Συνθήκες Ψυχρού Πολέμου

Του
ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ ΑΔΑΜΙΔΗ
Δικηγόρου, ΔΝ, αν. Καθηγητή
Κοινοτικού Δικαίου, Προμηθειών και Διεθνών Σχέσεων
στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων

Τις τελευταίες ημέρες γινόμαστε μάρτυ­ρες μιας διαρκώς κλιμακούμενης κρίσης μεταξύ της Ρωσίας και του δυτικού ευρύτερα στρατοπέδου. Δεν είναι μια εξέλιξη που αιφνιδιάζει. Οι οιωνοί εδώ και χρό­νια προϊδέαζαν.

Από τη μία η Ρωσία, που θεωρεί ότι έχει κάθε λόγο να δυσπιστεί έναντι της Δύσης. Η επέκταση του ΝΑΤΟ, τα προηγούμενα χρόνια, κατά τρόπο που περιέλαβε στους κόλπους του το σύνολο των πρώην κρατών-δορυφόρων του πάλαι ποτέ Συμφώνου της Βαρσοβίας, πλήγωσε, όπως λέγεται, τις ευαισθησίες των Ρώσων. Ισχυρίζονται μάλιστα ότι υπήρχε αντίθετη δέσμευση. Η πληγή αυτή έγινε οργή με την προσέγγιση της Ουκρανίας με τον δυτικό συνασπισμό, που την εξέλαβαν πλέον οι Ρώσοι ως ανοιχτή πληγή και κίνδυνο.

Η συνέχεια είναι γνωστή. Προσάρτη­ση της Κριμαίας κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, πόλεμος στην Ανατολική Ουκρανία, υβριδικές επιχειρήσεις σε σειρά κρατών και αφού είχε προ­ηγηθεί η επέμβαση στη Γεωργία, πιέσεις έως και απόπειρες επέμβασης ιδίως στο Μαυροβούνιο και στο σύνολο των Βαλκανίων για να αποτραπεί η είσοδός τους στο ΝΑΤΟ.

Απέναντι στο αρνητικό αυτό υπόβαθρο επιθετικότητας, εύλογη είναι η ανησυχία της Δυτικής Συμμαχίας. Η δηλητηρίαση του πρώην διπλού ρώσου πράκτορα, σε βρετανικό έδαφος, εκλαμβάνεται ως απόδειξη ασυδοσίας. Εξ ου και η ομοθυμαδόν καταδίκη και η απέλαση δεκάδων Ρώσων που είχαν διπλωματική διαπίστευση.

Το μέτωπο ωστόσο δεν είναι αρραγές. Σειρά κρατών, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη Γερμανία, η ενεργειακή εξάρτηση των οποίων από τη Ρωσία βαίνει ογκούμενη, έχουν παράλληλη α­τζέντα και ιδιαίτερα συμφέροντα με την εξ ανατολών μεγάλη χώρα και της ευρω­παϊκής ηπείρου. Και αν οι αμοιβαίες απελάσεις προκαλούν κλυδωνισμούς, η συγκέντρωση τόσων πολλών ξένων στρατευμάτων στη Συρία, όπου ο πόλεμος ως προς τους μεγάλους γεωπολιτικούς παίκτες δεν διεξάγεται πλέον μέσω α­ντιπροσώπων, το «ατύχημα» μοιάζει να είναι εξαιρετικά επίφοβο.

Η χώρα μας βρίσκεται ιστορικά και ως εκ της συγκυρίας σε κομβικό σημείο των γραμμών αντιπαράθεσης. Πρώτιστο, αν όχι αποκλειστικό κριτήριο των επιλογών μας είναι η εξυπηρέτηση του εθνικού συμφέροντος. Στην κατεύθυνση αυτή, σημείο εκκίνησης αποτελεί η αδιαπραγμάτευτη εμπέδωση και επιβεβαίωση των συμμαχικών δεσμών μας. Αποτελούν απάγκιο ασφάλειας και όρο σταθερότητας. Αξία μοναδική και στις μέρες μας, όπου άσπονδοι γείτονες επιδίδονται σε τυχοδιωκτισμούς, που τίποτα καλό δεν προμηνύουν.