Μάκης Κουρής: Αποθήκη δυστυχισμένων η Ελλάδα…
ΘΑΡΡΑΛΕΑ
Του Μάκη Κουρή
-Μας τους φορτώνει η Μέρκελ σε αντάλλαγμα για τα… δώρα της
Δυστυχώς, το «ΠΑΡΟΝ» δικαιώνεται… Αντί τα μεγάλα αφεντικά να βάλουν το μαχαίρι στο κόκαλο, να κλείσουν την πληγή, ώστε οι πρόσφυγες να μη φεύγουν από την πατρίδα τους και να μπορούν να ζουν από τον πλούτο των χωρών τους, που σήμερα τον ληστεύουν πολυεθνικοί κολοσσοί αμερικανικών και ευρωπαϊκών συμφερόντων, όπως γράψαμε, προτίμησαν να φτιάξουν νέα «Νταχάου», μακριά όμως από αυτούς. Να φορτώσουν τους πρόσφυγες σε άλλες χώρες, με πρώτη πρόθυμη την Ελλάδα, προσφέροντας κάποια δώρα ως αντάλλαγμα. Π.χ., να μην κοπούν το 2019 οι συντάξεις, ενώ και το 2020 όλο και κάτι θα έχει να μας δώσει η Γερμανία, όπως επιμήκυνση του χρέους.
Και οι Έλληνες θα είναι μόνιμα στο σκαμνί της οικουμένης, κρατώντας πρόσφυγες, μεταξύ των οποίων και οικογένειες με μικρά παιδιά, φυλακισμένους γιατί θέλησαν να ζήσουν σαν άνθρωποι, όπως κάθε ευρωπαίος πολίτης, μακριά από τη γη του πυρός και της δυστυχίας.
Ήδη, όπως αποκάλυψαν οι «Financial Times», ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας είναι έτοιμος να συνάψει διμερή συμφωνία με τη Μέρκελ για την επαναπροώθηση από τη Γερμανία προσφύγων, των αποκαλούμενων δευτερογενών ροών. Μάλιστα, ο κ. Τσίπρας έσπευσε να πει ότι μόλις 50 με 100 άτομα καταφέρνουν να φύγουν τον μήνα από την Ελλάδα, επομένως αυτό δεν θα μας δημιουργήσει πρόβλημα! Δικαιολόγησε, μάλιστα, την κ. Μέρκελ λέγοντας ότι «δεν είναι δίκαιο όλοι αυτοί οι άνθρωποι να πάνε στη Γερμανία».
Σχολιάζοντας την… προσφορά του Αλέξη Τσίπρα, ο πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης τόνισε: «Η συζήτηση θα πρέπει να είναι για το πώς περισσότεροι πρόσφυγες θα φύγουν από την Ελλάδα, στο πλαίσιο ενός νέου προγράμματος μετεγκατάστασης σε άλλες χώρες, και όχι για το πώς κάποιοι άλλοι θα επιστρέψουν πίσω στην πατρίδα μας».
Εξόφληση γραμματίων…
Ευθέως για συναλλαγή μιλάει το Κίνημα Αλλαγής: «Ο κ. Τσίπρας οπισθοχωρεί ατάκτως από όσα δήλωνε μέχρι πρόσφατα για ανάγκη αλλαγής του Κανονισμού Δουβλίνο, παρατείνοντας τον εγκλωβισμό των προσφύγων σε ασφυκτικές συνθήκες, όπως αυτές της Μόριας των έξι μέχρι σήμερα νεκρών.
Εξόφληση γραμματίων, με ό,τι του ζητηθεί. Ανθρωπιστικά απαράδεκτη και πολλαπλώς επικίνδυνη ενέργεια».
Παυλόπουλος: Σεβασμός των δικαιωμάτων των προσφύγων
«Πρέπει να αντιληφθούν τα κράτη-μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, και ιδίως τα κράτη-μέλη που είναι και μέλη της ΕΕ, ότι ο σεβασμός των δικαιωμάτων που αφορούν τους πρόσφυγες και τους μετανάστες είναι ένα καθήκον το οποίο δεν επιτρέπεται να παραμελούν», επισήμανε με ιδιαίτερη έμφαση ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος στη συνάντηση που είχε με την Επίτροπο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του Συμβουλίου της Ευρώπης Ντούνια Μιγιάτοβιτς την περασμένη Τρίτη και πρόσθεσε:
«Δεν επιτρέπεται να μην επιδεικνύουν την αλληλεγγύη τους σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση αυτού του μεγάλου ανθρωπιστικού ζητήματος. Εδώ η Ευρώπη δίνει εξετάσεις γενικότερα ως προς τον Πολιτισμό της και τη Δημοκρατία της».
Στην απάντησή της η Επίτροπος επισήμανε: «Το Προσφυγικό δεν είναι ελληνικό πρόβλημα, είναι –ασφαλώς– ευρωπαϊκό πρόβλημα, πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάτι το οποίο πρέπει να αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί, από κοινού, για να αποδείξουμε ότι πραγματικά ενδιαφερόμαστε για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και για τον Ανθρωπισμό. Κάτι το οποίο η Ελλάδα ήδη κατόρθωσε να κάνει».
Φταίει…
Φταίει… Γιατί γεννήθηκε σε φτωχή χώρα, όπου ούτε το ψωμί δεν είναι δεδομένο…
Κλαίει…
Ποιοι, ποιος από τους μεγάλους που κυβερνούν τούτο τον κόσμο να ενδιαφερθεί;
Τα παιδιά τους μια χαρά ζουν… Με ό,τι ποθεί η καρδούλα τους… Και τον λογαριασμό τον πληρώνουν οι… φίλοι – αντάλλαγμα για τις «δουλειές» δισεκατομμυρίων που παίρνουν.
Ποιος Τραμπ, ποιοι Τραμπ να συγκινηθούν από το κλάμα αυτού του παιδιού, όταν ο πλανητάρχης διέταξε να πάρουν τα παιδιά από τους γονείς τους;
Σπαράζει γιατί του πήραν τους γονείς του…
Φταίει… Γιατί δεν έπρεπε να γεννηθεί…
Η ζωή είναι μόνο για τους λεφτάδες… Για αυτούς που κλέβουν τον πλούτο της χώρας αυτού του παιδιού… Και τι αναζητά; Να χαμογελάσει και σ’ αυτό η ζωή…
Τίποτα παραπάνω…
Αλλά, αντί χαμόγελου, η απάντηση είναι «ας πνιγεί»…
Και συμβαίνει αυτή η τραγωδία σε έναν κόσμο, υποτίθεται, πολιτισμένο… Με αλληλεγγύη…
Ποιος κοροϊδεύει ποιον;
Το κλάμα αυτού του μωρού θα έπρεπε να είναι ο εφιάλτης των κυβερνώντων όλης της Γης…
Υπάρχει Θεός; Πού είναι;
Δεν βλέπει αυτό το παιδί; Ποιος θα το αγκαλιάσει; Μπορεί να ήταν το δικό μας παιδί…
Το αύριο είναι άγνωστο, κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να του ξημερώσει.
Ώρα να σηκωθούμε από τους καναπέδες…
Για να μην ξαναδούμε αυτή την εικόνα. Μπροστά στην οποία ακόμα και ο πιο σκληρός δεν μπορεί να μην κλάψει…