ΣΚΟΠΙΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΑΣΚΟΠΩΣ ΣΥΝ ΑΛΛΟΙΣ ΛΟΓΟΙΣ ΟΠΩΣ ΟΠΩΣ

Του
Μιχάλη Φιοράντε

Βαρύς βοριάς εφύσαγε
κατά τά πάνω μέρη
ίσως νά ’ταν μεσάνυχτα
μπορεί καί μεσημέρι.
•••
Οι δρόμοι απροσπέλαστοι
μόνο νιφάδες χιόνι
οι άνθρωποι αόρατοι
κρύος καιρός γαζώνει.
•••
Κάτι κοράκια έκραζαν
καί τρώγανε σπουργίτια.
Οι άνθρωποι εσώκλειστοι
στά φτωχικά τους σπίτια,
•••
μοιρολογούσαν κλαίγοντας.
Η ζέστη δέν αρκούσε
όσα καντήλια άναβαν
ο φόβος κυβερνούσε.
•••
Έξω τό βαρυχείμωνο
σκοπιά καλή κρατούσε
η Εκκλησιά ώς συνεπής
πάντα μοιρολογούσε.
•••
Τής Πολιτείας σύνορα
είχανε σμπαραλιάσει
κάποιοι τά πήραν κι έφυγαν
λιγάκι πρίν «βραδιάσει».
•••
Μεγάλοι Άντρες γίνανε
αγάλματα καί ρούγες,
μέσα στήν κοσμοχαλασιά
ξέφτισαν κι οι φτερούγες,
•••
τού Έθνους τού Ιστορικού.
Φύλακες δέν φανήκαν
τάξη στρωτή νά βάλουνε
-πού διάολο νά μπήκαν!
•••
Μόνο στά ερημόσπιτα
εύρισκες νά καλπάζει
τό πένθος τό διαβολικό
πού τίς ψυχές αδειάζει.
•••
Μακεδονία μου γλυκιά
πού είναι οι «Σωτήρες»
πού τόσα υποσχέθηκαν
καί τίποτα δέν πήρες.
•••
Πώς ενεργούν οι Τράπεζες;
πολύ βαθύ σκοτάδι.
Αμέτρητοι είναι οι νεκροί
στά άδυτα τού Άδη;
•••
Μέσα στά Βολευτήρια
βολεύονται οι Γάτες.
Εύχομαι νά στολίζονται
στό μέλλον μέ γραβάτες.
•••
«Ο Μεγαλέξαντρος αργεί
αργεί και πότε θα ’ρτει
δεν ησυχάζουν οι νεκροί
κάτω απ’ το χώμα
κι άλλο Μάρτη»
«ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ»:
Μ. Θεοδωράκης. Μ.Μ.
……………………………….
Κάποιοι φυλάνε Σκοπιά μήν
χάσουνε έκ τού Βορρά καί εξ άλλων τινών,
τό χαρτζιλίκι; Ρούβλια, Μάρκα
Ντόλαρς καί βάλε ακόμα
σάκους Ευρώ.