Τώρα, όλη η Ελλάδα μια γροθιά…
ΘΑΡΡΑΛΕΑ
Του Μάκη Κουρή
Ο Ερντογάν μάς χρησιμοποιεί για να γίνει Μέγας Σουλτάνος και δεν ορρωδεί προ ουδενός
Παίζει με τη φωτιά ο Ταγίπ Ερντογάν. Άνοιξε πλέον τα χαρτιά του. Μπήκε στην τελική ευθεία με τις εκλογές που προκήρυξε ξαφνικά, όπου το κόψιμο του νήματος θα είναι ο θρόνος όχι του Μεγάλου Σουλτάνου αλλά του Ατατούρκ ή κατ’ άλλους του Ινονού. Δόλωμα, το ότι «εγώ τους ξεπέρασα, όχι μόνο πήρα πίσω εδάφη που παραχώρησαν, αλλά προχώρησα και παραπέρα από αυτούς». Αυτό τον δρόμο αποδεικνύεται ότι άνοιγε όλα αυτά τα χρόνια, φυλακίζοντας, απολύοντας, αποστρατεύοντας τους αντικαθεστωτικούς, κυνηγώντας όλους τους εσωτερικούς εχθρούς του, ανοίγοντας εσωτερικά και εξωτερικά μέτωπα, με πρώτο την Ελλάδα. Μετέφερε τις… προσδοκίες των νοσταλγών των… χαμένων πατρίδων τους, διεκδικώντας νησιά και ό,τι άλλο ποθούν… Μέχρι και στο Αφρίν πήγε, με τις ευλογίες Αμερικανών και Ρώσων.
Βάλτε τον διχασμό στα θηκάρια, είναι η ώρα της ενότητας όλων, η πατρίδα πάνω απ’ όλα και όχι οι καρέκλες
Και, κακά τα ψέματα, αποδεικνύεται καλός παίκτης. Θα τον έπαιρνε ο κάθε… προπονητής… Βάζει γκολ και στα αφεντικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τη Γερμανία να τον στηρίζει απόλυτα… Κεντρικό τερέν, όμως, επέλεξε να είναι η Ελλάδα, που εξάπτει τη φαντασία πολλών συμπατριωτών του. Στο ελληνικό γήπεδο έπαιζε μπάλα όλα τα τελευταία χρόνια και όλο και κάποιο γκολ έβαζε, στέλνοντας στα παράλια αλλά και στα βάθη της Τουρκίας το μήνυμα: «Να, τους φάγαμε τους… γκιαούρηδες. Ήδη στην Κύπρο συζητάνε την εναλλασσόμενη Προεδρία, από τα δε κοιτάσματα θα έχουμε μερίδιο».
Ακόμη και η επίσκεψη του Ερντογάν αποδεικνύεται, και με αυτά που ήρθαν σήμερα στο φως, ότι ήταν ενταγμένη στους σχεδιασμούς του για μονιμότητα στην ηγεσία της Τουρκίας, με αυτοκρατορικές εξουσίες.
Δεν απαίτησε τυχαία την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης στη συνέντευξη που έδωσε στην «Καθημερινή» μία ημέρα πριν από την άφιξή του στην Αθήνα. Έβαζε τους όρους του, οι οποίοι κάθε άλλο παρά πέρασαν, αφού πήρε ως απάντηση το ηχηρό «Όχι» του Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου και του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα. Και αυτό τον έκανε έξαλλο γιατί έφυγε με άδεια χέρια και αμέσως έβαλε θέμα Ιμίων, ισχυριζόμενος ότι είναι… τουρκικό έδαφος. Και όχι μόνο αυτό. Τουρκική ακταιωρός εμβόλισε σκάφος του Λιμενικού μας, αυξήθηκαν οι παραβιάσεις και το αποκορύφωμα ήταν η αρπαγή των δύο στρατιωτικών μας και η νυχτερινή πτήση τουρκικού ελικοπτέρου πάνω από το νησάκι Ρω.
Όλη αυτή η στρατηγική της έντασης αποδεικνύεται ότι ήταν ενταγμένη στους εκλογικούς σχεδιασμούς του Ερντογάν, για να συσπειρώσει το τουρκικό πόπολο περνώντας το μήνυμα: «Τα όνειρά σας, που είναι και δικά μου όνειρα για τα… σύνορα της καρδιάς μου, τα υλοποιώ. Μόνο εγώ μπορώ να κάνω την Τουρκία μεγάλη δύναμη, που να τη φοβούνται όλοι, να ξανακάνω… επαρχία μας την Ελλάδα».
Μπήκαμε στην τελική ευθεία των… πόθων του Σουλτάνου. Οι 60 ημέρες μέχρι τις τουρκικές κάλπες δεν θα είναι καθόλου ήρεμες… Ο Ερντογάν θα χρησιμοποιήσει ΟΛΑ τα όπλα που έχει για να πάρει τον θρόνο του Ατατούρκ. Και για να το πετύχει αυτό, χρειάζεται τη συσπείρωση του τουρκικού λαού, με σημαία το ότι «θα πάρουμε τα… “νησιά μας”»…
Ο Ερντογάν είναι απρόβλεπτος. Δεν ξέρει κανείς πότε και πού θα χτυπήσει…
Κυβέρνηση και αντιπολίτευση οφείλουν, έχουν χρέος, να είναι έτοιμες για όλα. Με τις Ένοπλες Δυνάμεις σε απόλυτη εγρήγορση, για να αποτρέψουν κάθε απόπειρα εναντίον της κυριαρχίας της χώρας μας.
Και με τον ελληνικό λαό ενωμένο και αποφασισμένο για όλα… Όπως ήταν πάντα.
Αναγκαία, όμως, προϋπόθεση είναι οι όποιες διαμάχες και αντιπαραθέσεις μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων να πάνε στην άκρη. Πολιτικές και θέσεις που διχάζουν ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ τέτοιες ώρες. Σημαία όλων πρέπει να είναι η ενότητα των πάντων. Και αυτό είναι ευθύνη του Προέδρου της Δημοκρατίας και του πρωθυπουργού.
Τα τύμπανα του πολέμου δεν ηχούν μακριά. Με καμία απολύτως δική μας ευθύνη. Αυτές τις ώρες πάνω από όλα είναι η Ελλάδα και όχι οι κάθε είδους καρέκλες, τις οποίες μπορεί να ξαναδιεκδικήσει όποιος θέλει όταν τα σχέδια του γείτονα μείνουν όνειρο απατηλό.