Μ’ ενθουσιασμό περιμένω μια Ελλάδα ενωμένη
Της
ΕΛΕΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ – ΛΑΜΠΡΑΚΗ
(Άρθρο από την έντυπη έκδοση του «Π» της Κυριακής 04-02-2018)
Δώστε «παρών» σήμερα στο Συλλαλητήριο…
Μ’ ενθουσιασμό περιμένω μια Ελλάδα ενωμένη σήμερα, να υπερασπίζει με τόλμη και παλμό την ύπαρξή της, θεωρώντας βέβηλο ένα άλλο κράτος να κλέβει με επιμονή το όνομα και την ιστορία της. Και βέβαια μπορεί ο καθένας να διαλέξει τ’ όνομά του, αλλά ένα όνομα που δεν έχει σχέση με άλλον. Δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση με τη Μακεδονία οι Σκοπιανοί, τα σύνορά της Ελλάδας είναι στη Γιουγκοσλαβία. Ας μη θεωρούν αδυναμία την ήρεμη αντιμετώπιση του προβλήματος που χρόνια τώρα ταλανίζει τη χώρα μας οι γείτονές μας.
Όλοι όσοι έχουν περάσει από την εξουσία προσπάθησαν με τη λογική να καταλάβουν οι Σκοπιανοί ότι αυτή η αλυτρωτική συμπεριφορά τους θα γεννήσει θύελλες. Μέχρι σήμερα, οκτώ ολόκληρα χρόνια η Ελλάδα αγωνίζεται να σταθεί στα πόδια της και βέβαια αυτό αφορά την ίδια, όμως παρ’ όλες τις δυσκολίες της είναι σε θέση, με θυμό κι αγανάκτηση, να μη χάσει ούτε το όνομά ούτε την ιστορία της.
Η δύσκολη οικονομική της κατάσταση θα την κάνει πιο δυνατή κι αποφασισμένη. Δεν είναι δυνατό αυτό το κράτος, που είχε την ανθρωπιά να περιθάλψει χιλιάδες μετανάστες, ενώ όλοι στα βόρεια σύνορά μας έκλεισαν τις πόρτες για ένα πλήθος κατατρεγμένων, να ανεχθεί την παραχάραξη της Ιστορίας, που τη διδάσκονται στα σχολεία τους γραμμένη σύμφωνα με τα συμφέροντά τους.
Επιτέλους, ήμαρτον, δεν γίνεται να δεχόμαστε την προκλητικότητα και την ασέβεια χωρών που δεν έχουν παρελθόν ή, καλύτερα, το παρελθόν τους είναι φτιαγμένο σύμφωνα με τις δικές τους αλήθειες. Η Ελλάδα έχει έναν Παύλο Μελά πρωτομάρτυρα και σύμβολο του Μακεδονικού Αγώνα. Έναν νεαρό αξιωματικό του πυροβολικού, που κατάφερε να ξεσηκώσει τους στρατιώτες του και να ξεκινήσει έναν αγώνα για την απελευθέρωση της Μακεδονίας. Γι’ αυτόν έγραψε η Πηνελόπη Δέλτα και η γυναίκα του, Ναταλία, που τον ακολούθησε σε κάθε βήμα του. Ένας άνθρωπος που πίστευε βαθιά στην ελευθερία και ο εχθρός του ήταν οι Βούλγαροι, που προσπαθούσαν να αλλοιώσουν τη γλώσσα, τον τρόπο του σκέπτεσθαι και του αισθάνεσθαι, όπως έλεγε ο ίδιος ο Ελληνισμός.
Δεν θα έπρεπε λοιπόν σε αυτούς τους Μακεδονομάχους, που φάνηκαν δειλά με τις στολές τους στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης, να δώσουμε την πρώτη θέση στην καρδιά και στη μνήμη μας; Μετά τον περίεργο και μυστηριώδη θάνατο του Μελά, ο Ελληνισμός ξεσηκώθηκε σε μια πάλη όπου άνθρωποι απλοί έχασαν τη ζωή τους για τη Μακεδονία.
Ο Μέγας Αλέξανδρος και ο Παύλος Μελάς, οι ήρωες που έδωσαν το αίμα τους, είναι η πιο σπουδαία απόδειξη της ελληνικότητας της Μακεδονίας. Κάθε Έλληνας, όπου κι αν βρίσκεται, αισθάνεται περήφανος για τους ήρωές του, γι’ αυτό θα δώσει ένα δυνατόν «παρών» στο συλλαλητήριο που γίνεται σήμερα, για να μάθουν όλοι ότι όσο αδύναμοι κι αν είναι οι Έλληνες έχουν βαθιά μέσα τους χαραγμένη την αγάπη για την πατρίδα.
Δεν ξέρω αν άλλος λαός μπορεί να έχει τα ίδια συναισθήματα με τους Έλληνες για την πατρίδα του και ούτε με ενδιαφέρει, εκείνο που ξέρω είναι ότι πάντα αυτός ο φιλόξενος, καλόκαρδος και γνήσιος λαός αγωνίσθηκε και αγωνίζεται για να έχει μια πατρίδα υπερήφανη και θα τα καταφέρει. Γιατί οι ρίζες της είναι βαθιές, οι πηγές της νωπές, η ιστορία της γεμάτη θυσίες και γιατί πιστεύει ότι χωρίς την Ελλάδα ο κόσμος θα είναι πιο φτωχός, χωρίς όνειρα, χωρίς μεγάλες ιδέες, χωρίς αλήθειες, χωρίς τη σοφία που δίδαξε στον κόσμο, κάνοντάς τον να νιώσει σπουδαιότερος και να εξελιχθεί με βάσει τα κείμενα των σοφών της.