Η Novartis
Γράφει ο
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ
Τον τελευταίο καιρό εφαρμόζεται ένα άθλιο, σκοτεινό πολιτικό παιχνίδι σε βάρος της χώρας μας. Οι Αμερικανοί (αλλά και η συμμορία των Βρυξελλών) πιέζουν φορτικά να περάσει το «Μακεδονία» στα Σκόπια για τη νέα ονομασία, ώστε να λείψει το εμπόδιο για την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ. Γεωπολιτικοί λόγοι, σε συνάρτηση πάντα με τις διαφορές Αμερικής – Ρωσίας και τα στρατηγικά συμφέροντα, κρύβονται πίσω από την επιμονή για το κλείσιμο αυτής της υποθέσεως. Και η μεν κυβέρνηση του Τσίπρα αλλά και κόμματα της αντιπολιτεύσεως έσπευσαν να δηλώσουν πλήρη υποταγή στις εντολές των Αμερικανών.
Εκείνο που δεν προέβλεψαν ήταν η αντίδραση του κόσμου. Η κυβέρνηση ταράχθηκε. Φοβήθηκε ότι η λαϊκή οργή μπορούσε να οδηγήσει σε ανατροπή της και σε εκλογές. Ο Αλέξης χρειαζόταν επειγόντως κάποιον αντιπερισπασμό, ώστε να στρέψει αλλού την προσοχή των πολιτών. Η αποδοχή της σύνθετης ονομασίας έπρεπε να γίνει σε χαμηλούς τόνους, για να υλοποιηθεί όσο το δυνατόν αθόρυβα.
Τη λύση τού την προσέφεραν οι αμερικανοί προστάτες του. Μαθημένοι σε διεθνείς ραδιουργίες και ωμές επεμβάσεις, οι Αμερικανοί γνωρίζουν άριστα τη μεθοδολογία για την αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων. Κατ’ αρχάς, μεθόδευσαν τη χαλιναγώγηση του ορμητικού συλλαλητηρίου των Αθηνών.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες (που, άλλωστε, έγιναν γνωστές και δεν διαψεύσθηκαν), μέσα στο επιτελείο των διοργανωτών είχε ενταχθεί και κάποια κυρία που καθ’ όλη τη διάρκεια της εκδηλώσεως στο Σύνταγμα διατηρούσε «ανοιχτή γραμμή» με την αμερικανική πρεσβεία, ώστε να την πληροφορεί για την εξέλιξη. Το «μακρύ χέρι» του αμερικανικού παράγοντα μερίμνησε ώστε να μην εξελιχθεί η διαμαρτυρία για τη σύνθετη ονομασία σε αντικυβερνητική διαδήλωση. Ο πρώτος στόχος πέτυχε. Το επόμενο βήμα ήταν να μετατεθεί το κέντρο της προσοχής του κόσμου σε άλλο θέμα. Αυτό, όμως, το «άλλο θέμα» έπρεπε να είναι κάτι το συνταρακτικό, που να προκαλέσει πολιτική θύελλα. Έτσι, ήλθε στην επιφάνεια το σκάνδαλο Novartis.
Τις λεπτομέρειες του χειρισμού αυτού του φακέλου, που άνοιξε ξαφνικά και σκόρπισε αναθυμιάσεις στην πολιτική ζωή του τόπου, εφήρμοσε η κυβέρνηση με καθοδήγηση αμερικανική. «Οι μεν χείρες ήσαν χείρες Ησαύ, η δε φωνή, φωνή Ιακώβ». Οι «χείρες» ήσαν του ΣΥΡΙΖΑ, η δε «φωνή» ήταν της αμερικανικής πρεσβείας. Βεβαίως, το σκάνδαλο είναι υπαρκτό. Αλλά οι αμερικανικές υπηρεσίες και το FBI γνώριζαν το σκάνδαλο εδώ και πάνω από έναν χρόνο. Κατά παγίαν όμως τακτικήν των μυστικών υπηρεσιών, τέτοιες ιστορίες τις κρατούν σε εφεδρεία και τις χρησιμοποιούν όταν θέλουν να επηρεάσουν και να εκβιάσουν καταστάσεις. Δεν τους έπιασε ο πόνος για τις ανομίες προσώπων. Κρατούν τα στοιχεία στο συρτάρι και τα ανασύρουν τη δεδομένη στιγμή, ώστε να πετύχουν κάποιον στόχο ευρύτερο μέσα στον σάλο που δημιουργείται στο πολιτικό σκηνικό. Ποιοι εμπλέκονται πραγματικά σε αυτό το σκάνδαλο δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε. Το πλέον πιθανό όμως είναι ότι, σύμφωνα με τη μεθοδολογία των μυστικών υπηρεσιών, μέσα στα ονόματα των πραγματικών ενόχων αναμειγνύονται σκοπίμως και άσχετα πρόσωπα, ώστε ο σάλος να είναι μεγαλύτερος. Έως ότου αποκαλυφθεί η αθωότητά τους, θα περάσει καιρός. Η ζημιά και η σπίλωση θα έχουν φέρει τα αποτελέσματα που επιδιώκουν οι οργανωτές της παραλύσεως του δημοσίου βίου.
Η αγαπημένη των Αμερικανών… «αριστερή» κυβέρνηση του Τσίπρα όχι μόνο ακολουθεί πειθήνια τις εντολές της Ουάσινγκτον αλλά και αποδυναμώνει συγχρόνως τη Νέα Δημοκρατία, αφού ονόματα ηχηρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης φέρονται να έχουν ανάμειξη στο σκάνδαλο. Το τι είναι αλήθεια και τι ψεύδος θα περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα για να διαλευκανθεί. Προς το παρόν, η κυβέρνηση πέτυχε αυτό που ήθελε χάρις στην αμερικανική καθοδήγηση. Στα δελτία ειδήσεων το σκάνδαλο Novartis ήλθε στην πρώτη θέση και λάκτισε το Σκοπιανό σε… «δευτερεύουσα» είδηση! Κανάλια που υπηρετούν το «σύστημα» προχώρησαν περισσότερο: Μετά τη Novartis, επόμενο θέμα ήταν ο… τσακωμός του τραγουδιστή Στέλιου Διονυσίου με αστυνομικό! Στη συνέχεια κάποια άλλη υπόθεση του αστυνομικού δελτίου και κατόπιν έγινε αναφορά στο Σκοπιανό! Κυβερνητικά στελέχη που μέχρι χθες λοιδορούσαν τη Δικαιοσύνη αυτομάτως τώρα μετεβλήθησαν σε… «αμύντορες», στην προσπάθειά τους να θέσουν αντιπολιτευόμενους στο στόχαστρο και να μετατοπίσουν την προσοχή της κοινής γνώμης από το θέμα της ονομασίας του γειτονικού κρατιδίου στην εμπλοκή αντιπάλων τους (αληθινή ή ψεύτικη, πάντως αμφισβητούμενη) στο σκάνδαλο.
Δεν περνά, όμως, απαρατήρητο ότι τα κυβερνητικά πρόσωπα που πρωταγωνιστούν στον θόρυβο δεν φέρουν κατά κανέναν τρόπο την «έξωθεν καλή μαρτυρία». Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω. Οι κυβερνώντες, μέσω της προπαγάνδας, επιδιώκουν να επηρεάσουν την κοινή γνώμη. Αλλά λόγω της ευρύτητας της ασάφειάς της είναι πολύ δύσκολο να ξέρει κανείς πραγματικά τις διαθέσεις της κοινής γνώμης. Η δυσκολία έγκειται στο ότι στην πραγματικότητα η «γνώμη» είναι υποκειμενική, προσωπική υπόθεση. Οι έννοιες «κοινή» και «γνώμη» δεν συνυπάρχουν εύκολα στην πράξη. Γι’ αυτό ο θόρυβος γύρω από το πολυσυζητημένο σκάνδαλο θα ενταθεί περισσότερο το επόμενο διάστημα, ώστε να μεγαλώσουν οι αμφιβολίες προς όλους.
Ο Πλεχάνοφ, ιστορικός και φιλόσοφος, ιδρυτής του ρωσικού Μαρξισμού, είναι ο πρώτος που ξεχώρισε την προπαγάνδα σε δύο κύρια είδη: Στην κυρίως προπαγάνδα, που –όπως είπε– διαδίδει πολλές ιδέες σε λίγους ανθρώπους, και στην αγκιτάτσια (ζύμωση), που διαδίδει μία μόνο ιδέα σε πολλούς ανθρώπους. Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε το δεύτερο σκέλος. Την ιδέα του σκανδάλου θέλει να περάσει η κυβέρνηση στους «πολλούς», ώστε να απομακρύνει τη σκέψη τους από το «Σκοπιανό»! Έτσι, όταν αποφασιστεί –με τη δική μας συγκατάθεση– οι βόρειοι γείτονες, οι σφετεριστές της Ιστορίας μας, να χρησιμοποιούν τον όρο «Μακεδονία», λίγοι θα συνειδητοποιήσουν τι συνέβη μέσα στις τυμπανοκρουσίες της σκανδαλολογίας. Και δεν είναι μόνον αυτό. Μέσα στον σάλο της περίεργης αυτής φαρμακοβιομηχανίας επισκιάζεται και η οργή για τους επαίσχυντους πλειστηριασμούς. Βλέπετε, ελέω ΣΥΡΙΖΑ, παρατηρείται κι αυτό το παράδοξο φαινόμενο: Όταν ο πολίτης κλέβει το κράτος, θεωρείται αδίκημα και τιμωρείται. Όταν όμως το κράτος κλέβει τον πολίτη, αυτό λέγεται… νομοσχέδιο!
Ο αφανής ενορχηστρωτής όλου αυτού του πολιτικού σάλου, ο αμερικανικός παράγων, έχει μεγάλη προϊστορία σε στημένες κινήσεις αντιπερισπασμού της κοινής γνώμης, για διαφόρους λόγους και στόχους μέσα στο πέρασμα του χρόνου. Ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Αθήνα Τζ. Πάιατ, σαν νέος Πιουριφόι, μας απείλησε καθαρά ότι, εάν δεν συμφωνήσουμε σε αυτό που ζητούν τα Σκόπια, «θα χάσουμε πολλά». Ο αλήστου μνήμης εκείνος Πιουριφόι, στα 1951-1952, επέμεινε στις εκτελέσεις του Μπελογιάννη και των συντρόφων του, ώστε να φθαρεί η κυβέρνηση Πλαστήρα και να αντιμετωπιστεί σκληρά η Αριστερά μέσα στο κλίμα του ψυχρού πολέμου. Δεν επέτρεψαν ούτε στον βασιλέα Παύλο να δώσει χάρη. Το 1958, επειδή η ΕΔΑ με τους συνεργαζόμενους είχε αναδειχθεί σε αξιωματική αντιπολίτευση, μεθοδεύτηκε η υπόθεση «κατασκοπίας» του Μανώλη Γλέζου και άλλων κομμουνιστών, ώστε να φθαρεί η ΕΔΑ και να φανεί σαν κόμμα… «κατασκοπευτικό»!
Έπρεπε να γίνει πιστευτό ότι κινδυνεύαμε από τον κομμουνισμό και με αυτόν τον τρόπο να αποσπαστεί η προσοχή της κοινής γνώμης από την πολιτική που ακολουθούσε η κυβέρνηση της ΕΡΕ, κατά τις εντολές των Αμερικανών, για το Κυπριακό. Και ακόμη, να μη συζητείται η παραχώρηση βάσεων στην Ελλάδα για τους αμερικανικούς πυραύλους. Όταν το 1964 ο τότε πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου αρνήθηκε να εκτελέσει τις επιθυμίες του Προέδρου των ΗΠΑ Λίντον Τζόνσον για το Κυπριακό, κατά το ταξίδι του στην Ουάσινγκτον, ο «Γέρος» είπε στον γραμματέα του Ανδρέα Μοθωνιό: «Ανδρέα, ο Τζόνσον δεν θα μου συγχωρήσει ποτέ την άρνησίν μου στις πιέσεις του και θα με πληρώσει…». Σήμερα, βέβαια, ο Αλέξης όχι μόνο δεν διανοείται να φέρει την οποιαδήποτε άρνηση στις επιθυμίες των Αμερικανών, αλλά απεδείχθη ο καλύτερος διεκπεραιωτής των εντολών της Ουάσινγκτον και της δικτατορίας των Βρυξελλών, σε βάρος του ελληνικού λαού. Γι’ αυτό και οι Αμερικανοί είναι ενθουσιασμένοι με την… «αριστερή» κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αφού κάνουν πιο αποτελεσματικά τη δουλειά τους από οποιαδήποτε «δεξιά» που θα βρισκόταν στην εξουσία.
Θα ήταν προς το συμφέρον των ανεγκέφαλων Σκοπιανών και του Ζάεφ, αντί να επιμένουν στον σφετερισμό του ονόματος «Μακεδονία», να αφήσουν την καπηλεία κατά μέρος και να οικοδομήσουν φιλία και συνεργασία με την Ελλάδα. Δεν σκέφτονται ότι το ΝΑΤΟ, στο οποίο κόπτονται να μπούνε, ήταν αυτό που διέλυσε τη Γιουγκοσλαβία; Οι Νατοϊκοί ήσαν εκείνοι που απήγαγαν τον Μιλόσεβιτς και ουσιαστικά τον δολοφόνησαν στο κελί της φυλακής του.
Όσο για την ένταξή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εάν μπουν, πολύ σύντομα θα συνειδητοποιήσουν ότι αποδέχθηκαν την οικονομική τους καταστροφή. Οι Αμερικανοί επιθυμούν διακαώς την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ για τους δικούς τους λόγους. Εμείς, που συνέβη να στεγαστούμε κάτω από την ομπρέλα αυτής της «Συμμαχίας» (η ύπαρξη της οποίας σήμερα δεν έχει νόημα), στα χρόνια που κύλησαν μουσκευτήκαμε ως το κόκαλο μέσα στον βούρκο του εξευτελισμού και του εξανδραποδισμού, της υποτέλειας και της εκβίασης, της έξωθεν αδικίας και της έσωθεν τυραννίας… Χάριν των συμφερόντων του ΝΑΤΟ, τώρα, ξεθάφτηκε το σκάνδαλο Novartis. Ένα σκάνδαλο που κανείς δεν ξέρει ακόμα μέχρι πού θα φθάσουν οι παρενέργειές του…