Οι αποστασίες στο πολιτικό DNA της «οικογένειας»
Του
ΜΕΝΕΛΑΟΥ ΓΚΙΒΑΛΟΥ
Αναπληρωτή καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών
Όπως αποδεικνύεται το σύνδρομο της αποστασίας είναι ανεξίτηλα εγγεγραμμένο στο πολιτικό DNA της μεγάλης «φαμίλιας»…
Πλησιάζει, βλέπετε, η 15η Ιουλίου, που ξυπνά μνήμες από τις «ένδοξες εποχές» του 1965, όπου πρωταγωνιστούσε ο αρχιερέας της αποστασίας Κωνσταντίνος Μητσοτάκης… Τι κι αν πέρασαν 53 ολόκληρα χρόνια από τότε… Το δικό του «φωτεινό» παράδειγμα δεν αποτελεί απλώς μια πολιτική παρακαταθήκη για τη σημερινή ηγεσία της ΝΔ, αλλά μια πρωτεύουσα επιλογή για την πολιτική της δράση.
Σ’ ένα ακροδεξιό-νεοφιλελεύθερο μόρφωμα, όπου η περιφρόνηση της λαϊκής βούλησης, η απαξίωση των δημοκρατικών θεσμών, η υπονόμευση της πορείας της χώρας και του λαού της, η πατριδοκαπηλία και ο ακραίος διχαστικός λόγος συγκροτούν την ταυτότητα και την πολιτική του πρακτική, η επιχείρηση αποστασίας που τέθηκε σε εφαρμογή αποτελεί απλώς ένα «πταίσμα» στη χορεία των πολιτικών «κακουργημάτων» που βαρύνουν την ηγεσία της ΝΔ.
Μπορεί βεβαίως η σημερινή επιχείρηση αποστασίας να αποτελεί (ως ιστορική επανάληψη του 1965) μια φάρσα, όμως στο περιεχόμενό της συνιστά ένα ιστορικό όνειδος για τη ΝΔ και το σύστημα συμφερόντων που τη χειραγωγεί και τελικώς μια ιστορική τραγωδία όσον αφορά το κατάντημα ενός τμήματος του πολιτικού μας συστήματος και των πολιτικών προσώπων που συμμετέχουν σ’ αυτήν την επονείδιστη διαδικασία.
Όσοι όμως ονειρεύονται ένα πολιτικό ριμέικ των Ιουλιανών του 1965, που θα οδηγήσει στην ανατροπή της σημερινής κυβέρνησης, βρίσκονται πολύ μακριά από την πραγματικότητα, γεγονός απόλυτα συμβατό προς την πολιτική και πνευματική τους ανεπάρκεια.
1965: Πραξικόπημα των μηχανισμών εξουσίας
Το 1965, το καθεστώς εξουσίας, με επικεφαλής το παλάτι, θεωρούσε ως απόλυτο μηχανισμό της κυριαρχίας του τον στρατό. Κάθε ρωγμή, κάθε απόπειρα ουδετεροποίησης του μηχανισμού αυτού αποτελούσε εθνικό έγκλημα. Γι’ αυτό και ο Κωνσταντίνος αρνήθηκε στον εκλεγμένο πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου να αναλάβει το υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Η επιχείρηση της αποστασίας και η ανατροπή της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου αποτελούσε την προετοιμασία εδάφους προκειμένου να δρομολογηθεί ένα εναλλακτικό σχέδιο: Τι περιελάμβανε αυτό;
Το plan A μπορούσε να εξελιχθεί στην επάνοδο της ΕΡΕ στην εξουσία με τη διάλυση της ΕΚ. Σε περίπτωση αποτυχίας το plan B προέβλεπε δικτατορία… Τη δικτατορία των στρατηγών υπό τον τότε βασιλέα… Όμως το plan C της CIA είχε προετοιμάσει τη χούντα των συνταγματαρχών…
Το plan A το ανέτρεψε αυτοστιγμεί η συντριπτική λαϊκή πλειοψηφία και κινητοποίηση… Κι όταν τον Μάιο του 1967, στις εκλογές, ο θρίαμβος της ΕΚ και του Γ. Παπανδρέου ήταν πια αναπότρεπτος, τότε έγινε συναγωνισμός και επικράτησε το plan C…
Ασφαλώς και την περίοδο εκείνη υπήρχαν ισχυρά οικονομικά και εκδοτικά συμφέροντα που οργάνωσαν, προώθησαν, χρηματοδότησαν και στήριξαν πολιτικά την επιχείρηση της αποστασίας… Όμως η λαϊκή αντίδραση ήταν άμεση… Και οι εφημερίδες του συγκροτήματος Λαμπράκη κάηκαν σε δέματα μόλις τόλμησαν να υποστηρίξουν τους αποστάτες…
Συμπερασματικά, η επιχείρηση αποστασίας του 1965 είχε ως κύριους γενεσιουργούς και υποστηρικτές τους μηχανισμούς εξουσίας του κράτους και του στρατού. Οι ιδεολογικοί μηχανισμοί διαδραμάτισαν δευτερεύοντα ρόλο και ακυρώθηκαν τελικώς από την αποφασιστική παρέμβαση της κοινωνικής πλειοψηφίας…
2018: Ο πρώτος ρόλος στη διαπλοκή
Αντίθετα, στο σημερινό κακοπαιγμένο και ευτελές σενάριο αποστασίας βασικό ρόλο διαδραματίζει το κύκλωμα διαπλοκής και οι ιδεολογικοί-προπαγανδιστικοί του μηχανισμοί, που χειραγωγούν τις ηγεσίες των κομμάτων του συστημικού-διαπλεκόμενου τόξου στην επιχείρηση ανατροπής της κυβέρνησης.
Ποιο είναι το κοινό πεδίο της τότε και της τώρα αποστασίας; Η πλήρης περιφρόνηση, ο ευτελισμός των δημοκρατικών θεσμών, η εμπορευματοποίηση της βουλευτικής έδρας, η αγνόηση και περιφρόνηση της τύχης του ιδίου του ελληνικού λαού.
Το σενάριο της αποστασίας έρχεται ως έσχατη λύση σε μια αλυσίδα αποτυχιών, τις οποίες υπέστη το συστημικό-διαπλεκόμενο τόξο» αφού όλοι οι στόχοι τους οποίους είχε θέσει, από τον Ιανουάριο του 2015 μέχρι σήμερα, οδηγήθηκαν σε πλήρη αποτυχία.
Η προσμονή της «αριστερής παρένθεσης» μετατράπηκε σε απόγνωση, οι επάλληλες αξιολογήσεις ολοκληρώθηκαν, το χρέος ρυθμίστηκε με απόλυτα θετικό τρόπο…
«Ειν’ οι προσπάθειές μας, των συφοριασμένων ειν’ οι προσπάθειές μας σαν των Τρωών» (Κ. Καβάφης)… Κι επειδή η έξοδος από τα Μνημόνια αποτελεί για το «μαύρο» μέτωπο έναν εφιάλτη, ένα ιστορικό σημείο μη επιστροφής, ένα γεγονός που αλλάζει ριζικά την πολιτική ατζέντα και αναδιατάσσει τους συσχετισμούς, γι’ αυτό και επιστρατεύονται όλα τα μέσα… Γι’ αυτούς άλλωστε τα πάντα επιτρέπονται…
Επελέγη λοιπών ως έσχατο μέσον το πραξικόπημα, η συνταγματική εκτροπή.
Πρώτος στόχος ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Επιχειρήθηκε να τρωθεί το κύρος του, η θεσμική του αξιοπιστία, το ήθος του… Ο Κυρ. Μητσοτάκης και ο Αντ. Σαμαράς αποτέλεσαν τους κομματικούς και πολιτικούς προπομπούς της επίθεσης κατά του Προέδρου της Δημοκρατίας. Μιας επίθεσης που συντονίσθηκε και αναπαράχθηκε από τα ΜΜΕ και οδηγήθηκε στα άκρατά της όρια από τη Χρυσή Αυγή.
Όμως βασικός πολιτικός υπεύθυνος της αντιθεσμικής, πραξικοπηματικής αυτής συμπεριφοράς είναι η ακροδεξιά ηγεσία της ΝΔ.
Το δεύτερο επίπεδο της επίθεσης εξαπολύθηκε με αφορμή το «Μακεδονικό». Εδώ η υποκρισία, η ανευθυνότητα και η πατριδοκαπηλία υπερβαίνουν κάθε όριο. Επί 25 σχεδόν χρόνια το σύστημα, είτε λόγω ανικανότητας είτε λόγω αδιαφορίας, παρέδωσε στην πράξη τα πάντα στα Σκόπια και έρχεται σήμερα να ζητήσει και τα ρέστα όταν η συμφωνία (με όλες τις θεμιτές επιφυλάξεις που μπορούν να διατυπωθούν) συνιστά θετικό βήμα για τη χώρα μας και οδηγεί στην επανάκτηση δικαιωμάτων τα οποία είτε de jura είτε de facto είχαν ήδη απολεσθεί. Πού βρισκόταν κρυμμένος επί τόσα χρόνια ο υπερπατριωτισμός και η εθνικοφροσύνη; Μάλλον στους οικείους χώρους της διαπλοκής και της εθελοδουλίας…
Το «Μακεδονικό» επελέγη ως προσοδοφόρο πολιτικό εμπόρευμα και οι ΑΝΕΛ ως ο αδύναμος κρίκος της κυβερνητικής πλειοψηφίας.
Προμετωπίδα ο διχαστικός λόγος: Πατριώτες και προδότες… Και στη συνέχεια η μέθοδος των προπηλακισμών, των ύβρεων, της συκοφαντίας, των επιθέσεων ακόμα και με τη χρήση βίας… Το γνωστό παρακράτος του σκοτεινού παρελθόντος ενεργοποιείται τώρα στις σύγχρονες του εκφράσεις…
Το τελευταίο στάδιο της εξαχρείωσης περιέλαβε και την επιχείρηση αποστασίας βουλευτών από τους ΑΝΕΛ, με πρόσχημα το «Μακεδονικό».
Ολιγάρχες και ΝΔ καταμερίζουν τους ρόλους
Στη σημερινή εποχή, όπως προαναφέραμε, ο ρόλος της διαπλοκής είναι κυρίαρχος.
Ο Β. Μαρινάκης κήρυξε εδώ και καιρό -υπόδικος ων για κακουργήματα- ανοικτή επίθεση κατά της κυβέρνησης και εξάντλησε τα όρια της πολιτικής χυδαιότητας αναφερόμενος δημόσια «στη χούντα που πέφτει μέσα στους επόμενους μήνες»… Ποιοι είναι οι επόμενοι μήνες; Το διάστημα που μας χωρίζει από την 20ή Αυγούστου και την επίσημο έξοδο από τα Μνημόνια… Τόσο απλά…
Ο έτερος ολιγάρχης, ο Ιβάν Σαββίδης, υπηρετεί έναν πλέον σύνθετο ρόλο, εμπλεκόμενος σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Ο ίδιος διασυνδέεται επιχειρηματικώς με συμφέροντα της ρωσικής οικονομίας και έχει αναλάβει τον ρόλο του καλοθελητή. Γνωρίζοντας ότι η Ρωσία δεν επιθυμεί τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια -και κατά συνέπεια μια συμφωνία της FYROM με την Ελλάδα που διευκολύνει την εξέλιξη αυτή-, έχει ο ίδιος αναλάβει το έργο του υπεργολάβου.
Γι’ αυτό και βοήθησε στη διενέργεια των συλλαλητηρίων, γι’ αυτό και ανέχθηκε τις αποδοκιμασίες οπαδών του ΠΑΟΚ κατά κυβερνητικών στελεχών… Μέσα από τον καταμερισμό ρόλων οι συστημικοί φορείς και οι κομματικοί εκπρόσωποι της διαπλοκής έχουν στήσει το νέο σκηνικό της επείγουσας ανατροπής της κυβέρνησης.
Η αποστασία ως μπούμερανγκ
Όμως η επιχείρηση αποστασίας δεν θα αποτύχει μόνο αριθμητικά αλλά και θα λειτουργήσει ως μπούμερανγκ και σε πολιτικό και σε κοινωνικό επίπεδο.
Η κοινωνία, που βιώνει την απαξία της πολιτικής και των πολιτικών εδώ και πολλά χρόνια, νιώθει ότι εμπαίζεται η ίδια από παρόμοιες μεθοδεύσεις, ότι θίγονται οι ίδιοι οι δημοκρατικοί θεσμοί, η ίδια η λαϊκή κυριαρχία, που αποτελούν τα μοναδικά της στηρίγματα.
Ακόμα και οι φιλελεύθεροι-συντηρητικοί πολίτες αρνούνται να δεχθούν και να νομιμοποιήσουν τέτοιου είδους μεθοδεύσεις, που έχουν ήδη χρησιμοποιηθεί από τον υπερ-πατριώτη Αντ. Σαμαρά κατά του κόμματος της ΝΔ το 1993 και κατά του τότε πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη.
Ασφαλώς, οι φορείς της οικονομικής διαπλοκής, οι κάθε είδους ολιγάρχες δεν έχουν να δώσουν λόγο σε κανέναν για τις πράξεις τους. Πλην, βεβαίως, της Δικαιοσύνης, η οποία αποδεικνύεται δυστυχώς αρκούντως τυφλή με αποτέλεσμα οι ολιγάρχες αυτοί να συνεχίζουν το έργο τους.
Το πρόβλημα όμως αφορά την ίδια τη ΝΔ, την ηγεσία της και τους εμφανείς ή αιδήμονες, κρυπτόμενους κομματικούς και πολιτικούς τους συμμάχους:
Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Αντίθετα, τα μέσα που χρησιμοποιεί σήμερα το μαύρο μέτωπο και τα νομιμοποιεί πολιτικά η ΝΔ διαβρώνουν και αποηθικοποιούν την ίδια τη ΝΔ. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιεί μεταμορφώνουν το ίδιο το κόμμα σε ένα μόρφωμα χωρίς αρχές, χωρίς πολιτικό ήθος, σε ένα κόμμα που είναι ικανό για τα πάντα.
Μέσα από την ιστορική αυτή διαδικασία, που ξεκίνησε εδώ και έξι χρόνια, η ΝΔ μετατράπηκε σε μέσον, σε πολιτικό εργαλείο της διαπλοκής και των συμφερόντων της.
Η ίδια αποστάτησε από τη φιλελεύθερη-συντηρητική της ταυτότητα και δρα σήμερα ως ακροδεξιό μόρφωμα, σαν μια πολιτική ύαινα, που προσπαθεί να επιβιώσει καταστρέφοντας και ευτελίζοντας τους πάντες και τα πάντα.