Γιώργος Κουρής, ο «ασυμβίβαστος»
Του
ΗΛΙΑ ΙΩΝ. ΚΑΒΑΛΛΙΕΡΟΥ
Όταν κρατάς το βαρύτερο όπλο του κόσμου ανά χείρας, τη γραφίδα, και λαμβάνεις την απόφαση να γράψεις λίγα λόγια γι’ αυτόν που «έφυγε» για το μεγάλο και δίχως επιστροφή ταξίδι, τα χαράματα της 30ής Απριλίου, αισθάνεσαι μεγάλη συγκίνηση, διότι επί 30 συναπτά έτη -από το 1982 έως τη 14η Σεπτεμβρίου του 2012, που εξέδωσε η «Αυριανή» το τελευταίο της φύλλο- πορεύτηκες μαζί του με σχέσεις φίλου προς φίλο και όχι εργοδότου προς εργαζόμενο!
Για τον γράφοντα το παρόν κείμενο, ο Γιώργος αλλά και ο Μάκης αποτελούν ειλικρινείς και ισοβίως φίλους, οίτινες μου έδωσαν τη μεγάλη ευκαιρία να διακριθώ ως δημοσιογράφος, ραδιοφωνικός παραγωγός, αλλά και τηλεπαρουσιαστής!
Ο αγαπητός μου Μάκης με λίγες λέξεις -εις «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» της Κυριακής 6ης Μαΐου 2018- περιέγραψε τα πάντα… Γράφει: «Έκανε αυτό που ήθελε, αυτό που τον γέμιζε, αυτό που αγαπούσε, με οποιοδήποτε κόστος»… ΑΥΤΟΣ ήτο ο Γιώργος, ο τελευταίος παραδοσιακός εκδότης, ο δυναμικός άνδρας, ο ρηξικέλευθος επιχειρηματίας, ο τίμιος άνθρωπος!
Ο Γιώργος Κουρής δεν έλεγε ποτέ ψέματα…
Ο Γιώργος, όταν έβλεπε κάποιο ορθογραφικό λάθος στην «Αυριανή», την οποίαν ο γράφων διόρθωνε από το 2000 έως το 2012, με φωνές, από τηλεφώνου, εξέφραζε τον θυμό του, ενώ ύστερα από μισή ώρα, εάν σε έβλεπε στον δρόμο, οδηγώντας το μηχανάκι του, σου έλεγε: «Γεια σου, Ηλία».
Ήτο άκακος και ευγενής με τους εργατικούς και τίμιους και επιθετικός με τους τεμπέληδες και ψεύτες…
Είχε μπέσα, κάτι που δεν είχαν όσοι τον αδίκησαν ως προς την περίπτωση του Alter, και όχι μόνον σε αυτή.
Υπήρξε οξυδερκής και έξυπνος… Αυτό τον ώθησε εις το να ηγηθεί στην αλλαγή πολλών ιστορικών γεγονότων…
Ο Γιώργος άλλαξε τον ιστορικόν ρου, διαμορφώνοντας την πολιτική και δημοκρατική πορεία της χώρας Μόνο όσοι ζήσαμε τα γεγονότα των πρώτων ετών της εφημερίδος «Αυριανή» αισθανόμεθα υπερήφανοι επειδή δώσαμε τα πάντα, υπερασπιζόμενοι τη Δημοκρατία και την αλήθεια.
Πριν ο Γιώργος μου αναθέσει κάποια καθήκοντα, ευρισκόμενος εκτός Ελλάδος, ενώ ο Μάκης ευρίσκετο στη φυλακή -συλληφθείς και φυλακισθείς προ της εκδόσεως της δικαστικής απόφασης!-, αρκετοί φίλοι παίρναμε την εφημερίδα και την πουλούσαμε στα διάφορα σημεία της Αττικής, διότι μέσα στην ψυχή μας έκαιγε η φλόγα, η οποία δεν θα σβήσει όσο ζούμε!
Ποιος δύναται να ξεχάσει την ηρωική Κουρήνα, τη μητέρα των Γιώργου και Μάκη και γιαγιά της οικογενείας… Βεβαίως, ο Γιώργος Κουρής διέπραξε και λάθη… Ένα εξ αυτών ήτο το ότι έδωσε τα πάντα στο ΠΑΣΟΚ και αντί αναγνωρίσεως εισέπραξε αγνωμοσύνη και κακία… Ο χώρος και ο χρόνος δεν επιτρέπει περισσότερα…
Όμως μεγάλες αλήθειες περί «ΑΥΡΙΑΝΗΣ» και «Αυριανισμού» θα διαβάσετε εις το υπό έκδοσιν βιβλίο του γράφοντος…
Αυτός που «έφυγε» την τελευταία ημέρα του Απρίλη έδιδε και κέρδιζε, συνεχώς, όλες τις μάχες από μικρό και φτωχό παιδί στην Κεφαλονιά, έως χθες.
Ο Γιώργος έχασε μόνο μία μάχη, αυτήν τη χάνουν όλοι οι θνητοί. Όμως μέσα στην ψυχή και την καρδιά μας θα μείνει ΑΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΑΧΗΤΗΣ!
Και όπως έγραψε και ο Μάκης, «στον κόσμο όπου μετοίκησε όλο και κάποια εφημερίδα και κανάλι θα στήσει σύντομα»…
Ελπίζω, Γιώργο μου, ότι μόλις ξανασυναντηθούμε, αργά ή γρήγορα, θα εκδίδουμε μαζί την «Αυριανή του Παραδείσου». Ο ισοβίως φίλος, συνεργάτης και αδελφός σου.