Ο «απαγορευμένος δρόμος» της Ηρώδου Αττικού και η ποιότητα της Δημοκρατίας μας
Του
ΓΙΩΡΓΟΥ Π. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ
Δημοτικού Συμβούλου Δήμου Αθηναίων
Αθήνα σε πρώτο πλάνο
Σε «απαγορευμένο δρόμο» έχει μετατραπεί για τους πολίτες η Ηρώδου Αττικού. Και όμως, σχεδόν κανείς δεν αντιδρά σε μία κατάσταση που κάθε άλλο παρά τιμά την πόλη της Αθήνας.
Επί κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή, για λόγους ασφαλείας, άρχισε τις βραδινές ώρες να κλείνει ο δρόμος, προκαλώντας κυκλοφοριακά προβλήματα. Τα αυτοκίνητα από τότε, αναγκάζονται να κάνουν τεράστιους κύκλους προς το Σύνταγμα ή προς την οδό Ριζάρη, προκειμένου να κατευθυνθούν στον προορισμό τους.
Εκείνη την περίοδο είχα εκλεγεί για πρώτη φορά στο Δήμο Αθηναίων. Ήρθα λοιπόν σε άμεση επικοινωνία με το στενό περιβάλλον του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γιώργου Παπανδρέου, εκθέτοντας το πρόβλημα και λαμβάνοντας τη διαβεβαίωση ότι σε περίπτωση εκλογής του ο δρόμος θα παραμένει ανοιχτός.
Όταν ήρθε αυτή η ώρα, αρχικά ο δρόμος άνοιξε. Πολύ σύντομα ωστόσο ξαναέκλεισε και όχι μόνο τις βραδινές ώρες, αλλά και τις πρωινές. Κάθε διαμαρτυρία επέφερε τη συνήθη απάντηση: Λόγοι ασφαλείας…
Με την έλευση της κυβέρνησης Σαμαρά, τοποθετήθηκε επιπρόσθετα και ένα περιπολικό στη μέση του δρόμου. Αντίστοιχες προσπάθειες προς το περιβάλλον και αυτού του πρώην Πρωθυπουργού απέβησαν άκαρπες…
Ακολούθησε η κυβέρνηση Τσίπρα. Αρχικά, οι πρώτες κρούσεις βρήκαν ανταπόκριση και ο δρόμος ελευθερώθηκε. Το «θαύμα» ωστόσο δεν κράτησε για πολύ. Σύντομα το οδόφραγμα επανήλθε. Αναπάντεχα μάλιστα, το ένα περιπολικό έγιναν δύο. Δίπλα, άρχισε να εμφανίζεται ενίοτε και μία κλούβα, κάθετα στο δρόμο. Κάποιες φορές μάλιστα οι κλούβες διπλασιάζονται…
Η μόνιμη «απαγόρευση» της Ηρώδου Αττικού είναι ενδεικτική της πολιτικής νοοτροπίας που επικρατεί στη χώρα μας. Ιδίως όταν μία αριστερή κυβέρνηση που διατείνεται ότι είναι κατά της «αστυνομοκρατίας» την εφαρμόζει επιλεκτικά, φτάνοντας στο αντίθετο άκρο την ίδια στιγμή, στα Εξάρχεια, στο Πεδίον του Άρεως και σε άλλες περιοχές.
Είναι απαραίτητα τα οδοφράγματα, τα περιπολικά και οι κλούβες, χωρίς να συμβαίνουν επεισόδια; Βρισκόμαστε σε εμπόλεμη ζώνη; Τους κατοίκους του Κολωνακίου, της Ρηγίλλης, του Παγκρατίου και όλους τους οδηγούς της πόλης, τους σκέφτεται κανείς;
Οι διηγήσεις των παλαιότερων κατοίκων προκαλούν σε όλο το δημοκρατικό κόσμο δυσφορία. Ακόμα και επί δικτατορίας η Ηρώδου Αττικού ήταν ανοιχτή…
Δείτε τον Λευκό Οίκο και τα κυβερνητικά μέγαρα των πολιτισμένων χωρών που μάλιστα έχουν υποστεί σοβαρές τρομοκρατικές επιθέσεις. Σχεδόν πουθενά δεν υπάρχουν «απαγορευμένοι δρόμοι», χωρίς να έχουν συμβεί γεγονότα.
Στην Αθήνα του πολιτισμού και της ελευθερίας, ο «απαγορευμένος δρόμος» της Ηρώδου Αττικού χαρακτηρίζει τελικά την ποιότητα της δημοκρατίας μας…