Η Τουρκική απειλή γίνεται απροκάλυπτη
Γράφει ο
ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΝΕΑΡΧΟΥ
Πρέσβυς ε.τ.
Δεν πρόλαβε να γυρίσει από τη Σύνοδο Κορυφής Ευρωπαϊκής Ενώσεως – Τουρκίας στη Βάρνα, στις 26 Μαρτίου, ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν και έσπευσε να συγκαλέσει το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας της Τουρκίας, με κύριο θέμα τα δήθεν Τουρκικά «δικαιώματα» στο Αιγαίο και στην ΑΟΖ της ελεύθερης Κύπρου.
Ο Τούρκος Πρόεδρος κλιμακώνει με τον τρόπο αυτό και επισημοποιεί την Τουρκική επεκτατική πολιτική. Προηγήθηκαν δηλώσεις του ιδίου, του πρωθυπουργού του και του υπουργού του των Εξωτερικών, όπως επίσης συναγωνιστικές δηλώσεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως Κεμάλ Κιλιντζάρογλου και του Προέδρου του Κόμματος των Γκρίζων Λύκων Μπαχτσελί. Με τον τελευταίο ο Ερντογάν έκλεισε προσφάτως πολιτική συμφωνία για την υποστήριξη της υποψηφιότητάς του στις Προεδρικές εκλογές του 2019. Κοινή βάση της συμφωνίας, η διεκδίκηση από την Τουρκία των δήθεν «κατεχομένων» από την Ελλάδα «Τουρκικών» νήσων και βραχονησίδων στο Αιγαίο!
Το Τουρκικό Συμβούλιο Ασφαλείας εξέδωσε ανακοίνωση, με την οποία εκφράζει την αποφασιστικότητα της Άγκυρας να μην παραιτηθεί από τα δήθεν «δικαιώματά» της στο Αιγαίο και στην Κυπριακή ΑΟΖ, προετοιμάζοντας το έδαφος για νέες τουρκικές αυθαίρετες ενέργειες και απόπειρες δημιουργίας τετελεσμένων γεγονότων. Οι δηλώσεις στη Βάρνα για τη σημασία που αποδίδει η Άγκυρα στις Ευρω-Τουρκικές σχέσεις και στην υποτιθέμενη Ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας εξατμίστηκαν γρήγορα ή, ακριβέστερα, ξαναβρήκαν πάλι το πραγματικό τους νόημα μετά τη μεθοδευμένη παράσταση στη Βάρνα.
Ήδη, κατά τη διάρκεια της πτήσεως της επιστροφής στην Άγκυρα, ο Τούρκος Πρόεδρος, προς τον οποίο ασκήθηκαν Ευρωπαϊκές πιέσεις για την απελευθέρωση των δύο κρατουμένων Ελλήνων στρατιωτικών, έστειλε τα αρνητικά του μηνύματα, με τη σύνδεση του θέματος των οκτώ Τούρκων αιτητών ασύλου με το θέμα των δύο Ελλήνων ομήρων. Ο Τούρκος Πρόεδρος θέλει να αναδείξει τη σύλληψη των δύο Ελλήνων στρατιωτικών σε διπλωματικό χαρτί, το οποίο να εντάξει σ’ ένα συνολικό πακέτο για πίεση προς την Ελλάδα και διπλωματικό παζάρι. Παραλλήλως όμως επιτείνει τη στρατηγική της εντάσεως και επεξεργάζεται σενάρια για αρπαγή από την Ελλάδα και την Κύπρο, την κατάλληλη στιγμή, αυτών που επιδιώκει και διεκδικεί.
Οι σχέσεις με την Ευρώπη είναι καίριας σημασίας, άσχετα αν ο Ερντογάν δεν επενδύει πραγματικά σε μια πολιτική εντάξεως. Η πολιτική αυτή αντιφάσκει με τα Ισλαμιστικά προτάγματα της σημερινής Τουρκίας αλλά και με την ιδέα της αναδείξεως της Τουρκίας σε μεγάλη δύναμη, η οποία θα μιλούσε ισοτίμως με τις άλλες μεγάλες δυνάμεις. Αυτήν τη φιλοδοξία προβάλλει ως πολιτικό σχέδιο ο Ερντογάν.
Οι σχέσεις όμως της Τουρκίας με την Ευρώπη έχουν, σε κάθε περίπτωση, καθοριστική σημασία, τόσο σε γεωπολιτικό και διπλωματικό επίπεδο όσο και σε οικονομικό. Η Άγκυρα, στη σημερινή συγκυρία, επιδιώκει, συγκεκριμένα, τρεις στόχους στις σχέσεις της με την Ευρώπη. Πρώτον, τη μεγιστοποίηση των διπλωματικών και οικονομικών ανταλλαγμάτων από την εκμετάλλευση του θέματος της παράνομης μεταναστεύσεως και των υποτιθεμένων προσφύγων στην Ευρώπη.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, με την ύποπτη οδηγία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τους Πρόσφυγες, έχει επιτρέψει στην Άγκυρα να αναγάγει το θέμα αυτό σε όπλο εκβιασμού της Ευρώπης και αποσπάσεως διπλωματικών και οικονομικών ανταλλαγμάτων. Ο τρόπος με τον οποίο γίνεται αυτό συνδέεται με όσα προβλέπει αυτή η Οδηγία, που οδηγούν σε σύγχυση μεταξύ πραγματικών προσφύγων και παρανόμων μεταναστών.
Συγκεκριμένα, η Οδηγία προβλέπει ότι κάθε Ευρωπαϊκή χώρα-μέλος δεν μπορεί να απωθήσει στα σύνορά της οποιονδήποτε που έρχεται σ’ αυτά και ισχυρίζεται ότι είναι πρόσφυγας. Θα πρέπει πρώτα να τον δεχθεί, να τον περιθάλψει και μετά να διερευνήσει, διά της δικαστικής οδού, εάν είναι πράγματι ή δεν είναι πρόσφυγας. Στην πρώτη περίπτωση είναι υποχρεωμένη να του χορηγήσει άσυλο.
Στη δεύτερη περίπτωση μπορεί να τον επαναπροωθήσει (να τον απελάσει). Όλοι όμως έχουν δικαίωμα εφέσεως. Η χώρα-μέλος δεν μπορεί επίσης να επαναπροωθήσει σε τρίτη χώρα παράνομο μετανάστη, του οποίου έχει απορριφθεί η αίτηση ασύλου, εάν αυτή δεν θεωρείται ασφαλής χώρα.
Με το περίπλοκο αυτό σύστημα, το οποίο έχει επιπλέον φαλκιδευθεί από μια σειρά άλλων οδηγιών και κανόνων, που καθιστούν εντελώς προβληματική την απέλαση, η σύγχυση μεταξύ πραγματικών προσφύγων και παρανόμων μεταναστών συνεχίζεται, με την περίεργη ανοχή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των επισήμων αρχών των χωρών, που επιδεικνύουν ιδιαίτερη ευπάθεια στην ιδεοληπτική προπαγάνδα για τους δήθεν πρόσφυγες. Είναι σαφές, πέρα από κάθε αμφιβολία, ότι η προπαγάνδα αυτή εκπορεύεται από τη Νέα Τάξη και την παγκοσμιοποίηση, που στοχοποιούν το έθνος και το εθνικό κράτος και επιδιώκουν την εθνική αποδόμηση με την εθνομηδενιστική προπαγάνδα και τη λαθρομετανάστευση. Η τελευταία υπονομεύει την εθνική κοινωνική συνοχή και παρέχει το άλλοθι για τη «μετάβαση» από την εθνική στην «πολυπολιτισμική» παιδεία και κοινωνία.
Ως αποτέλεσμα των πολιτικών και των ιδεοληψιών αυτών, βλέπει κανείς την Ελλάδα, που είναι χώρα εισόδου και αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο πρόβλημα, να συμπεριφέρεται ως καλόβουλος πρόσκοπος και να πρωτοστατεί στο άνοιγμα αντί στον έλεγχο των συνόρων. Η Ελλάδα αντιμετωπίζει επιπλέον άμεσο πρόβλημα εθνικής ασφάλειας. Η παράνομη μετανάστευση Μουσουλμανικών μάλιστα πληθυσμών μετατρέπεται στα χέρια της αδίστακτης Άγκυρας σε γεωπολιτικό όπλο κατά της Ελλάδος, για την επανεγκατάσταση στο Ελληνικό έδαφος Μουσουλμανικών πληθυσμών και για την υπονόμευση της Ελληνικής εθνικής συνοχής και ασφάλειας.
Επιστρέφοντας από τη Βάρνα, όπου εισέπραξε 3 δισ. ευρώ για τον υποτιθέμενο έλεγχο των παρανόμων μεταναστών στις Τουρκικές ακτές, ο Ταγίπ Ερντογάν έστειλε εκατοντάδες λαθρομετανάστες στη Λέσβο. Η άφιξη στο Αιγαίο, κάθε μέρα, 50 ή 100 λαθρομεταναστών μπορεί να μην ενοχλεί σοβαρά την Ευρώπη. Είναι ολέθρια όμως για την Ελλάδα, που αντιμετωπίζει επιπλέον άμεσο πρόβλημα εθνικής ασφάλειας με την Τουρκία.
Η Ελλάδα όφειλε, από καιρό, όχι μόνο να εγκαταλείψει την ολέθρια αυτή πολιτική αλλά να πρωτοστατήσει στην Ευρώπη για μια άλλη πραγματιστική πολιτική, που να μην εκθέτει την Ευρώπη στον Τουρκικό εκβιασμό και στην ανεξέλεγκτη παράνομη μετανάστευση. Πράττει όμως το εντελώς αντίθετο. Ακόμη και μετά την επίσημη παραδοχή της Ευρώπης, βάσει της οποίας δεν θα γίνει ανακατανομή σε άλλες χώρες των μεταναστών και προσφύγων στην Ελλάδα και την Ιταλία. Αποδέχεται επίσης ειδικά σχέδια (σχέδιο «HELIOS» και σχέδιο «ΕΣΤΙΑ») για μόνιμη εγκατάσταση των παράνομων μεταναστών στην Ελλάδα με Ευρωπαϊκή χρηματοδότηση.
Η Άγκυρα χρησιμοποιεί το όπλο της παράνομης μεταναστεύσεως για να προωθήσει και τους άλλους δύο στρατηγικούς της στόχους, τη λεγόμενη «εμβάθυνση» της τελωνειακής Ενώσεως, που θα είχε μεγάλες επιπτώσεις για την Ελλάδα, και την κατάργηση της θεωρήσεως των διαβατηρίων (βίζας). Ενώπιον των απροκάλυπτων Τουρκικών απειλών, οι σειρήνες του συναγερμού ηχούν και η Ελλάδα πρέπει να κλείσει άμεσα στο Αιγαίο την κερκόπορτα των δήθεν προσφύγων, που είναι στην πραγματικότητα παράνομοι μετανάστες.