος κατέχεται από τη θέληση της δύναμης. Και η εξουσία είναι η υπέρτατη μορφή δύναμης. Οι ξένοι φιλόσοφοι (όπως ο Χομπς) μας έχουν διδάξει ότι η δίψα της εξουσίας είναι ακόρεστη. Δεν υπάρχει ικανοποίηση παρά μόνο στη συνεχή αύξησή της. Ο λόρδος Έιτον είχε πει το περίφημο: «Η εξουσία διαφθείρει, και η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα». Και αυτή ακριβώς η εξουσία του ΣΥΡΙΖΑ και των συνοδοιπόρων του επιβάλλει την «οικονομική τυραννία» κατά του λαού. Τον θυσιάζει στην γκιλοτίνα των «προαπαιτούμενων». Ο Τσέχοφ έλεγε: «Καλύτερα να είσαι θύμα παρά δήμιος». Οι κυβερνώντες επέλεξαν το δεύτερο…