Δεμένη χειροπόδαρα παρέδωσε τη χώρα στους δανειστές o Γεωργίου

Συγκλονιστικές αποκαλύψεις του επίτιμου αρεοπαγίτη Λουκά Λυμπερόπουλου

-Να γιατί έχουν φαγωθεί ντόπιοι και ξένοι να τον αθωώσουν
-Ο Άρειος Πάγος, όμως, ανθίσταται και για δεύτερη φορά έκανε δεκτή την αναίρεση της απαλλαγής του

Έχει φάει τα… λυσσακά του το διεθνές κατεστημένο, σε συγχορδία με το ντόπιο, που έχει κορόνα στο κεφάλι του το «ό,τι διατάξουν οι έξω», να αθωώσει τον πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου διά τις υπηρεσίες που προσέφερε διογκώνοντας ψευδώς το έλλειμμα, αποκρύπτοντας δεκαεπταπλάσια πλεονάσματα, όπως 2 δισ. ευρώ των ΝΠΔΔ, αυξάνοντας τις νοσοκομειακές δαπάνες και επιβαρύνοντας το δημόσιο χρέος κατά 21 δισ. ευρώ.

Και με τον τρόπο αυτό ο κ. Γεωργίου προσέφερε τις αλυσίδες για να δέσουν οι δανειστές (ΕΕ) χειροπόδαρα τον ελληνικό λαό. Έτσι εξηγείται και η πρωτοφανής στήριξή του, προφανώς για να μη μιλήσει… Και να μη δώσει εκείνους των οποίων το θέλημα έκανε… Δεδομένου, μάλιστα, του ότι ο κ. Γεωργίου δεν αμφισβήτησε την αλλοίωση των πραγματικών στοιχείων.

 Ως επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ φούσκωσε το δημόσιο έλλειμμα, αποκρύπτοντας δεκαεπταπλάσια πλεονάσματα, και επιβάρυνε το δημόσιο χρέος κατά 21 δισ. ευρώ

Και αυτά δεν είναι λόγια του αέρα… Είναι οι σκέψεις της απόφασης του Αρείου Πάγου, τις οποίες παραθέτει ο επίτιμος αρεοπαγίτης κ. Λουκάς Λυμπερόπουλος στην επιστολή που έστειλε στην «Καθημερινή», απαντώντας στα άρθρα των δημοσιογράφων της Στ. Κασιμάτη και Άγγελου Στάγκου, που δίνουν μάχη για την αθώωση του πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ, «επειδή από τα άρθρα τους προκύπτει αφενός ότι αγνοούν πώς έχει η υπόθεση αυτή και αφετέρου ότι περιέχουν μειωτικές για τους δικαστές που εξέδωσαν την κρινόμενη απόφαση εκφράσεις, θεωρώντας επιβεβλημένο να αποκαταστήσω την αλήθεια»! Και παραθέτει τις σκέψεις της απόφασης του Αρείου Πάγου, που απαντούν σε όλα τα ερωτήματα των αρθρογράφων:

«Ο κ. Γεωργίου (και οι λοιποί συγκατηγορούμενοί του) παρέβησαν τους αναφερόμενους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (εκτίθενται λεπτομερώς οι παραβιάσεις), παραποίησαν στοιχεία ‘‘για να υπολογιστεί ένα ουσιαστικά ψευδώς διογκωμένο δημόσιο έλλειμμα για το έτος 2009’’, ‘‘απέκρυψαν δεκαεπταπλάσια πλεονάσματα’’, διόγκωσαν τις νοσοκομειακές δαπάνες, ‘‘για το έτος 2009 αποκρύφτηκε από τους κατηγορουμένους πλεόνασμα των ΝΠΔΔ ίσο με 2 δισ. ευρώ’’, ‘‘θεμελιώνεται η πράξη της ψευδούς βεβαίωσης από τους κατηγορουμένους’’, ‘‘η μονοπρόσωπη… επιβάρυνε το δημόσιο χρέος με 21 δισ. ευρώ, ποσό που κατένειμε αυθαίρετα και εγκληματικά σε τέσσερα έτη, 2006, 2007, 2008 και 2009’’, και η διαπίστωση ότι “υπάρχει καταφανής παραποίηση στοιχείων”».

Και κλείνει την επιστολή του ο κ. Λ. Λυμπερόπουλος ως εξής:

«Αυτά τα ολίγα. Ελπίζω ότι αρκούν για να διαπιστώσουν οι διακεκριμένοι για την οξύνοια και την ευθυκρισία τους κ. αρθρογράφοι της έγκριτης εφημερίδας σας ότι, τουλάχιστον, βιάστηκαν να χαρακτηρίσουν τον κ. Γεωργίου αθώο και, μάλιστα, ανηλεώς καταδιωκόμενο. Καταδιωκόμενο από ποιον; Από τη Δικαιοσύνη; Μα, η Δικαιοσύνη (κατα)διώκει μόνο τους εγκληματίες».

Τι ήθελαν; Να κλείσει ο Άρειος Πάγος τα μάτια στο έγκλημα;
Σχολιάζοντας ο κ. Λ. Λυμπερόπουλος την παρατήρηση του κ. Στάγκου ότι «η Δικαιοσύνη πρέπει να διαφυλάττει το κύρος της», σημειώνει: «Δεν αντελήφθημεν τι εννοεί, ακριβώς, ο κ. Στάγκος. Έπρεπε, μήπως, ο Άρειος Πάγος ενώ, όπως προκύπτει από τα παρατιθέμενα, διαπίστωσε νομικά σφάλματα στην εφετειακή απόφαση (αυτή άλλωστε είναι η αποστολή του), να τα παρείδει και να αποφανθεί ότι δεν υπήρχαν και να απορρίψει την αναίρεση της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, η οποία τα επισήμανε, ως αβάσιμη; Αυτήν τη Δικαιοσύνη επικαλείται ο κ. Στάγκος;». Και με το δίκιο του διερωτάται: «Πώς δεν τους παραξενεύει η εμμονή του Εφετείου να απαλλάσσει τον κ. Γεωργίου και τους παραξενεύει η εμμονή του Αρείου Πάγου να ακυρώνει τις αποφάσεις αυτές;».

Μύθος το… ανελέητο κυνηγητό του Γεωργίου
Στην επιστολή-καταπέλτη, ο επίτιμος αρεοπαγίτης κ. Λουκάς Λυμπερόπουλος επισημαίνει ακόμη τα εξής:

«Κύριε διευθυντά
Στο φύλλο της εφημερίδας σας της 16ης τρέχοντος, δημοσιεύθηκαν άρθρα των διακεκριμένων αρθρογράφων κ. Κασιμάτη και Στάγκου. Ασχολούνται με την υπόθεση Γεωργίου και επειδή από τα άρθρα προκύπτει, αφενός μεν, ότι αγνοούν πώς πράγματι έχει η υπόθεση αυτή και, αφετέρου, ότι περιέχουν μειωτικές για τους δικαστές που εξέδωσαν την κρινόμενη απόφαση εκφράσεις, θεωρώ επιβεβλημένο να αποκαταστήσω την αλήθεια.

1. Γράφει, λοιπόν, ο κ. Κασιμάτης: ‘‘Ζωή να έχουμε, λοιπόν, να τον κυνηγάμε μέχρι να τον χώσουμε φυλακή…’’. ‘‘Ο Γεωργίου έφταιξε που ακολούθησε τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς’’. ‘‘Κάποιοι, δυστυχώς πολύ περισσότεροι, θεωρούν τον αδυσώπητο κατατρεγμό αυτού του ανθρώπου πατριωτισμό. Είναι απλώς ηλιθιότητα και κακία – που πά­ντα διατηρούν άριστες σχέσεις και κάνουν στενή παρέα’’.

2. Γράφει ο κ. Στάγκος: Με τον τίτλο ‘‘Ανελέητο κυνηγητό’’, ‘‘αποτελεί πελώριο ερώτημα πού βασίζεται το ανελέητο δικαστικό κυνηγητό του Ανδρέα Γεωργίου στην Ελλάδα’’. ‘‘Εκείνο που έγινε επί δικής του θητείας ήταν η εφαρμογή των κανόνων της Γιούροστατ που επιβάλλουν να περιλαμβάνονται στο έλλειμμα και τα ελλείμματα όλων των οργανισμών του Δημοσίου…’’, ‘‘η Δικαιοσύνη πρέπει να διαφυλάττει το κύρος της’’.

Επειδή η τελευταία απόφαση του Αρείου Πάγου στην οποία αναφέρονται οι κ. αρθρογράφοι δεν έχει καθαρογραφεί και υπογραφεί και συνεπώς δεν γνωρίζω το ακριβές περιεχόμενό της, θα χρησιμοποιήσω σημεία της προηγούμενης απόφασης του ανωτάτου δικαστηρίου (1331/2016), στην οποία και αυτοί εμμέσως αναφέρονται, περί της αποδιδομένης στον κ. Γεωργίου (και των συγκατηγορουμένων του) εγκληματικής συμπεριφοράς, με την οποία διόγκωσαν το έλλειμμα της χώρας: Ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι: α) ‘‘Αφενός αγνοήθηκε σχεδόν ολοσχερώς το εμμάρτυρο αποδεικτικό υλικό που συνελέγη κατά τη διενέργεια της περαιτέρω κύριας ανάκρισης, αφετέρου παρερμηνεύθηκε το εμμάρτυρο υλικό που είχε προηγουμένως συλλεγεί’’. β) ‘‘Η μονοπρόσωπη… επιβάρυνε το δημόσιο χρέος με 21 δισ. ευρώ, ποσό που κατένειμε αυθαίρετα και εγκληματικά σε τέσσερα έτη, 2006, 2007, 2008 και 2009’’. γ) Για τις νοσοκομειακές δαπάνες, στα ποσά που επιβάρυναν το δημόσιο χρέος και έλλειμμα, πρόσθεσαν την αξία των τιμολογίων που είχαν εκδώσει οι προμηθευτές των νοσοκομείων και όχι τις πραγματικές πληρωμές που έγιναν, κατά παράβαση των παρ. 3. 05 και 3. 06 του ESA95, που ορίζουν ότι έπρεπε να αφαιρεθούν οι εκπτώσεις που ήσαν 12%-14% (2007), 20%-22% (2008), 30%-32% (2009). δ) ‘‘Με γιγαντιαίες αναθεωρήσεις των πλεονασμάτων των ΝΠΔΔ, απέκρυψαν δεκαεπταπλάσια πλεονάσματα από το δημόσιο έλλειμμα του 2009 και συντέλεσαν στην τεχνητή διόγκωσή του’’. ε) Δεν εκπόνησαν τη μελέτη για αναταξινόμηση 17 ΔΕΚΟ για την ένταξη των χρεών τους στο έλλειμμα, κατά παράβαση των παραγρ.

3. 33 του ESA95 και του άρθρου 6 παρ. 2 του Κανονισμού 479/2009. στ) ‘‘Άλλη περίπτωση παραποίησης των στατιστικών στοιχείων που χρησιμοποιήθηκαν για να υπολογιστεί ένα ουσιαστικά ψευδώς διογκωμένο δημόσιο έλλειμμα για το έτος 2009 είναι ότι δεν εξετάσθηκε από τους κατηγορουμένους αν το εισόδημα που μεταβιβάζεται από το Δημόσιο στον ΟΣΕ’’, κατά παράβαση της παραγρ. 3. 33 του ESA95 (ο ESA95 είναι ο κανονισμός που διέπει τα δημόσια ελλείμματα). ζ) ‘‘…στην περίπτωση της αναταξινόμησης των 17 ΔΕΚΟ στη Γενική Κυβέρνηση, υπάρχει παραβίαση της μεθοδολογίας της ESA95, αλλά ακόμη και παραποίηση των πρωτογενών στοιχείων…, …υπάρχει σύμφωνα με τις καταθέσεις των ως άνω μαρτύρων, καταφανής παραποίηση στοιχείων καθόσον για το έτος 2009 απέκρυψαν πλεόνασμα δύο δισ., ήτοι έλαβε χώρα ψευδής βεβαίωση”.

Ελπίζω να αντελήφθησαν οι κ. αρθρογράφοι ότι δεν πρόκειται περί ‘‘ανελέητου κυνηγητού’’, ούτε περί ‘‘κυνηγητού για να τον χώσουμε φυλακή’’, αλλά περί σφαλμάτων της εφετειακής αποφάσεως, τα οποία διαπίστωσε το ανώτατο δικαστήριο της χώρας, λειτουργώ­ντας όπως ορίζουν το Σύνταγμα και οι νόμοι.
Ειδικότερα στην παρατήρηση του κ. Στάγκου ότι ‘‘η Δικαιοσύνη πρέπει να διαφυλάττει το κύρος της’’, δεν αντελήφθημεν τι εννοεί, ακριβώς, ο κ. Στάγκος. Έπρεπε, μήπως, ο Άρειος Πάγος ενώ, όπως προκύπτει από τα ανωτέρω παρατιθέμενα, διαπίστωσε νομικά σφάλματα στην εφετειακή απόφαση (αυτή άλλωστε είναι η αποστολή του), να τα παρείδει και να αποφανθεί ότι δεν υπήρχαν και να απορρίψει την αναίρεση της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, η οποία τα επισήμανε, ως αβάσιμη; Αυτήν τη Δικαιοσύνη επικαλείται ο κ. Στάγκος;

Επειδή, όμως, και οι δύο διακεκριμένοι δημοσιογράφοι εκφράζουν την απορία πώς είναι δυνατόν ο Άρειος Πάγος να αρνείται την ευθυκρισία ανώτερων δικαστών (εφετών), αντιστρέφουμε το ερώτημα: ‘‘Πώς είναι δυνατόν οι κ. αρθρογράφοι να αμφισβητούν την ευθυκρισία ανωτάτων δικαστών (αρεοπαγιτών); Ακόμη, πώς δεν τους παραξενεύει η εμμονή του Εφετείου να απαλλάσσει τον κ. Γεωργίου και τους παραξενεύει η εμμονή του Αρείου Πάγου να ακυρώνει τις αποφάσεις αυτές;».

Φωτο:kathimerini.gr