Σκέψεις και σχόλια για τις πρόσφατες εκλογές στην Ιταλία

Του
ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ
Αρχιτέκτονα – Συγγραφέα

1. Στις εκλογές που διεξήχθησαν στην Ιταλία, στις 4 του Μάρτη, κυριάρχησε η αντισυστημική και ευρωσκεπτικιστική ψήφος. Οι Ιταλοί, βιώνοντας τη δική τους κρίση, συνειδητοποίησαν ότι η ταυτισμένη με το ευρώ φιλελεύθερη συναίνεση της Κεντροαριστεράς και της Κεντροδεξιάς επιτείνει, αντί να λύνει τα προβλήματά τους.

Το αναμφισβήτητο γεγονός των ιταλικών εκλογών είναι ότι οι ψηφοφόροι στράφηκαν μαζικά προς τα δύο αντισυστημικά κόμματα, το ιδιότυπο Κίνημα Πέντε Αστέρων του Μπέπε Γκρίλο (οι δημοσκόποι υπολογίζουν πως το μεγαλύτερο μέρος των ψηφοφόρων του Κινήματος Πέντε Αστέρων είναι πρώην ψηφοφόροι της Κε­ντροαριστεράς και της Αριστεράς) και τη δεξιόστροφη Λέγκα του Βορρά του Σαλβίνι (η οποία έχει μια σαφή αντιμεταναστευτική ρητορική).

Αμφότεροι οι νικητές είναι ιδιαιτέρως επικριτικοί όσον αφορά την ΕΕ και την Ευρωζώνη.

2. Υπήρξε ανατροπή εντός του συσχετισμού της Δεξιάς / Κεντροδεξιάς, αφού ο Σαλβίνι νίκησε τον παραδοσιακό Μπερλουσκόνι. Η Λέγκα του Σαλβίνι πήρε 17,7 % έναντι 14% του Καβαλιέρε και βάσει της μεταξύ τους συμφωνίας, ότι θα προταθεί για υποψήφιος πρωθυπουργός από την πλευρά τους όποιος έλθει πρώτος σε ψήφους, προηγείται ο Σαλβίνι.

3. Το 18,7% που πήρε το Δημοκρατικό Κόμμα (PD) -κόμμα που προέρχεται από το Δημοκρατικό Κόμμα της Αριστεράς- στις εκλογές της 4ης Μαρτίου είναι το χαμηλότερο ποσοστό από την ίδρυσή του, το 2007, όταν οι πρώην κομμουνιστές και οι πρώην αριστεροί χριστιανοδημοκράτες αποφάσισαν να συγχωνευτούν. Είναι ένα ταπεινωτικό αποτέλεσμα, που έχει τις ρίζες του στη μακροχρόνια κρίση της ιταλικής Κεντροαριστεράς, με τον Ματέο Ρέντσι να έχει τη μεγάλη ευθύνη για τις πολιτικές που ακολούθησε. Υπενθυμίζω πως στις προηγούμενες εκλογές, του 2013, με γραμματέα τότε τον Μπερσάνι, το Δημοκρατικό Κόμμα είχε μεν ηττηθεί, είχε δε αναδει­χθεί στο μεγαλύτερο κόμμα της χώρας με 25,4%.

4. Η βαθύτατη κρίση του Δημοκρατικού Κόμματος παρέσυρε και τους διασπασθέντες από αυτό. Εν όψει των εκλογών, ο Μπερσάνι και άλλα ηγετικά στελέχη είχαν ενωθεί με το μικρό κόμμα της Ιταλικής Αριστεράς, δημιουργώντας το ψηφοδέλτιο «Ελεύθεροι και Ίσοι» (LEU).Τελικά το αριστερό ψηφοδέλτιο εξασφάλισε ένα απογοητευτικό 3,4%, κατ’ ουσίαν όσα είχε πάρει το 2013 μόνη της η Ιταλική Αριστερά (τότε με την επωνυμία «Ελευθερία, Οικολογία, Αριστερά»).

Η κινηματική Αριστερά, το Potere al Popolo, εξασφάλισε το επίσης απογοητευτικό 1,1%.

5. Μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία των εκλογών:
Το κίνημα που ιδρύθηκε από τον Μπέπε Γκρίλο ψηφίστηκε περισσότερο ή λιγότερο ομοιόμορφα από ψηφοφόρους 18-65 ετών. Στον συνασπισμό της Κεντροδεξιάς μπορούμε να παρατηρήσουμε την εξής κατάσταση: Στο «πρωτάθλημα» η Λέγκα κέρδισε τις ψήφους των Ιταλών ηλικίας 18-50 ετών, ενώ o Μπερλουσκόνι έμεινε με τους παλαιότερους.

Επίσης, το 31,2% των ατόμων που ψήφισαν το Κίνημα Πέντε Αστέρων ανήκει σε πιο εύπορα στρώματα, ενώ το Δημοκρατικό Κόμμα πήρε περισσότερες ψήφους από άτομα άνω των 65 ετών και συνταξιούχους, απόφοιτους δημοτικού σχολείου.

Το Forca Italia του Μπερλουσκόνι και το Δημοκρατικό κόμμα (PD) ήταν οι εκφραστές της παλαιάς Ιταλίας…

ΥΓ.: Εύχομαι σύντομα και σε αντισυστημικά δικά μας!