Προσφώνηση του ΠτΔ κ. Π. Παυλοπούλου κατά το γεύμα κατά την Εορτή της Κυριακής της Ορθοδοξίας

Μακαριώτατε,
Σεβασμιώτατοι,
Η Εορτή της Ορθοδοξίας, μέσω της ανάμνησης της αναστήλωσης των Ιερών Εικόνων, συνιστά κατ’ έτος για την Εκκλησία μας, τον Κλήρο και τον Λαό μας αφετηρία και λίκνο συμβολισμών και διδαγμάτων, ιδίως ως προς τον ρόλο τον οποίο διαδραματίζει, διαχρονικώς και αδιαλείπτως, η Εκκλησία μας στην ιστορική πορεία του Λαού και του Έθνους μας.

Ως προς τούτο, η Εορτή της Ορθοδοξίας, με αμάχητα ιστορικώς τεκμήρια, καλεί εμάς, τους Έλληνες -και μάλιστα ανεξαρτήτως θρησκευτικών πεποιθήσεων- ν’ αναλογιζόμαστε και ν’ αναγνωρίζουμε, ειλικρινώς και ευθαρσώς, την καθοριστική συμβολή της Ορθόδοξης Εκκλησίας στους μεγάλους Αγώνες του Λαού μας και του Έθνους μας. Συνακόλουθα δε την καθοριστική συμβολή της στην υπεράσπιση της Ιστορίας μας και της Πατρίδας μας. Το Εθνικό, κυριολεκτικώς, τούτο χρέος οφείλουμε να το εκπληρώνουμε με συνέπεια πολύ περισσότερο σήμερα, ενόψει των μεγάλων προκλήσεων που βρίσκονται μπροστά μας, και οι οποίες θα καθορίσουν, τελικώς, την ευόδωση του Ιστορικού μας προορισμού.

Η εορτή της Ορθοδοξίας μου παρέχει την ευκαιρία αλλά και με υποχρεώνει, στο πλαίσιο του θεσμικού μου ρόλου, να προβώ και στην ακόλουθη, κατηγορηματική, επισήμανση, η οποία επέχει θέση κοινού τόπου για κάθε Έλληνα, που σέβεται στοιχειωδώς την αλήθεια: Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος τηρεί στο ακέραιο τις διατάξεις του Συντάγματος, οι οποίες οριοθετούν το πεδίο του ρόλου της, προσηλωμένη αυστηρώς στην εκπλήρωση της Αποστολής της, δίχως ανάμειξη στις κατά τις συνταγματικές ρυθμίσεις αρμοδιότητες της Πολιτείας. Στο ίδιο θεσμικό και πνευματικό πλαίσιο, η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος παραμένει πιστή στην αρχή, σύμφωνα με την οποία υπάρχει αναποσπάστως ενωμένη δογματικώς με την Μεγάλη Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης και με κάθε άλλη ομόδοξη Εκκλησία του Χριστού. Επιπλέον, τηρώντας τις αρχές της συνταγματικώς κατοχυρωμένης Θρησκευτικής Ελευθερίας, συνυπάρχει αρμονικώς με τους ταγούς και λειτουργούς άλλων Δογμάτων και άλλων γνωστών Θρησκειών, εντός και εκτός Ελληνικών συνόρων.

Τέλος, η Εορτή της Ορθοδοξίας επιβάλλει, σε κάθε Έλληνα και πάλιν ανεξαρτήτως θρησκευτικών πεποιθήσεων, το χρέος ν’ αναγνωρίζει ότι, στην σημερινή επώδυνη συγκυρία, η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος διαδραματίζει έναν εμβληματικό κοινωνικό ρόλο. Και τούτο διότι μέσα στην «καρδιά», κυριολεκτικώς, της βαθιάς κοινωνικής και οικονομικής κρίσης, που έχει πλήξει καιρίως την κοινωνία μας, έχει αναλάβει, υπό την φωτισμένη ηγεσία σας Μακαριώτατε, πλειάδα ουσιαστικών -και μακράν της περιττής δημοσιότητας- πρωτοβουλιών, για την στήριξη του χειμαζόμενου κοινωνικού συνόλου, ιδίως δε των οικονομικώς ασθενεστέρων. Με τον τρόπο αυτόν, η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος κάλυψε πολλά και σημαντικά κενά ως προς την επαρκή λειτουργία του Κοινωνικού Κράτους, στα οποία η Πολιτεία, μόνη, δεν θα ήταν σε θέση ν’ αντεπεξέλθει. Υπό τα δεδομένα αυτά έσπευσε, εγκαίρως και αποτελεσματικώς, προς την κατεύθυνση της υπεράσπισης του κοινωνικού ιστού και, συνακόλουθα, της αποφυγής της ρήξης του, η οποία θα είχε επιπλέον ανυπολόγιστες συνέπειες για την πορεία προς την οριστική έξοδο του Τόπου μας από την πολυετή και επώδυνη κοινωνική και οικονομική κρίση. Μεσ’ από αυτήν την πορεία, η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος εκπληρώνει την αποστολή της, σύμφωνα με την Ορθόδοξη Παράδοση του «Αγαπάτε Αλλήλους», ακόμη δε περισσότερο σύμφωνα με την Ορθόδοξη Παράδοση του «Αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν», η οποία προσεγγίζει την τελειότητα της Οικειώσεως.

Μακαριώτατε,
Σεβασμιώτατοι,
Σε μιαν εποχή, όπως η σημερινή, κατά την οποία η αρμονική συνύπαρξη και συνεργασία Πολιτείας και Εκκλησίας -πάντοτε σύμφωνα με τον κατά το Σύνταγμα ρόλο καθεμιάς- αποτελεί conditio sine qua non για την υπεράσπιση της Ιστορίας μας και της Πατρίδας μας, εύχομαι η Εορτή της Ορθοδοξίας ν’ αποτελεί κοιτίδα και λίκνο εμπνεύσεων, στοχασμών και αποφάσεων για τον Λαό και τον Κλήρο και, αυτονοήτως, για τις Ηγεσίες τους, προκειμένου να φέρουμε σε πέρας, ως Έθνος με απαράμιλλη Ιστορική Κληρονομιά, την δική μας Ιστορική Αποστολή. Η οποία υπερβαίνει τα όρια του Τόπου μας και εκτείνεται εντός της Μεγάλης Ευρωπαϊκής μας Οικογένειας αλλά και πέραν αυτής, εντός της Διεθνούς Κοινότητας εν γένει.