Τι κάνεις όταν το κεφάλι σου είναι να μπει στο στόμα μιας τίγρης

Γράφουν ο
Κώστας Λαλιώτης
και ο
Αντώνης Τριφύλλης

-Σε τέτοιες στιγμές, η αυταπάτη για την εξημέρωση του «άγριου θηρίου» οδηγεί στην ταπείνωση, στον πόλεμο, στην ήττα και στην υποταγή
-Απάντηση στο τι κάνουμε εμείς, έχοντας απέναντί μας τον Ερντογάν

O Κώστας Λαλιώτης και ο Αντώνης Τριφύλλης συνέγραψαν ένα κείμενο για τις «σκοτεινές ώρες» του Ουίνστον Τσόρτσιλ με αφορμή τη βραβευμένη με Όσκαρ (πια) ταινία «The Darkest Hours». Τίτλος: «‘‘Οι ΠΙΟ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΩΡΕΣ’’ του Ουίνστον Τσόρτσιλ – Τα ‘‘εάν’’ της Ιστορίας με τις ύστερες αναγνώσεις τους».

Είναι ένα κείμενο για τα «καπρίτσια» της ιστορίας, τις αμφιθυμίες των Ηγετών, τις «σκοτεινές ώρες» των μεγάλων αποφάσεων, τα μεγάλα διλήμματα για τα «εάν» της ιστορίας, με αναφορά τον Ουίνστον Τσόρτσιλ.

Γιατί όπως σημειώνουν σ’ ένα επιμύθιο με νόημα (σε μία περίοδο μάλιστα, όξυνσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων) οι συγγραφείς «στο δραματικό δίλημμα τι κάνεις εάν και όταν το κεφάλι σου είτε είναι είτε πρόκειται να μπει στο στόμα μιας τίγρης, έχουν χρέος να απαντούν κάθε φορά με συναίσθηση της ιστορικής τους ευθύνης Έθνη και Λαοί, Δημοκρατίες και Κόμματα, Πολιτικοί Ηγέτες και Πολίτες…».

Από το κείμενο αυτό παραθέτουμε τα δύο κεφάλαια με τα οποία κλείνει το άρθρο.

«Αδιαμφισβήτητα τα ‘‘καπρίτσια’’ της Ιστορίας, τα ‘‘εάν’’ της Ιστορίας, οι ‘‘σκοτεινές ώρες’’ των μεγάλων αποφάσεων, οι ‘‘αμφιταλαντεύσεις’’, οι ‘‘αμφιθυμίες’’ των Ηγετών, των Κομμάτων και των Πολιτών δεν αποτελούν ‘‘εικονικά παιχνίδια’’ με άψυχους πολεμικούς κανόνες στην οθόνη. Δεν αποτελούν αφηρημένους αλγόριθμους βγαλμένους από τη ‘‘θεωρία των παιγνίων’’.

Αντίθετα τα ‘‘καπρίτσια’’, τα ‘‘εάν’’, οι ‘‘σκοτεινές ώρες’’, τα ‘‘διλήμματα’’ και οι ‘‘αποφάσεις’’ της Ιστορίας και της Πολιτικής είναι συνυφασμένα με τις ζωές, τις διαδρομές και τη μοίρα Ανθρώπων και Πολιτών, Εθνών και Λαών, Δημοκρατιών και Κοινωνιών, είναι άρρηκτα δεμένα με το παρόν και το μέλλον τους.

• Στις επίμονες επικλήσεις του λόρδου Χάλιφαξ για προώθηση μιας διπλωματικής προσπάθειας για συμβιβασμό με τη Γερμανία και συνθηκολόγηση με τον Χίτλερ και το ναζιστικό – φασιστικό άξονα του, ο Τσόρτσιλ εξαγριωμένος απαντούσε αφοπλιστικά και κατηγορηματικά, ‘‘Δεν διαπραγματεύεσαι με μια τίγρη έχοντας το κεφάλι σου στο στόμα της…’’.

Αυτή η φράση με τη συνακόλουθη νικηφόρα και ελπιδοφόρα εξέλιξη για τον Κόσμο, την Ευρώπη, τη Μεγάλη Βρετανία έχει πάντα μια αντιστοιχία διαχρονική και αφορά κάθε χώρα, κάθε λαό και κάθε κοινωνία σε κάθε ιστορική φάση με παρόμοια διλήμματα, με αναφορά στο Δίκαιο και την Ισχύ, με αναφορά στην Ειρήνη και τη Δημοκρατία.

Σε τέτοιες στιγμές οι αυταπάτες για τον κατευνασμό και την εξημέρωση του ‘‘άγριου θηρίου’’ οδηγεί αναπότρεπτα στην ταπείνωση, στον πόλεμο, στην ήττα και στην υποταγή.

Στο δραματικό δίλημμα τι κάνεις για να μην μπει το κεφάλι σου στο στόμα της τίγρης είτε τι κάνεις εάν και όταν το κεφάλι σου είναι ή πρόκειται να μπει στο στόμα μιας τίγρης, έχουν χρέος να απαντούν κάθε φορά με συναίσθηση της ιστορικής τους ευθύνης Έθνη και Λαοί, Δημοκρατίες και Κόμματα, Πολιτικοί Ηγέτες και Πολίτες.

Για τον λόγο αυτό (τηρουμένων των αναλογιών) προτείνουμε και συνιστούμε η ταινία ‘‘Η Πιο Σκοτεινή Ώρα’’, όπως και οι συμπληρωματικά αναφερόμενες ταινίες για τη Βρετανία και τον Τσόρτσιλ κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο:

• να προβληματίσουν σοβαρά για την απαιτούμενη εγερτήρια εγρήγορσή μας, τόσο την πολιτική- πνευματική-κοινωνική και οικονομική ‘‘Ελίτ’’ της χώρας, όσο και τον Ελληνικό λαό στο σύνολό του, για τις υπαρκτές απειλές, τις πολεμικές ιαχές και τις κλιμακούμενες επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας μιας ‘‘φίλης και σύμμαχης χώρας’’, για τα πολλαπλά ισοδύναμα του Ελληνισμού (γεωπολιτικά και γεωοικονομικά, αμυντικά και αποτρεπτικά, πολιτικά και διπλωματικά, τεχνολογικά και αναπτυξιακά, εκπαιδευτικά και πολιτισμικά, πληθυσμιακά και δημογραφικά ισοδύναμα),

• να αφυπνίσουν τις εθνικές ευαισθησίες μας και τον πατριωτισμό μας, την ομόθυμη και ομόψυχη ενότητά μας, τις αγωνίες και τις ελπίδες μας, για το κοινό μας παρόν και το κοινό μας μέλλον και να ενεργοποιήσουν με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες όλα τα δίκτυα του Ελληνισμού και του Φιλελληνισμού σε κάθε γωνιά του Κόσμου,

• να ενισχύσουν την ιστορική αυτογνωσία μας για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό με αυτοπεποίθηση, με διορατικότητα και αποφασιστικότητα, δίχως συγκυριακές ανόητες και ανέξοδες ‘‘ψευδοπατριωτικές’’ ρητορείες αλλά και χωρίς διαρκείς φοβίες και ηττοπάθειες,

• να αναδείξουν και να εμπλουτίσουν μια συνεκτική και ολοκληρωμένη εθνική στρατηγική με ιεραρχημένους στόχους αξιοποιώντας στο έπακρο τα γεωστρατηγικά, γεωπολιτικά και γεωοικονομικά πλεονεκτήματα της χώρας μας, τα διεθνή πολιτικά και διπλωματικά μας ερείσματα στον ΟΗΕ, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στο ΝΑΤΟ και στις διμερείς σχέσεις μας με άλλες χώρες, σε συνδυασμό με τις διασφαλίσεις μας από τις Διεθνείς Συνθήκες και με την ισχύ μας από το αποτρεπτικό Εθνικοαμυντικό ισοδύναμο της Ελλάδας και του Ελληνισμού,

• να κατοχυρώσουν τις αρχετυπικές αναφορές μας με την πίστη στην πατρίδα και τα σύμβολά της, με τη σθεναρή στάση μας στην ακεραιότητά μας και την ασφάλειά μας στην Εθνική κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματά μας, με τους όρους μιας πατριωτικής ανάτασης και ειρήνης, με τους όρους του Ευρωπαϊκού κεκτημένου, της Δημοκρατίας, της ανάπτυξης και της κοινωνικής αλληλεγγύης».