Η… περιοχή της καρδιάς τους
Η δήλωση Ερντογάν για «τα σύνορα της καρδιάς τους» άγγιξε τις καρδιές των «πατριωτών Τούρκων», που μοιράζονται μαζί με τον Πρόεδρό τους το όνειρο για μια… παλιά Τουρκία…
Ονειρεύονται και εργάζονται πυρετωδώς για την πραγμάτωσή του, σε αντίθεση με την Ελληνική Πολιτεία, που απλώς περιμένει την αντίδραση του γείτονα και στο μεσοδιάστημα απονέμει τιμητικά τον βαθμό του υποναυάρχου στη Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, σε μια άτσαλη (προφανώς) προσπάθεια να υπενθυμίσει στους Έλληνες την ένδοξη ιστορία τους…
Όχι, μια δουλειά δεν την αναλαμβάνεις ευκαιριακά, επιφανειακά, αν θες να ολοκληρωθεί και να έχει κάποιο αποτέλεσμα.
Την πιάνεις από την αρχή, όπως κάνει ο Σουλτάνος, που, αν και άγνωστη η δική του μοίρα, ωστόσο, μέχρι να γραφτεί, έχει ήδη προλάβει να γράψει ο ίδιος αρκετά χιλιόμετρα επιτυχημένων στόχων…
Βέβαια, τα πετυχημένα σλόγκαν έχουν και τον κίνδυνο να… τεντωθούν, να απλωθούν, να σιδερωθούν και τελικώς να γελοιοποιηθούν…
Κάτι αντίστοιχο συνέβη στην εκδήλωση που πραγματοποίησαν η Διεύθυνση Αποδήμων Τούρκων και Συγγενών Κοινοτήτων με φοιτητές από την ελληνική Θράκη, που σπουδάζουν στην Άγκυρα με υποτροφίες, εννοείται από το τουρκικό κράτος… Το περιεχόμενο αλλά και η στόχευση αυτής της… γιορτής γίνονται κατανοητά και μόνον από τον τίτλο της: «Ημέρα Πολιτισμού Δυτικής Θράκης και προώθησής του»…
Ο αντιπρόεδρος αυτής της Διεύθυνσης, Χουσεΐν Γκιουντογάρ, μιλώντας για την εκδήλωση σκέφτηκε να… εξηγήσει το σλόγκαν του Προέδρου του, ώστε να φτάσει στο προκείμενο: «Τα εδάφη αυτής της πατρίδας είναι πολύ πλατιά. Ενώ τα εδάφη της καρδιάς είναι ακόμη πιο πλατιά. Το πιο σημαντικό τμήμα στην περιοχή που αποκαλούμε “περιοχή της καρδιάς μας”, αποτελείται από τα Βαλκάνια και τη ‘‘Δυτική Θράκη’’».
Μπορεί να φαίνεται γελοία αυτή η δήλωση, όμως κάνει τη δουλειά της και με το παραπάνω… Και δείχνει τον στόχο…
Γιατί για τους Τούρκους αυτή η περιοχή δεν είναι ελληνική. Η «Δυτική Θράκη» είναι μια… ξεχωριστή γεωγραφική περιοχή και αυτό ακριβώς προσπαθούν να προωθήσουν, με κάθε μέσο… Γι’ αυτόν τον λόγο και εκείνη τη μέρα προσφέρθηκαν «τοπικά φαγητά, καφές της Κομοτηνής, φαγητά και ποτά της “Δυτικής Θράκης”» και «εκτέθηκαν οι… παραδοσιακές της φορεσιές και προϊόντα πολιτισμού»…
Κάπως έτσι εξηγούν στο εσωτερικό της χώρας τους (γιατί αυτό είναι το ζητούμενο) ότι για ένα… δικό σου κομμάτι αξίζει τον κόπο να πολεμήσεις…
Από την άλλη, εμείς τιμούμε ήρωες 193 χρόνια μετά τον θάνατό τους, αποδίδοντάς τους τίτλους και μάλιστα… «υπό»…
Χάθηκε δηλαδή ο βαθμός του ναυάρχου; Τζάμπα θα ήταν…
Πιο λιανά δε γίνεται…
Ο στόχος της συγκεκριμένης εκδήλωσης αλλά και η γενικότερη στόχευση του τουρκικού κράτους αποδίδεται εύγλωττα στο tweet εκπροσώπου του συλλόγου φοιτητών που σπουδάζουν με λεφτά της Τουρκίας στην Τουρκία:
«Θα θέλαμε να βλέπατε όπως εμείς την έκπληξη πολλών ανθρώπων που πέρασαν τυχαία από τον χώρο όπου τελέσθηκε το πρόγραμμά μας. Από αυτούς τους ανθρώπους, που μπήκαν μέσα από περιέργεια, κάποιοι είχαν ακούσει το όνομα ‘‘Δυτική Θράκη’’, κάποιοι είχαν μια ιδέα και κάποιοι σίγουρα ήξεραν.
Ήταν πραγματικά λυπηρό όταν την ώρα που κοιτούσαν την έκθεση φωτογραφίας και ρωτούσαμε “Τι γνωρίζετε για τους Τούρκους της Δυτικής Θράκης”, πήραμε την απάντηση “Τίποτε απολύτως”. Δεν ξέρω πώς περιγράφεται αυτό το συναίσθημα, αλλά από μέσα σου θυμώνεις λίγο σκεπτόμενος “Μα, πώς γίνεται να μην ξέρει;”. Από αυτούς που άκουσαν την περιγραφή, αυτοί που θαύμασαν ή αυτοί που είπαν “βρε, σαν τα δικά μας μέρη είναι εκεί”, κάποιοι ανέφεραν πως θέλουν να έρθουν να δούνε τη ‘‘Δυτική Θράκη’’.
Αυτό ήταν ένα από τα πιο ωραία στοιχεία που αποκομίσαμε από αυτήν την εκδήλωση. Έστω και λίγο, διασφαλίσαμε να μάθουν πολίτες που είχαν έρθει από την άκρη της Τουρκίας πως υπάρχουν αδέρφια τους που βασανίζονται όταν στενοχωριούνται, χαίρονται στη χαρά τους και έχουν ανατραφεί και μεγαλώσει με μεγάλη αγάπη για τη μητέρα πατρίδα Τουρκία.
Στο τέλος μιας προσπάθειας εβδομάδων από τους ‘‘δυτικοθρακιώτες’’ φοιτητές που σπουδάζουν στην Άγκυρα, ήταν πολύ όμορφα που βρεθήκαμε όλοι μαζί, συνοδεία παραδοσιακών χορών και φαγητών. Εμείς, όταν ενωνόμαστε, είμαστε ισχυροί, υπάρχουμε. Όλα για τη ‘‘Δυτική Θράκη’’. Επιθυμούμε ως Σύλλογος ‘‘Δυτικοθρακιωτών’’ Φοιτητών Αγκύρας να ευχαριστήσουμε εγκάρδια όσους μόχθησαν για αυτήν την εκδήλωση. Με την ευχή, πρώτα ο Αλλάχ, σε μια άλλη εκδήλωση να γίνουμε ξανά “ένα”».