Το παιχνίδι των Σκοπίων παίζει ωμά ο Νίμιτς
Γιατί τον ανεχόμαστε ακόμα;
Δεν θα μπούμε στην ουσία των δηλώσεων Νίμιτς. Αλλά δεν είναι δυνατόν η Αθήνα να κάθεται και να ακούει απαθής τον Μάθιου Νίμιτς να αναφέρεται σε «Μακεδόνες» και να διαβεβαιώνει ότι οι προτάσεις του ενισχύουν και ενδυναμώνουν την «ταυτότητα» της χώρας, δηλαδή τη «Μακεδονική ταυτότητα», η οποία φυσικά είναι το αντικείμενο της διαφοράς.
Η σκοπιανή πλευρά έχει συνδέσει το όνομα με την ταυτότητα και θέτει ως όρο στη διαπραγμάτευση κάθε όνομα που δεν αγγίζει τη «μακεδονική ταυτότητα», κάτι όμως που αποτελεί την απόλυτη «κόκκινη γραμμή» για την Ελλάδα.
Πώς είναι δυνατόν οι προτάσεις του κ. Νίμιτς να διαφοροποιηθούν από αυτό που ο ίδιος δηλώνει ότι είναι το «πιστεύω» του; Ο κ. Νίμιτς σταθερά υποβάλλει προτάσεις που το πλαίσιό τους προβλέπει διπλή ονομασία, όπου στο εσωτερικό διατηρείται το συνταγματικό όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας», ενώ ακόμη κι αν είναι στο κυριλλικό αλφάβητο παραπέμπει προφανώς σε «Μακεδονική ταυτότητα».
Και κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσουν οι γελοιότητες που πλασάριζαν διάφοροι σύμβουλοι της κ. Ντόρας Μπακογιάννη, και η ίδια, βάσει των οποίων ο όρος «Μακεδονία», εφόσον είναι στα σλαβικά και στο κυριλλικό αλφάβητο, θα μπορούσε να γίνει αποδεκτός, γιατί διαφοροποιείται από τον όρο «Μακεδονία»…
Εφόσον η Ελλάδα αποφασίσει να δεχθεί σύνθετη ονομασία, αυτή θα πρέπει να είναι για κάθε χρήση, εντός και εκτός της χώρας, και να κατοχυρωθεί και στο Σύνταγμά της. Όλα τα άλλα είναι περιττά και απλώς οδηγούν σε οδυνηρή ήττα της Ελλάδας, που ύστερα από 25 χρόνια προσπαθειών, και αφού καταβλήθηκε υψηλό διπλωματικό τίμημα, θα πετύχει μια τρύπα στο νερό και θα βρεθεί να παζαρεύει με τους Σκοπιανούς την απλή αντικατάσταση του FYROM με μια ονομασία που θα ισχύει μόνο έναντι της Ελλάδας και στους διεθνείς οργανισμούς, που η Ελλάδα διαθέτει βέτο…