Το «σύστημα» θέλει τέταρτο Μνημόνιο

Για άλλη μια φορά κραυγαλέες και προκλητικού χαρακτήρα πολιτικές σκοπιμότητες επιχειρείται να καλυφθούν πίσω από ουδετεροποιημένες οικονομιστικές επιλογές που διατυπώνονται σε τεχνοκρατικό επίπεδο.

Έναν τέτοιο ρόλο φαίνεται ότι καλείται να διαδραματίσει η περίφημη προληπτική πιστωτική γραμμή στήριξης, που προτείνεται τόσο από κάποια κέντρα των δανειστών όσο και από τους εγχώριους κομματικούς και πολιτικούς εντολοδόχους τους. Η πρόταση μάλιστα αυτή παρουσιάζεται ως μια νέα σωτηριολογία, που θα μας διαφυλάξει από την καταστροφή μετά και το πέρας της ισχύος των Μνημονίων.

Η καθαρή πρόταση της προληπτικής πιστωτικής γραμμής διατυπώνεται «ευσχήμως» από την ΕΚΤ και τον Μ. Ντράγκι. Η έμμεση μορφή της πρότασης εκπορεύθηκε από τον Ντέκλαν Κοστέλο, εκπρόσωπο της Κομισιόν, ο οποίος υπέδειξε την ανάγκη «αυστηρής επιτήρησης της Ελλάδας, τουλάχιστον για μια δεκαετία, καθ’ όσον υφίσταται ο κίνδυνος μη εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων», αφήνοντας παράλληλα ο ίδιος ανοικτό το θέμα της προληπτικής πιστωτικής γραμμής…

Ασφαλώς, μια σειρά επίσημων θεσμικών εκπροσώπων, όπως ο ίδιος ο πρόεδρος της Κομισιόν, δεν συνηγορούν προς την πρόταση αυτή. Άλλωστε όλες οι χώρες που βγήκαν από τα Μνημόνια κινήθηκαν αυτόνομα προς τις αγορές χωρίς προληπτικές πιστωτικές πατρωνίες…

Όμως στον βασικό πυρήνα των επιλογών της κυρίαρχης ευρωπαϊκής οικονομικοπολιτικής ελίτ δεν φαίνεται να σημειώνονται σημαντικές αλλαγές. Ο Β. Σόιμπλε απομακρύνθηκε αλλά το σύστημα Σόιμπλε, προϊόν και έκφραση μιας ιστορικής δομής συμφερόντων, καλά κρατεί. Στη Γερμανία δεν φαίνεται ότι δρομολογούνται σημαντικές αλλαγές στρατηγικής σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ενώ ο Εμ. Μακρόν δεν πείθει ότι μπορεί να διαδραματίσει έναν πρωτεύοντα ή έστω έναν σημαντικό ρόλο στον αναπροσανατολισμό των ευρωπαϊκών πολιτικών. Άλλωστε το ίδιο το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ιταλία αποδεικνύει ότι η οικονομική, κοινωνική και πολιτικοϊδεολογική κρίση αποτελεί πλέον κυρίαρχο φαινόμενο, με διαλυτικές συνέπειες για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα!

Μέσα σ’ αυτό το αρνητικό περιβάλλον οι κυρίαρχες ελίτ χρειάζονται όμως κάποιες επιτυχίες… Η έξοδος της Ελλάδας από τα Μνημόνια θα μπορούσε να αποτελέσει ένα είδος άλλοθι έναντι των καταστροφικών πολιτικών που εφαρμόσθηκαν κατά της χώρας μας.

OΛΟΚΛΗΡΟ το άρθρο ΕΔΩ