Διαπραγματευτικά «παιχνίδια» στο Σκοπιανό
Προειδοποίηση: Το Σκοπιανό δεν λύνεται με οριακές πλειοψηφίες στη Βουλή
Σε αδιέξοδο οδηγούν τη διαδικασία τα Σκόπια, ώστε εκμεταλλευόμενα το «αισιόδοξο κλίμα», που δημιουργήθηκε και με ευθύνη της Αθήνας, να αναζητηθούν την τελευταία στιγμή εναλλακτικές επιλογές που θα επιτρέψουν στη χώρα να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, αφήνοντας εκκρεμότητες για μετά, με το πρόσχημα «δεσμευτικού χρονοδιαγράμματος εφαρμογής της συμφωνίας».
Οι δηλώσεις Δημητρόφ μετά τη συνάντηση με τον Μ. Νίμιτς, ότι δεν πρόκειται να γίνει βήμα πίσω από τη γραμμή περί αποδοχής και έμμεσης επιβεβαίωσης από την Ελλάδα της ύπαρξης μακεδονικής ταυτότητας και γλώσσας, και η δήλωση Νίμιτς ότι «κανείς στην Αθήνα δεν έθεσε ζήτημα ταυτότητας» τορπιλίζουν τη διαδικασία και υποχρεώνουν την ελληνική πλευρά να είναι αυτή που θα πρέπει να αποδείξει ότι δεν έχει αποδεχθεί τα τετελεσμένα της άλλης πλευράς.
Οι προτάσεις Νίμιτς, ο οποίος αφέθηκε ανενόχλητος να προκαλεί και με τις δηλώσεις του αλλά και με τη συνταγή που ακολουθεί στις προτάσεις του, απέχουν κατά πολύ από αυτό που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια αποδεκτή για την Ελλάδα λύση.
Ο κ. Νίμιτς θεωρεί ότι η παραχώρηση που γίνεται προς την Ελλάδα είναι το σκέλος της πρότασής του που αφορά τη σύνθετη ονομασία στα σλαβικά σε αγγλική γραφή. Ωστόσο, όλο το άλλο πακέτο διευκολύνει τη σκοπιανή πλευρά, καθώς τα κρίσιμα ζητήματα μετατίθενται για μετά την ένταξη στο ΝΑΤΟ.
Χωρίς να υπάρχει καμιά πρόβλεψη για το κρίσιμο ζήτημα της συνταγματικής αναθεώρησης, ο κ. Νίμιτς ουσιαστικά προτείνει λύση που θα εκφυλισθεί σε μορφή διπλής ονομασίας, καθώς η φιλοσοφία της πρότασής του είναι να δοθεί η πρόσκληση για ένταξη στο ΝΑΤΟ και αυτό να αποτελέσει το κίνητρο κατόπιν στον κ. Ζάεφ και στην αξιωματική αντιπολίτευση του VMRO-DPMNE ώστε να υλοποιήσουν τις δεσμεύσεις που θα έχουν αναλάβει, είτε αυτές αφορούν το εύρος χρήσης είτε την εφαρμογή των άλλων πτυχών της συμφωνίας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Ν. Κοτζιάς στο Euronews: Μπορούμε να αποδεχθούμε σύνθετη ονομασία με “Σλαβική χροιά” (βίντεο)
Ο Ν. Κοτζιάς επιχειρεί με μια υπέρβαση να αλλάξει τη διαδικασία και μέσω αυτού του συμφώνου, που αποκάλυψε ότι διαπραγματεύεται με τη σκοπιανή πλευρά και θα περιλαμβάνει όλα τα θέματα, να ξεπεράσει αυτόν τον σκόπελο.
Όμως και αυτή η διαδικασία έχει πολλά κενά, καθώς ενώ θεωρητικά αποτρέπει τη σαλαμοποίηση του προβλήματος, πρακτικά δεν μπορεί να καλύψει όλα τα πρακτικά ζητήματα της εφαρμογής μιας συμφωνίας, ώστε να μη μείνει καμιά απολύτως εκκρεμότητα για μετά την ένταξη στο ΝΑΤΟ.
Από την άλλη πλευρά, στα Σκόπια παίζουν με πολύ επιτυχή τρόπο τον ρόλο του «καλού παιδιού».
Εξήγγειλαν τη μετονομασία αεροδρομίου και αυτοκινητοδρόμου και δηλώνουν ανοικτοί σε όλα. Όμως κανείς μέχρι στιγμής από την ηγεσία της γειτονικής χώρας δεν έχει αναφερθεί στην προοπτική συνταγματικής αναθεώρησης…
Ο κ. Ζάεφ μάλιστα στη συνάντησή του με τον Αλ. Τσίπρα εξήγησε ότι αντιμετωπίζει δυσκολίες διότι δεν έχει την αναγκαία πλειοψηφία στη Βουλή, καθώς απαιτούνται τα 2/3 των βουλευτών (80 ψήφοι, ενώ στην καλύτερη των περιπτώσεων τώρα μπορεί να συγκεντρώσει μόλις 69).
Έτσι, η προσπάθεια και του διεθνούς παράγοντα, εφόσον θέλει τη λύση, είναι να στραφεί στο αντιπολιτευόμενο κόμμα VMRO-DPMNE προκειμένου να πείσει την ηγεσία του να στηρίξει την προωθούμενη λύση, καθώς αυτή είναι το εισιτήριο για την ευρωατλαντική πορεία της χώρας.
Αυτή όμως η τακτική που ακολουθούν τα Σκόπια δημιουργεί προβλήματα στην Αθήνα, καθώς διαμορφώνεται η αντίληψη ότι θα πρέπει ο κ. Ζάεφ να παρουσιάσει ένα ισχυρό και χειροπιαστό κίνητρο στην κοινή γνώμη της χώρας του, ώστε να μπορέσει να οδηγήσει τη χώρα σε δημοψήφισμα και, πολύ περισσότερο, να νομιμοποιήσει μια απόφαση της Βουλής για τη συνταγματική αναθεώρηση.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Το παιχνίδι των Σκοπίων παίζει ωμά ο Νίμιτς
Σε αυτά τα σενάρια ακριβώς εμπλέκεται και η πρόταση του κ. Νίμιτς, που πρακτικά προβλέπει την αποστολή της πρόσκλησης για ένταξη στο ΝΑΤΟ και κατόπιν να ακολουθήσει η διαδικασία συνταγματικής αναθεώρησης, που θα συνδεθεί με την ολοκλήρωση των ουσιαστικών διαδικασιών στη Συμμαχία και στα κράτη-μέλη, για την τυπική και πλήρη ένταξη στο ΝΑΤΟ.
Αυτό φυσικά είναι κάτι που μπορεί να ακούγεται λογικό για τους Συμμάχους, δύσκολα όμως μια ελληνική κυβέρνηση μπορεί να αναλάβει το βάρος να το παρουσιάσει στη Βουλή, όσους ψήφους κι αν εξασφαλίσει από ανεξάρτητους ή από βουλευτές άλλων κομμάτων.
Η εμπειρία της λανθασμένης πολιτικής που ακολουθήθηκε το 2005, όταν η Αθήνα αναγνώρισε το καθεστώς υποψήφιας προς ένταξη στην ΕΕ χώρας για την ΠΓΔΜ, χωρίς να έχει από πριν πιέσει για την επίτευξη λύσης (αντιθέτως βρέθηκε αντιμέτωπη με μια από τις πιο αρνητικές για τη χώρα προτάσεις του κ. Νίμιτς), έδειξε την αδυναμία τέτοιων προσεγγίσεων.
Και τότε είχε υποστηριχθεί ότι με την κίνηση καλής θέλησης της Ελλάδας θα δημιουργούνταν το κλίμα για επίτευξη λύσης στο θέμα της ονομασίας. Η ΠΓΔΜ πήρε το καθεστώς υποψήφιας χώρας και το πρόβλημα της ονομασίας παραμένει, έστω κι αν πέρασαν 13 χρόνια.
Στην παρούσα συγκυρία υπάρχουν πλέον ξεκάθαρα τα όρια αλλά και το πλαίσιο στο οποίο μπορεί να κινηθεί η Αθήνα:
Η Ελλάδα έχει κάνει το μεγάλο βήμα πίσω, αποδεχόμενη τη σύνθετη ονομασία, εγκαταλείποντας την εθνική θέση για μη συμπερίληψη του όρου «Μακεδονία» στην ονομασία της γειτονικής χώρας.
Δεν είναι δυνατόν η ΠΓΔΜ να εξασφαλίσει και τη διατήρηση του όρου «Μακεδονία» στο νέο όνομα αλλά και το περιορισμένο εύρος χρήσης, το οποίο τώρα επιδιώκει. Αυτή δεν μπορεί να είναι win-win λύση, είναι ετεροβαρής για τα συμφέροντα της Ελλάδας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Βουλή των Λόρδων: Να μπει στο ΝΑΤΟ η «Μακεδονία» με ή χωρίς λύση για το όνομα!
Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να προχωρήσει στη λύση του προβλήματος και πιθανόν η ύπαρξη προθύμων βουλευτών από άλλα κόμματα, κυρίως το Ποτάμι και την Ένωση Κεντρώων, να δημιουργεί τον πειρασμό να προχωρήσει με πειραματισμούς και κρυφές επιταγές, που θα αφήνουν εκκρεμότητες για μετά την πανηγυρική ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ.
Απλώς θα προειδοποιήσουμε φιλικά όσους φλερτάρουν με τέτοιες σκέψεις:
Το Σκοπιανό δεν μπορεί να λυθεί με οριακές πλειοψηφίες και μάλιστα με υπόνοιες περί αποστασίας ή δανεισμού βουλευτών…
Εξάλλου, η Θεσσαλονίκη πριν από δύο εβδομάδες και πριν από δύο μέρες η Αθήνα απέδειξαν ότι δεν αρκούν δύο-τρεις πρόθυμοι βουλευτές της αντιπολίτευσης για να κατατεθούν τα όπλα έναντι των Σκοπίων, για μια κατ’ ευφημισμόν λύση.
Κωνσταντίνος Τσάκαλος