Πλήρωσε την έλλειψη προσωπικοτήτων και ελληνικού στοιχείου

Του
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΥΤΑΚΟΥ

Ο Βαγγέλης Μαρινάκης αποφάσισε να πάρει σκούπα. Να καθαρίσει μεγάλο μέρος του υπάρχοντος ρόστερ και να βρει τον κατάλληλο προπονητή που θα αναλάβει να χτίσει τον νέο Ολυμπιακό (όλα δείχνουν Μάρτινς), παίρνοντας τη σκυτάλη από τον Όσκαρ Γκαρθία, που μας τελείωσε πρόωρα.

Όταν, όμως, μια ομάδα αποτυγχάνει να παίξει ποιοτικό ποδόσφαιρο που να αντιστοιχεί στην αξία των παικτών της, τότε για να διορθωθεί η κατάσταση απαιτούνται ριζικές αλλαγές στα αποδυτήρια, πέρα από παίκτες και τον προπονητή.

Ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε μια τέτοια φάση. Το αγωνιστικό του παραπάτημα άρχισε από πέρυσι τέτοιο καιρό και πάρα τις προσπάθειες που έγιναν το καλοκαίρι η κατάσταση αντί να βελτιωθεί χειροτέρεψε. Το καλοκαίρι του 2017 έγιναν ηχηρές και ακριβές μεταγραφές, χωρίς καμία από αυτές να αποδώσει τα αναμενόμενα. Τον χειμώνα, που υπήρξε η πρόθεση να διορθωθούν κάπως τα πράγματα, η κατάσταση αντί να βελτιωθεί επιδεινώθηκε.

Ο Ολυμπιακός εμφανιζόταν ως ένα άθροισμα παικτών χωρίς συνοχή μεταξύ τους, όχι μόνο μέσα στο γήπεδο αλλά και στ’ αποδυτήρια. Παίκτες που δεν μιλιόντουσαν μεταξύ τους, που αυθαδίαζαν στους προπονητές και έφταναν να τους απειλούν. Οι περισσότεροι πίστευαν ότι ήρθαν σε μια ομάδα για να πάρουν καλά και εγγυημένα λεφτά, να εξαντλήσουν το συμβόλαιό τους και να σηκωθούν μετά να φύγουν.

Το πρόβλημα, ενώ διαγνώστηκε έγκαιρα, δεν θεραπεύτηκε ποτέ. Έλληνες παίκτες με ειδικό βάρος για να πάρουν πρωτοβουλίες στα αποδυτήρια δεν υπήρχαν. Ξένοι με προσωπικότητα, όπως παλιότερα ο Φουστέρ, ο Τσόρι και ο Καμπιάσο, επίσης. Αλλά, από ό,τι φαίνεται, δεν υπήρχαν και προσωπικότητες εκτός ομάδας για να επιβληθούν και να διορθώσουν τα κακώς κείμενα.

Τα κρούσματα αποσύνθεσης ίσως είχαν αντιμετωπιστεί αν στην άκρη του πάγκου καθόταν κάποιος που θα μπορούσε να επιβληθεί. Ο Ολυμπιακός απέτυχε και σε αυτό. Διότι όλοι οι προπονητές φέτος αντιμετωπίσθηκαν ως αναλώσιμοι. Ακόμα και ο Λεμονής, που τις προηγούμενες φορές τα κατάφερνε σε τέτοιες καταστάσεις, αυτήν τη φορά απέτυχε διότι δεν υπήρχε ελληνικό στοιχείο με πρωταγωνιστικούς ρόλους μέσα στο γήπεδο, ώστε να στηριχτεί πάνω του και να παρασύρει τους υπόλοιπους.

Πολλά θα αλλάξουν, όπως φαίνεται, στον Ολυμπιακό. Ωστόσο, υπάρχει κάτι που αυτήν τη φορά κρίνεται απαραίτητο. Η παρουσία καλών ελλήνων παικτών στην ομάδα. Ο Ολυμπιακός πάντα έβρισκε τον τρόπο να έχει τέτοιους. Τα τελευταία χρόνια, όμως, αυτοί οι παίκτες έφταναν μέχρι το τελικό στάδιο της προετοιμασίας και μετά αναχωρούσαν για άλλες πολιτείες επειδή οι προπονητές δεν τους ήθελαν.

Τώρα, όλοι λένε τι πρόσφεραν οι τόσοι ξένοι και τι θα μπορούσαν να προσφέρουν κάποιοι Έλληνες που παίζουν δανεικοί από τον Ολυμπιακό σε άλλες ομάδες στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Και γι’ αυτό φαίνεται να είναι αποφασισμένοι στον Ολυμπιακό να προχωρήσουν σε ελληνοποίηση του ρόστερ και να πλαισιωθούν αυτοί με ορισμένους καλούς ξένους.