Το αργό τέλος της Μέρκελ

Του
ΓΙΑΝΝΗ ΤΖΩΡΤΖΗ

Εμφανώς αποδυναμωμένη πολιτικά, εσχάτως, η γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, δέχεται πλέον ανοιχτή κριτική κι από υψηλά στελέχη του δικού της κόμματος, της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης (CDU). Ίσως να έχει αντιληφθεί η ίδια το μοιραίο και ιστορικό συνάμα λάθος της, να διεκδικήσει, δηλαδή, για τέταρτη συνεχή φορά το καγκελαριακό αξίωμα. Μια τακτική της αποχώρηση κατά τον περασμένο χρόνο θα ήταν μια κίνηση «Realpolitik» ώστε να διατηρηθούν οι ενδοκομματικές ισορροπίες, οπότε θα μπορούσε να προωθήσει η ίδια και πρόσωπα με τη δική της σφραγίδα.

Ενώ δεν τόλμησε όμως πέρυσι ένα τέτοιο αποφασιστικό βήμα, η Άνγκελα Μέρκελ κινδυνεύει σταθερά να οδηγηθεί σε μια άτακτη πλέον αποχώρηση. Έχει υποστεί σημαντική φθορά ήδη το λεγόμενο «image» της καγκελαρίου. Αφού λοιπόν κατάφερε τελικά να σχηματίσει, ύστερα από εφτά μηνών παλινωδίες, μια κυβέρνηση, εκχωρώντας σημαντικά υπουργεία στο εξασθενημένο κόμμα των Σοσιαλδημοκρατών (SPD) και τη μερίδα του λέοντος στους Βαυαρούς Χριστιανοκοινωνιστές, αγωνίζεται καθημερινά τώρα να εξισορροπεί τις πολιτικές ανάμεσα στου κυβερνητικούς της εταίρους. Οι αγεφύρωτες αυτές πολιτικές όμως διαφέρουν πόρρω μεταξύ τους, με αποτέλεσμα το κυβερνητικό σχήμα να αποτελεί ουσιαστικά ένα πακέτο με τρία διαφορετικά δέματα.

Όταν στο SPD κρατάνε ακόμα καλά οι εσωτερικές τριβές για τη συμμετοχή σοσιαλδημοκρατών υπουργών σε μια ακόμα κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού, στο στρατόπεδο των Χριστιανοκοινωνιστών επιδίδονται εντατικά σε ασκήσεις «μεγαλοβαυαρικών» οραμάτων. Ύστερα από την απόφαση του βαυαρού πρωθυπουργού Μάρκους Ζέντερ για τοποθέτηση σταυρών στις πόρτες των δημόσιων γραφείων και καταστημάτων, η τοπική κυβέρνηση εξήγγειλε μια ξεχωριστή πολιτική σε εσωτερικά θέματα, όπως τώρα στο Μεταναστευτικό.

Παρά τις οξείες αντιδράσεις πανταχόθεν, ακόμη και γνωστών χριστιανοδημοκρατικών πολιτικών, ως και αρνητικές δηλώσεις επισκόπων, ο πρωθυπουργός Ζέντερ ανακοίνωσε την ταχεία διεκπεραίωση αιτήσεων παροχής ασύλου και τον άμεσο επαναπατρισμό των αποτυχόντων, με βαυαρικά, δε, αεροπλάνα (!). Τόνισε μάλιστα χαρακτηριστικά ότι αυτή η πολιτική του θα έπρεπε να αποτελέσει μοντέλο για όλη τη Γερμανία και την Ευρώπη.

Το τελευταίο ερμηνεύθηκε ήδη ως μήνυμα προς τη Μέρκελ, να αρχίσει, δηλαδή, το μάζεμα η (ακόμη) καγκελάριος, στο οποίο δεν αντέδρασε καν ούτε ο ομοσπονδιακός υπουργός Εσωτερικών Χορστ Ζίχοφερ, πρώην βαυαρός πρωθυπουργός, αρμόδιος σήμερα και για το θέμα του Προσφυγικού.

Σε τρεις μήνες θα έχει κλείσει σχεδόν χρόνος από τις τελευταίες ομοσπονδιακές εκλογές στη Γερμανία. Πολιτικά, το ερχόμενο φθινόπωρο θα έρθει βαριά συννεφιασμένο στο Βερολίνο. Ο νέος, και σκληροπυρηνικός, βαυαρός πρωθυπουργός Μάρκους Ζέντερ προετοιμάζει μια αδυσώπητη προεκλογική μάχη για μια θριαμβευτική επιβολή του στις κρίσιμες τοπικές εκλογές. Ο ίδιος δείχνει να έχει βλέψεις και για άλλα αξιώματα, προς το παρόν όμως σχεδιάζει πολιτικές «μεγαλοβαυαρικού βεληνεκούς». Την κατηγορία αυτή του απηύθυνε ο πρόεδρος των αστυνομικών συνδικάτων της Γερμανίας, όταν εκείνος εξήγγελλε το μέτρο του επαναπατρισμού προσφύγων μέσα από έναν βαυαρικό μονόδρομο.

Το παρά τοις αρχαίοις ρηθέν «μηδένα προ του τέλους μακάριζε» φαίνεται να πέφτει καπάκι για την περίπτωση της Άνγκελας Μέρκελ σήμερα. Αν δεν εξαναγκασθεί σε μια αποχώρηση βελούδινης μορφής, είναι πολύ πιθανό τότε να προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές στη Γερμανία το φθινόπωρο, χωρίς φυσικά νέα υποψηφιότητα από πλευράς Μέρκελ. Η ίδια θα τα έχει μαζέψει και θα ξυπνάει συχνά από τον εφιάλτη, μήπως έχει την τύχη του μέντορά της, του Χέλμουτ Κολ. Τον οποίο έδωσε ψυχρά για να εδραιώσει τη θέση της μέσα στο κόμμα και στο σύστημα.