ΤΙ ΕΙΧΕΣ ΓΙΑΝΝΗ, ΤΙ ΕΙΧΑ ΠΑΝΤΑ ΑΝΤΕ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΣΑΡΑΝΤΑ

Του
Μιχάλη Φιοράντε

Ο Γιάννης θεωρήθηκε
ώς σύμβολο Ελλάδος
καί πάντα, πάντα ρώταγε
τί είναι η λέξη κάδος.
•••
Χασκογελούσαν οί πολλοί
κι ο Γιάννης συνεχίζει:
Τού κάδου ποίος ο βυθός
καί ποίος τόν φροντίζει;
•••
Ο πάτος ή απόπατος
ήταν μυστηριώδης
καί δάσκαλος οδηγητής
κάποιος παλιός Ηρώδης.
•••
Ο Γιάννης ο κακόμοιρος
δέν γνώριζε Ιστορία
καί έτσι εγυρόφερνε
μέ πλείστη απορία.
•••
Τό βάσανο ασταμάτητο.
Ο Γιάννης στά σοκάκια
έβλεπε τά αερικά
καί τά λεφτά ματσάκια.
•••
Συνέχιζε νά ερωτά:
Γιατί φορούν οί άλλοι
στά δάχτυλα χρυσαφικά
κορώνες στό κεφάλι;
•••
Απάντηση δέν έπαιρνε
μόνο αισχρές αρλούμπες
από ζουλάπια σωρηδόν
διάσημα στίς τούμπες.
•••
Ρώτα καί ρώτα έφτασε
είς τούς Δελφούς μιά μέρα
όπου παιζόταν Θέατρο
μέ φόντο τόν αέρα.
•••
Έβλεπε ερείπια παντού
καί κάτι «καλογύρους»
πάντα νά γυροφέρνουνε
άνευ τιμής καί κύρους.
•••
Παπάδες καί καλόγριες
κατάθεταν στεφάνια
σέ κάτι παλιομάρμαρα
μέ συνοδούς… τσογλάνια.
•••
Φορούσαν ώς ηθοποιοί
πολύχρωμα γιλέκα:
Άχ! Πόσο μοιάζαν’ όλοι τους
μέ κάποιον Βελή Γκέκα.
•••
Πέρασε η μέρα πέρασε
κι ήρθε η άλλη μέρα
ώσπου μιά γραία συμπαθής
λαλούσε μέ φλογέρα,
•••
ότι τό Σαββατόβραδο
στό Θέατρο του Χώρου
μία κυρία μάγισσα
σύν ομφαλίου λώρου,
•••
θά έλεγε μιάν είδηση
όπου θά εξηγούσε
στόν Κάδο πώς θά έφτανε
πράξεις όποιος ποιούσε,
•••
πράξεις ανομολόγητες
καί τότε κάποιος κτήνος
θά έσωζε τήν Χώρα τού
ώς άλλος Κωνσταντίνος.
•••
Τό τής Πυθίας τό ρητό
ήταν τό παρακάτω:
ΜΟΝΑΧΑ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ
ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΝΕ ΤΟΝ ΠΑΤΟ

ΨΗΛΑ ΘΑ ΚΑΤΣΟΥΝ
ΕΥΤΥΧΕΙΣ
ΚΙ ΑΦΟΥ ΘΑ
ΤΟ ΓΛΕΝΤΗΣΟΥΝ
ΤΟΤΕ ΓΡΑΙΚΟΙ ΗΛΙΘΙΟΙ
ΟΛΟΥΣ ΘΑ ΣΑΣ ΓΑΜΗΣΟΥΝ.
•••
Τότε ο Τζών κατάλαβε
τό πάν, μά καί τά πάντα
τό πρόβλημα τό άλυτο:
ΑΝΤΕ ΚΑΛΑ ΣΑΡΑΝΤΑ.
……………………………………
Έτυχε νά περάσω πολλές
φορές
από τούς Δελφούς.
Καί συνεχώς
ένιωθα πώς ήμουνα ο Γιάννης,
ο δύσμοιρος τών «ΚΑΛΑ 40».