Η ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στο GLOBAL FORUM στο Ισραήλ
Κατά τη διάρκεια της σημερινής επίσκεψης του στο Ισραήλ, ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, κ. Κυριάκος Μητσοτάκης συναντήθηκε με αντιπροσωπεία της Αμερικανικής Εβραϊκής Επιτροπής (AJC) ενώ στη συνέχεια μίλησε στο Global Forum το οποίο τίμησε την σημαντική προσφορά του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στις διμερείς σχέσεις Ελλάδος- Ισραήλ.
Ακολουθεί η ομιλία του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας:
«Πρόεδρε Χάρις,
Κυρίες και κύριοι,
Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Αμερικανική Εβραϊκή Επιτροπή που τίμησε τη συμβολή του αείμνηστου πατέρα μου, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στην εμβάθυνση της σχέσης Ελλάδος – Ισραήλ. Είναι μία μεγάλη τιμή για την οικογένεια μας.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης πέθανε πριν από ένα χρόνο σε ηλικία 99 ετών. Αφήνει πίσω του μια σημαντική παρακαταθήκη έχοντας υπηρετήσει το δημόσιο συμφέρον και το κοινό καλό. Ένας άνθρωπος με όραμα, ακεραιότητα και αρχές, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δεν ήταν μόνο ένας πολιτικός ισχυρών πεποιθήσεων, αλλά ένας άνθρωπος που ηγούνταν με πείσμα και αποφασιστικότητα.
Μόλις δέκα μέρες αφού έγινε πρωθυπουργός, τον Μάιο του 1990, η Ελληνική Δημοκρατία αναγνώρισε το κράτος του Ισραήλ. Η Ελλάδα ήταν μέχρι τότε το μόνο μέλος της τότε Ε.Ο.Κ. που δεν το είχε κάνει. Ένα μήνα αργότερα, πραγματοποίησε την πρώτη επίσημη επίσκεψη ως πρωθυπουργός στο Ισραήλ. Όσο προφανής και αν φαίνεται αυτή του η απόφαση τώρα, δεν ήταν καθόλου αυτονόητη πριν από 28 χρόνια. Η ελληνική κοινή γνώμη τότε ήταν σταθερά φιλοαραβική και αντι-ισραηλινή. Όμως ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης πήγε κόντρα στο ρεύμα και έκανε ό,τι ήταν σωστό για το συμφέρον της χώρας. Ήταν ένας άνθρωπος με ισχυρές πεποιθήσεις, ένας άνθρωπος που κρατούσε τον λόγο του. Είχε υποσχεθεί κατά τη διάρκεια της προεκλογική του εκστρατείας ότι η πρώτη του απόφαση εξωτερικής πολιτικής μετά την εκλογή του θα ήταν η αναγνώριση του Ισραήλ. Και αυτό ακριβώς έκανε.
Από τότε, η σχέση μεταξύ των δύο χωρών μας έχει ωριμάσει προοδευτικά και σταθερά σε κάθε επίπεδο: πολιτικό, οικονομικό, στρατιωτικό, πολιτιστικό και γεωπολιτικό. Είχα σήμερα την ευκαιρία να συζητήσω για όλα αυτά με τον Πρωθυπουργό Νετανιάχου. Κατά τη συνάντηση μας επαναβεβαιώσαμε τη σημασία που έχει η εμβάθυνση της στρατηγικής μας σχέσης.
Η στρατηγική φύση και η σημασία της σχέσης μεταξύ των δύο κρατών αναγνωρίστηκε άλλωστε μετά το 1990 από κάθε ελληνική κυβέρνηση. Υποστηρίζεται από την πλειοψηφία των πολιτικών κομμάτων, αλλά κυρίως από την πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Και είναι προσωπική μου δέσμευση να την ενισχύσω περαιτέρω στο μέλλον, εάν ο ελληνικός λαός μου δώσει την ευκαιρία να ηγηθώ της χώρας.
Ο Ελληνικός και ο Ισραηλινός λαός έχουν τόσο πολλά κοινά, που κάτι τέτοιο πραγματικά δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη. Και οι δύο λαοί έχουν σημαντικότατη Ιστορία, που ορίζεται από τη θρησκεία, τη γλώσσα και την εγγύτητα μας στη Μεσόγειο. Οι ισχυρές οικογενειακές δομές μας βρίσκονται στον πυρήνα των δύο λαών αλλά και οι κοινότητες που ζουν στο εξωτερικό έχουν συνδιαμορφώσει τον χαρακτήρα των εθνών μας.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης καταλάβαινε πολύ καλά ότι έχουμε τόσα πολλά να μοιραστούμε και να μάθουμε ο ένας από τον άλλο και τόσα πολλά να προσφέρουμε ο ένας στον άλλο. Ο πατέρας μου είπε κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης του στο Ισραήλ το 1988: ”Οι μοίρες των δύο λαών μας έχει συναντηθεί πολλές φορές κατά τη διάρκεια της υπερχιλιετούς ιστορίας τους. Έχουμε ζήσει χρόνους δόξας και εποχές καταστροφής”.
“Αλλά η πρόσφατη ιστορία μας χαρακτηρίστηκε από μια κοινή καταστροφή για την οποία και οι δύο θρηνούν. Την καταστροφή της ευημερούσας εβραϊκής κοινότητας της Θεσσαλονίκης από τις ναζιστικές δυνάμεις κατά τον Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο.” Ο πατέρας μου θα ήταν πολύ περήφανος που πριν από λίγες ημέρες, στις 7 Ιουνίου, το ελληνικό κοινοβούλιο ψήφισε μια τροπολογία που ανοίγει τον δρόμο για την κατασκευή του Μουσείου Ολοκαυτώματος στη Θεσσαλονίκη. Μια τροπολογία που η Νέα Δημoκρατία, το κόμμα του οποίου ηγήθηκε κάποτε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και που σήμερα έχω το προνόμιο να είμαι Πρόεδρός του, υποστήριξε ασμένως.
Πάρα πολλοί, μεταξύ των οποίων και πολλοί Έλληνες, δεν γνωρίζουν ότι το ποσοστό των Ελλήνων Εβραίων που σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου είναι ένα από τα υψηλότερα στην Ευρώπη. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης εξοντώθηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου. Είμαι περήφανος που οι νεότερες γενιές Ελλήνων αλλά και πολλοί επισκέπτες της Θεσσαλονίκης σύντομα θα μπορέσουν να επισκεφθούν ένα μουσείο που θα αποτελέσει το ιστορικό σημείο αναφοράς της ελληνικής εβραϊκής κοινότητας. Είναι ένας φόρος τιμής σε αυτούς που έχασαν τη ζωή τους στο μεγαλύτερο έγκλημα που ο κόσμος έχει δει ποτέ. Αλλά, επίσης, και ένας χώρος μάθησης και προβληματισμού για τα παιδιά μας όσον αφορά τους κινδύνους που τα αυταρχικά καθεστώτα μπορούν να επιβάλλουν στις κοινωνίες.
Και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σήμερα, καθώς οι αυταρχικές και λαϊκιστικές δυνάμεις γίνονται όλο και πιο ισχυρές σε όλη την Ευρώπη αλλά και τον κόσμο. Η άνοδος της ξενοφοβίας, του νατιβισμού και του ρατσισμού είναι δυστυχώς μία πραγματικότητα στην Ευρώπη την οποία πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Καθώς μια γενιά ηγετών -στην οποία ανήκει και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης- που γνώρισαν την οδύνη και τα δεινά του πολέμου φεύγει, η ευθύνη για τη διατήρηση της κληρονομιάς τους περνά σε εμάς.
Δεν έχουμε πλέον το περιθώριο να είμαστε άτολμοι. Πρέπει να πούμε την αλήθεια, ανεξάρτητα από τις συνέπειες. Πρέπει να αγωνιστούμε για τις αξίες μας. Ελευθερία, ισότητα, ανοχή, κράτος δικαίου. Αυτά είναι τα θεμέλια πάνω στα οποία οικοδομούνται οι κοινωνίες μας. Είναι καθήκον μας, το καθήκον και των δύο λαών, όχι μόνο να τα προστατεύσουμε αλλά και να τα ενισχύσουμε.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης εξήγησε καλύτερα το γιατί: “Οι δύο μας λαοί έχουν το προνόμιο και την ευθύνη να είναι οι συνεχιστές δύο εκ των αρχαιότερων πολιτισμών του κόσμου. Ενώ ισχυρές αυτοκρατορίες και πολυπληθή έθνη στην περιοχή μας κατέρρευσαν και εξαφανίστηκαν από την ιστορία, οι δύο λαοί μας κατόρθωσαν να επιβιώσουν επειδή η ύπαρξή τους βασιζόταν σε κοινές αρχές και ιδεώδη: την ανύψωση του ανθρώπου ως απόλυτης αξίας, την εγκαθίδρυση και υπεράσπιση της δημοκρατίας καθώς και τον συνεχή αγώνα για την ελευθερία”.
Εκ μέρους της οικογένειάς μου, σας ευχαριστώ για αυτή τη μεγάλη τιμή».