ΕΠΙΑΣΕ ΜΙΑ ΨΙΛΗ ΒΡΟΧΟΥΛΑ, ΔΡΟΜΟ, ΠΑΡΤΕ ΤΑ ΜΠΑΟΥΛΑ

Του
Μιχάλη Φιοράντε

Ό,τι στό σπίτι κάτεχες
κρεβάτια καί μπαούλα
ανεμιστήρες, καί λοιπά
-τ’ άκουσες Κυρά Κούλα,
•••
φόρτωσε τ’ αυτοκίνητο
κι αμέσως πάρε δρόμο
σέ λίγο έρχεται βροχή
ρώτα τόν δασονόμο,
•••
αυτόν πού δέντρα κλάδευε
όχι από κακία
αλλ’ ώς πολίτης
καί Γραικός
τράβαγε μαλακία.
•••
Άν έχεις είς τόν οίκο σου
χαρτιά τής Εφορίας
γιά τό καλό σου μάζευτα
άς είσαι καί παρίας.
•••
Πάρε καί δύο κάγκελα
καί στήν Συγγρού κατέβα
φτιάξε εκεί κιγκλίδωμα
νά σ’ ονομάσουν Εύα.
•••
Καλύτερο τό «κάγκελο»
από χαμό σέ ρέμα
φτάνει νά είσαι ζωντανή
κι άς αγαπάς τό ψέμα.
•••
Έρχεται μπόρα δυνατή
κι όλα τά κατεβάζει
ώς δείχνει
καί τό παρελθόν
πού γειτονιές αδειάζει.
•••
Αδειάζει είς τό συνεχές
δίχως νά σταματάει,
ακόμα καί ο διάολος
γελά καί περπατάει.
•••
Χρόνια καί χρόνια
προσευχών
μή λείψει τό νεράκι
στήν Χώρα μας
τήν «άνυδρη»
πού μοιάζει μέ μπαράκι.
•••
Εκεί πού νυχτοπερπατούν
κι έχουν τροφή τό ψέμα
αυτοί πού σέ δικάσανε
Χώρα τρελή, γκαντέμα.
•••
Φύγε τό γρηγορότερο
έρχεται τό ποτάμι
αυτό τήν Χώρα κυβερνά
πού ’χει μυαλό ένα δράμι.
•••
Δέν έχω άλλα νά σού πω
τρέχω στήν παραλία,
εκεί π’ αράζουν ήσυχα
τής ξενιτιάς τά πλοία.
•••
Πίσω μου γίνεται χαμός
ουρλιάζουν οι πληγέντες.
Κρίμα στήν Χώρα
π’ άλλοτε
γεννούσε καί λεβέντες.
(…)
«Γυάλισε τα
παπούτσια σου
και πάμε σ’ ένα γλέντι
κάτω απ’ τα Πετράλωνα
στις γειτονιές του Ρέντη.
…..
»Οι φίλοι μάς προδώσανε
και μείναμε μονάχοι
μόνο η βροχή δεν έφυγε,
το βλέπεις Ανδρομάχη».
…………………………………
«Όχι μόνον τον ίδρωτα
αλλά και τ’ αίμα
οι τύραννοι
ζητούσιν από σας,
κι ’αφ ’ού ποτάμια
εχύσατε,
μήπως τούς φτάνει;».

ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΛΒΟΣ