Το «Μακεδονικό»…
Γράφει ο
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ
Όταν λέγαμε ότι οι Σκοπιανοί Σλάβοι είναι αμετανόητοι και στόχος τους είναι να κλέψουν τον όρο «Μακεδονία», τα κυβερνητικά φερέφωνα μας αποκαλούσαν… «ακραίους εθνικιστές»! Ήμασταν βέβαιοι ότι Ζάεφ και Τσίπρας έπαιζαν ένα κακόγουστο θέατρο και στην ουσία δεν επρόκειτο να αλλάξει οτιδήποτε από το Σύνταγμα των Σκοπίων. Διότι μοναδική τους επιδίωξη ήταν η ονομασία. Τώρα οι Σκοπιανοί πέταξαν τη μάσκα του «καλοπροαίρετου διαπραγματευτή» και το είπαν ορθά – κοφτά: «Εμείς θέλουμε να λεγόμαστε ‘‘Μακεδόνες’’ και μόνο…»! Κι έμειναν ο Τσίπρας με τον Κοτζιά, που είναι πρόθυμοι να πουλήσουν τον όρο «Μακεδονία» κάτω από τις πιέσεις Γερμανών και Αμερικανών. Έβλεπαν την αντίδραση της κοινωνίας, αλλά αδιαφορούσαν. Και η Νέα Δημοκρατία, όμως, κάτω από τις ίδιες πιέσεις των ξένων πατρώνων, σιωπηρά είχε αποδεχθεί τον συμβιβασμό για «Βόρεια» ή «Άνω Μακεδονία».
Και τα δύο κόμματα παραμένουν υπόλογα στην κοινή γνώμη. Μάλιστα, ο Νίκος Κοτζιάς εξετέθη ανεπανόρθωτα με τη διπρόσωπη τακτική του. Καλούσε στο εξωτερικό τις Μακεδονικές Ενώσεις της ομογένειας να είναι ζωηρές στις αντιδράσεις τους, προκειμένου ο ίδιος να διαπραγματευτεί καλύτερα.
Και μετά βγήκε και κατήγγειλε αυτές τις Ενώσεις με υποτιμητικούς, υβριστικούς χαρακτηρισμούς. Παράλληλα, ο υπουργός «Προπαγάνδας», ο Τζανακόπουλος, αλλά και ο Ξυδάκης, εχαρακτήρισαν τις Μακεδονικές Ενώσεις… «μορφώματα», «ακραίες», «εθνικιστικές» κ.λπ., προκειμένου να ικανοποιήσουν τους ξένους προστάτες τους. Συμπορευόμενοι, σε τελευταία ανάλυση, με την πολιτική των Σκοπίων.
Γερμανία και Αμερική θέλουν, για δικούς τους λόγους, να μπουν τα Σκόπια στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ. Τους ενδιαφέρει η λεγόμενη «ευρωατλαντική ολοκλήρωση». Τα μεταπολεμικά χρόνια, όταν οι βόρειοι γείτονές μας ανήκαν στο ανατολικό μπλοκ, η Αμερική –επειδή τη συνέφερε– ήταν με το μέρος μας και δεν δεχόταν ύπαρξη «Μακεδονικού». Τώρα τα πράγματα άλλαξαν και ευνοεί τα παλαιά σχέδια των Σλάβων. Τα ίδια σχέδια που αποδέχεται και η κυβέρνηση. Τα λάθη του ΚΚΕ από το 1924 γύρω από το «Μακεδονικό» τα έκανε ο Αλέξης πολιτική του. Και ούτε υποψιάζεται ότι μετά το «Μακεδονικό» θα ακολουθήσει «ζήτημα Θράκης» για να υποστούμε συρρίκνωση εθνικών εδαφών.
Ο Αλέξης δεν γνωρίζει την προϊστορία. Αγνοεί ότι ένας πραγματικός αριστερός ηγέτης, αλλά με εθνική συνείδηση, ο αείμνηστος Ηλίας Ηλιού, τον Δεκέμβριο του 1954 είχε τονίσει: «Η Γιουγκοσλαβία από το 1945 ήρχισε να εκδηλώνει ιμπεριαλιστικάς βλέψεις και ανεκήρυξεν ιδιαιτέραν Ομόσπονδον Δημοκρατίαν την σερβικήν Μακεδονίαν, προορίζουσα αυτήν ως πυρήνα της ‘‘Μακεδονίας του Αιγαίου’’, όπως απεκάλει το εδαφικόν σύνολον το οποίον εποφθαλμιά εις βάρος των γειτόνων της, και δη εις βάρος της Ελλάδος…». Ήταν, λοιπόν, κατά τον ΣΥΡΙΖΑ… «ακραίος» και «γραφικός» ο Ηλιού; Ας απαντήσει ο λαλίστατος υπουργός «Προπαγάνδας».
Ο Τσίπρας έρχεται σήμερα να εφαρμόσει την ολέθρια πολιτική του ΚΚΕ παλαιών εποχών, που το ίδιο αργότερα προσπάθησε να «διορθώσει» και να «τροποποιήσει». Τότε, λοιπόν, στα 1946-1949, το Κομμουνιστικό Κόμμα παρεδέχετο ότι η «Μακεδονία του Αιγαίου», δηλαδή η ελληνική Μακεδονία, ανήκει σε έναν ιδιαίτερο, όχι ελληνικό αλλά σλαβικό λαό, τους Σλαβομακεδόνες. Δεύτερον, ανεγνώριζε στους Σλαβομακεδόνες το δικαίωμα να αποσπάσουν τη Μακεδονία από την Ελλάδα και να την οργανώσουν σε ανεξάρτητο κράτος. Τρίτον, επειδή ο Τίτο είχε δημιουργήσει ήδη ανεξάρτητο κράτος, τη σερβική Μακεδονία, με πρωτεύουσα τα Σκόπια, την οποία παρουσίαζε ως κράτος του δήθεν σλαβομακεδονικού λαού, η ελληνική Μακεδονία θα ενωνόταν με τα Σκόπια και θα ευρίσκετο αυτομάτως απορροφημένη από τη Γιουγκοσλαβία. Έτσι, ο Τίτο θα είχε φθάσει στο Αιγαίο.
Εάν το Κομμουνιστικό Κόμμα εκέρδιζε την ένοπλη ανταρσία του 1946-1949, θα προέκυπτε αυτόχρημα τραγική κατάσταση για την Ελλάδα. Θα εχάναμε τη Μακεδονία και τη Θράκη. Η Βουλγαρία θα γινόταν μεσογειακή δύναμη. Η Γιουγκοσλαβία θα αποκτούσε τη Θεσσαλονίκη. Η Αλβανία θα κατήρχετο μέχρι των Ιωαννίνων. Η υπόλοιπος Ελλάς, μικρό και ασθενικό κρατίδιο, θα αποτελούσε ουσιαστικώς σοβιετική επαρχία, διότι θα εδιοικείτο από τη δικτατορία του Κομμουνιστικού Κόμματος, από ανθρώπους που απεδείχθησαν ολέθριοι ακόμα και για το ίδιο το κόμμα τους. Θα επρόκειτο, δηλαδή, περί πραγματικής εθνικής συμφοράς. Αυτό είναι το βαθύτερο νόημα της μεγάλης εθνικής κρίσεως της περιόδου 1946-1949.
Σχεδόν 70 χρόνια μετά, ο Τσίπρας, ο Κοτζιάς και η παρέα τους έχουν κάνει επίσημη «πολιτική» τους τις βλέψεις των Σλάβων της ταραγμένης εκείνης περιόδου. Είναι αφελείς (κατά τον πλέον ήπιο χαρακτηρισμό) εκείνοι που δεν αντιλαμβάνονται ότι, εάν οι Σκοπιανοί πάρουν τον όρο «Μακεδονία» (είτε «Βόρειος» είτε «Άνω» είτε όπως αλλιώς), θα αποκαλούνται «Μακεδόνες». Και σε δεύτερη φάση, θα ξεκινήσουν εκστρατεία περί «ενιαίας Μακεδονίας» με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη. Παράλληλα, η Τουρκία θα αρχίσει να κάνει λόγο για… «ανεξάρτητη Θράκη». Μιλάμε, δηλαδή, για τεμαχισμό της Ελλάδος.
Τα παλαιά χρόνια, πριν από το 1967, όταν υπήρχαν σοβαρά πολιτικά κόμματα, ουδείς μπορούσε να διανοηθεί ότι ήταν ποτέ δυνατόν να γίνεται συζήτηση περί αξιώσεων των Σλάβων. Και υπήρξε σοβαρή αιτία που το 1947 το ΚΚΕ (εξαιτίας της «γραμμής» και της τακτικής του) ετέθη εκτός νόμου. Και γι’ αυτό θεμελιώθηκε το δραστικό εκείνο νομοθέτημα που προέβλεπε: «Όστις, θέλων να αποσπάσει εν μέρος της Επικρατείας ή να ευκολύνει τα προς το τέλος τείνοντα σχέδια, συνώμοσεν εντός του κράτους ή συνεννοήθη με ξένους, ή διήγειρε στάσιν, ή κατήρτισεν ενόπλους ομάδας, ή μετέσχεν εις αυτάς, τιμωρείται με θάνατον…». Οι νεοφώτιστοι ψευδοαριστεροί υπηρέτες των Βρυξελλών δεν έζησαν και δεν γνωρίζουν το δράμα και τα δεινά που επέρασε τότε η πατρίδα μας. Με την άγνοια και την ενδοτικότητα που τους διακρίνει (προκειμένου να καρπούνται τα αγαθά της εξουσίας) επαναφέρουν τους κινδύνους που κόντεψαν τότε να διαλύσουν την Ελλάδα. Και όχι μόνον αυτό. Θα προκαλέσουν νέο μεγάλο εθνικό διχασμό, με οδυνηρές συνέπειες.
Κατά τη διάρκεια της ένοπλης ανταρσίας του 1946-1949, η τότε ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος, για να ικανοποιήσει τον επεκτατισμό του Βελιγραδίου, αναγνώρισε στους λεγόμενους «Σλαβομακεδόνες» το δικαίωμα να αποχωρισθούν από το ελληνικό κράτος. Τούτο σήμαινε να ενωθεί η ελληνική Μακεδονία με το ψευτομακεδονικό κράτος των Σκοπίων, δηλαδή να απορροφηθεί από τη Γιουγκοσλαβία. Σήμερα οι Σκοπιανοί στοχεύουν να απορροφήσουν τη Μακεδονία. Θα τους δώσουμε αυτήν την ευκαιρία; Επόμενος κίνδυνος που θα προκύψει θα είναι η Θράκη. Μετά την απελευθέρωση, η Βουλγαρία, αν και είχε εισβάλει στην Ελλάδα, είχε καταλάβει και είχε ερημώσει ελληνικά εδάφη, αν και ανήκε στο στρατόπεδο των ηττημένων, διατύπωνε την αξίωση να της παραχωρηθεί η ελληνική Θράκη. Στη Διάσκεψη των Παρισίων, ο Πρόεδρος της Βουλγαρίας Βασίλι Κολάροφ έλεγε: «Η Ιστορία δεν θα σταματήσει στη Διάσκεψη των Παρισίων. Το ζήτημα της Θράκης παραμένει εκκρεμές…».
Σήμερα, οι Τούρκοι αλωνίζουν σε αυτήν την περιοχή. Ο Τσίπρας είχε την ατυχέστατη έμπνευση να καλέσει τον Ερντογάν εδώ και ο Σουλτάνος περιφερόταν στη Θράκη ως ηγεμών. Άλλοι τούρκοι «μεγαλόσχημοι» περιοδεύουν εκεί και κάνουν λόγο όχι για μουσουλμάνους αλλά για… «τούρκους υπηκόους»! Η κυβέρνηση των Εξαρχείων δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει ούτε την τουρκική προκλητικότητα (μην ξεχνάμε ότι η ομηρία των δύο στρατιωτικών μας συνεχίζεται) ούτε τις βλέψεις των Σκοπιανών. Σε κοινωνικά και σε εθνικά προβλήματα, καταφεύγει σε συνεχή ψεύδη. Ίσως πιστεύει σε αυτό που έλεγε ο Γάλλος Λισιέν Λορά, ότι: «Οι άνθρωποι των ημερών μας, πιο εύκολα υποκύπτουν στο ψέμα παρά ακούνε την αλήθεια. Και όσο πιο μεγάλο είναι το ψέμα τόσο περισσότερο υποτάσσει…».
Μην ελπίζει ο Αλέξης ότι τα ψεύδη του έχουν πλέον πέραση. Για μια φορά, ας πρυτανεύσει στη σκέψη του η λογική και ας συνειδητοποιήσει ότι έχει φέρει τη χώρα σε τραγικά αδιέξοδα. Όσο πιο γρήγορα παραιτηθεί τόσο το καλύτερο για τον τόπο μας αλλά και για τον ίδιο. Διότι, εάν παραμείνει στη θέση του μέχρι το 2019, οι συμφορές που θα έχουν συσσωρευτεί θα τον αναγκάσουν να απολογηθεί για πολλά, από όχι ευχάριστη θέση…