Η Άγκυρα κλιμακώνει τον κίνδυνο εμπλοκής με την Ελλάδα
Γράφει ο
ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΝΕΑΡΧΟΥ
Πρέσβυς ε.τ.
Η καθημερινή ειδησεογραφία φέρνει συνεχώς νέα επεισόδια μιας εσκεμμένης Τουρκικής στρατηγικής εντάσεως. Η Άγκυρα εξακολουθεί και κλιμακώνει τις παραβιάσεις του Ελληνικού εναέριου και θαλάσσιου χώρου. Συνεχίζει το παιχνίδι με τους παράνομους μετανάστες. Τους αποστέλλει η ίδια από τις ακτές της. Εκμεταλλεύεται όμως την αποστολή τους για να αμφισβητήσει από την Ελλάδα το δικαίωμα έρευνας και διασώσεως. Η αποστολή παρανόμων μεταναστών δεν εξαντλείται, βεβαίως, στην αμφισβήτηση των δικαιωμάτων της Ελλάδος στην έρευνα και διάσωση. Αποτελεί ταυτοχρόνως μέρος μιας στρατηγικής για την αλλαγή των δημογραφικών όρων στο Αιγαίο και την εγκατάσταση Μουσουλμανικών πληθυσμών στην Ελλάδα.
Η Τουρκική αυτή στρατηγική επιδίωξη δεν πρέπει να υποτιμάται και να αντιμετωπίζεται με ψευδή συνθήματα και ιδεολογήματα για δήθεν πρόσφυγες που εγκαθίστανται στην Ελλάδα με Ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Προσφάτως, ο Ευρωπαίος Επίτροπος Στυλιανίδης, αρμόδιος για ανθρωπιστικά θέματα, ήρθε στην Ελλάδα για να εξαγγείλει άλλα 194 εκατ. ευρώ «βοήθεια» στην Ελλάδα για την εγκατάσταση «προσφύγων» μεταναστών σε διαμερίσματα.
H πολιτική ανοικτών συνόρων, στα χέρια του Ερντογάν, έγινε όπλο κατά της Ευρώπης και της Ελλάδος
Το πρόβλημα δεν είναι νέο. Συνεχίζεται από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, μετά τις γνωστές πολιτικές και τις διακηρύξεις Σημίτη για μετάλλαξη της Ελληνικής εθνικής κοινωνίας σε «πολυπολιτισμική» και την επίσημη υιοθέτηση των Νεοταξικών πολιτικών της παγκοσμιοποίησης. Η πολιτική αυτή, αντί να ανακοπεί μετά τη συνειδητοποίηση των ολέθριων αποτελεσμάτων της για την Ελλάδα, όχι μόνο συνεχίσθηκε αλλά επιδεινώθηκε μετά το πέρασμα από το αρμόδιο υπουργείο της γνωστής υπερμάχου των λαθρομεταναστών Τασίας Χριστοδουλοπούλου. Επί υπουργίας της εισήχθη ανεπιφύλακτα η πολιτική των ανοικτών συνόρων, που συνεχίζεται, χωρίς σημαντικές αλλαγές, μέχρι σήμερα.
Η Άγκυρα εκμεταλλεύθηκε την Ευρωπαϊκή πολιτική ανοικτών συνόρων για να αναγάγει την παράνομη μετανάστευση σε όπλο κατά της Ευρώπης και της Ελλάδος. Η παράνομη μετανάστευση είναι πρόβλημα για όλη την Ευρώπη. Ειδικά όμως για την Ελλάδα είναι μέσο ασύμμετρου πολέμου στα χέρια της Άγκυρας. Η συνέχιση της ίδιας πολιτικής, τη στιγμή που η Τουρκία δημιουργεί συνθήκες πολεμικής εμπλοκής με την Ελλάδα, υπονομεύει άμεσα την εθνική ασφάλεια και την εθνική συνοχή.
Υπάρχει επίσης ένας νέος παράγων, που καθιστά πλήρως απαράδεκτη μια τέτοια πολιτική. Οι άλλες Ευρωπαϊκές χώρες υπαναχώρησαν επισήμως από την πολιτική που είχαν διακηρύξει προηγουμένως. Την ανακατανομή δηλαδή των προσφύγων-μεταναστών από την Ελλάδα και την Ιταλία, που είναι χώρες εισόδου. Προβάλλουν σήμερα ως επίσημη Ευρωπαϊκή πολιτική την παροχή οικονομικής βοήθειας στην Ελλάδα για τη μόνιμη εγκατάσταση σ’ αυτήν των εισερχομένων προσφύγων-μεταναστών. Είναι δυνατόν να δέχεται η Ελλάδα μια τέτοια πολιτική, που οδηγεί μεθοδικά σε εποικισμό της χώρας με Ευρωπαϊκή χρηματοδότηση;
Η συνεχής κλιμάκωση της εντάσεως από την Άγκυρα έφερε επίσης στο προσκήνιο το θέμα των εξοπλισμών και της αναγκαίας Ελληνικής αμυντικής ετοιμότητας. Οι προθέσεις και η εξοπλιστική φρενίτιδα της Άγκυρας δεν εκδηλώθηκαν σήμερα. Είναι γνωστές και κατάδηλες ήδη από μια δεκαπενταετία. Οι κυβερνήσεις όμως της Ελληνικής πλευράς επέδειξαν απίστευτη αμέλεια και επανάπαυση για μια ολόκληρη δεκαετία. Ο φόβος των σκανδάλων, που συνδέθηκαν με αγορές όπλων στο παρελθόν, συνέβαλε ίσως στη δημιουργία ενός αρνητικού κλίματος στο θέμα των εξοπλισμών. Η οικονομική κρίση που ενέσκηψε εν τω μεταξύ κατέστησε επίσης προβληματική οποιαδήποτε συζήτηση για εξοπλισμούς. Πολύ περισσότερο όταν η ίδια η κυβέρνηση, διά του τότε υπουργού Εθνικής Άμυνας Ευάγγελου Βενιζέλου, έσπευσε να δεχθεί την ένταξη και των αμυντικών δαπανών στα προαπαιτούμενα των Μνημονίων.
Η σκληρή πραγματικότητα δείχνει σήμερα το πρόσωπό της. Το έλλειμμα ισχύος προσδίδει στον αντίπαλο την αίσθηση της στρατηγικής ευκαιρίας, την οποίαν πρέπει να εκμεταλλευθεί
Η σκληρή πραγματικότητα δείχνει σήμερα το πρόσωπό της. Το έλλειμμα ισχύος προσδίδει στον αντίπαλο την αίσθηση της στρατηγικής ευκαιρίας, την οποίαν πρέπει να εκμεταλλευθεί. Τίποτε περισσότερο δεν κατοχυρώνει την ειρήνη όσο η αξιόπιστη αποτροπή, που εκπέμπεται από μια συγκεκριμένη ισορροπία δυνάμεων. Ευτυχώς, η Ελλάδα διαθέτει ακόμη σημαντικά στρατηγικά πλεονάσματα. Πρέπει όμως να σπεύσει να καλύψει γρήγορα υπάρχοντα κενά και να ενισχύσει συνολικά, σε όλους τους τομείς, το αμυντικό δυναμικό της χώρας.
Δεν υπάρχει σήμερα καμιά αμφιβολία ότι το καθεστώς Ερντογάν προετοιμάζει κρίση με την Ελλάδα και την Κύπρο. Επιδιώκει σαφώς να αμφισβητήσει από την Ελλάδα και την Κύπρο τον ενεργειακό τους πλούτο στην ΑΟΖ και να μπει στο μεγάλο ενεργειακό παιχνίδι της Ανατολικής Μεσογείου. Επιδιώκει, κατά δεύτερο και παράλληλο λόγο, να ανατρέψει το status quo στο Αιγαίο, να δορυφοροποιήσει ολόκληρη την Κύπρο και να επιδιώξει ηγεμονία στην Ανατολική Μεσόγειο.
Οι τουρκικές φιλοδοξίες δεν στρέφονται μόνο κατά της Ελλάδος και της Κύπρου. Στρέφονται επίσης κατά των γειτόνων της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή και κατά του Ισραήλ και της Αιγύπτου. Ο Ερντογάν, για να εξουδετερώσει αυτό που υπολαμβάνει ως απειλή εκ μέρους των Κούρδων, κάνει αναστροφή συμμαχιών για να βρει υποστήριξη στον πόλεμο κατά των Κούρδων.
Συντελούνται στη Μέση Ανατολή, με επίκεντρο τον πόλεμο στη Συρία, μεγάλες γεωστρατηγικές ανακατατάξεις, που αφορούν άμεσα και τη θέση της Ελλάδος και της Κύπρου. Το πρώτιστο καθήκον αυτών που έχουν τη διακυβέρνηση της χώρας είναι να σπεύσουν, όπως αναφέρθηκε, να ενισχύσουν την άμυνά της, όσο δύσκολο και αν είναι τώρα αυτό, κάτω από την πίεση του χρόνου και της οικτρής οικονομικής καταστάσεως. Δεν αρκεί όμως μόνο αυτό, χρειάζεται ταυτοχρόνως η κινητοποίηση και η ενότητα ολόκληρου του λαού και η ενίσχυση του εθνικού και αγωνιστικού του φρονήματος.