Euro 2004: Μια ευκαιρία που πετάχτηκε στα σκουπίδια…

Του
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΥΤΑΚΟΥ

Στις 4 Ιουλίου συμπληρώθηκαν δεκατέσσερα χρόνια από την πιο χρυσή σελίδα στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Την κατά πολλούς μεγαλύτερη όλων όσων έχουν πετύχει οι Εθνικές μας ομάδες σε όλα τα ομαδικά σπορ.

Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2004 θα μείνει για πάντα χαραγμένο στη μνήμη μας. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Ο Ρεχάγκελ και οι παίκτες του πέτυχαν το ακατόρθωτο. Μπορεί στην αποστολή της ομάδας μας να υπήρχαν πια ποδοσφαιριστές που έβγαζαν το ψωμί τους στα προηγμένα πρωταθλήματα της γηραιάς ηπείρου, αλλά ως ποιότητα και εμπειρίες δεν υπήρχε σχέση με τους αντιπάλους μας, ειδικά αν μιλήσουμε για τη Γαλλία, την Τσεχία και την Ισπανία.

Το μεγαλύτερο κακό σε όλη αυτήν την ιστορία είναι το μετά. Οι ιθύνοντες του αθλήματος στη χώρα μας δεν κατάφεραν να αξιοποιήσουν στο ελάχιστο κάτι από την επιτυχία προς όφελος του σπορ. Το μόνο που ακολούθησε τον θρίαμβο της Πορτογαλίας ήταν μια μεγάλη συνέπεια της Εθνικής μας ομάδας στο να δίνει το «παρών» στα μεγάλα ραντεβού, αφού με εξαίρεση το Μουντιάλ του 2006 σε όλες τις υπόλοιπες μεγάλες διοργανώσεις από το 2008 έως και το 2014 ήμασταν εκεί.

Το γεγονός όμως αυτό δεν οφειλόταν σε μια συνολική ανάπτυξη του ποδοσφαίρου, αλλά στη φουρνιά των εκάστοτε διεθνών, των πολλών που έφυγαν στο εξωτερικό, και κυρίως στο γεγονός πως τον Γερμανό διαδέχθηκε στην τεχνική ηγεσία του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος ο απόλυτος επαγγελματίας Φερνάντο Σάντος, που και αυτός γνώριζε το… κουμπί μας.

Δυστυχώς, το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα συνεχίζει να ταλαιπωρείται από τις ίδιες παθογένειες που παρουσίαζε και προ του 2004. Διαφθορά, σκάνδαλα, παράγοντες χαμηλού επιπέδου, γήπεδα και εγκαταστάσεις κάτω του μετρίου, ενώ, κυρίως, συνεχίζει να είναι πλήρως απαξιωμένο στην αγορά.

Βρισκόμαστε το 2018, μέσα σχεδόν Ιουλίου και ακόμα οι μισές ομάδες δεν έχουν τηλεοπτική στέγη, ακόμα δεν έχει αποφασιστεί ο αριθμός των ομάδων που θα συμμετάσχουν στο επόμενο πρωτάθλημα και οι πρόεδροι περιμένουν την κρατική βοήθεια για να επιβιώσουν.

Αυτό δεν είναι πρόοδος. Είναι κατάντια. Την ευκαιρία που μας έδωσε το Euro 2004 ως ελληνικό ποδόσφαιρο την πετάξαμε στα σκουπίδια…