Ποια συμπτώματα θα σας προειδοποιήσουν, εάν κινδυνεύετε από… ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΑ

Ο καρκίνος του πνεύμονα συχνά δεν παρουσιάζει συμπτώματα, παρά μόνο αφού φτάσει σε εκτεταμένο στάδιο ή έχει επεκταθεί και σε άλλα όργανα εκτός της κοιλότητας του θώρακα. Έτσι, λιγότερο από 20% των ασθενών διαγιγνώσκονται έγκαιρα, όταν οι πιθανότητες για πλήρη ίαση είναι μεγαλύτερες. Τα συνηθέστερα συμπτώματα με τα οποία εμφανίζονται οι ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα είναι:

♦ Βήχας με ή χωρίς απόχρεμψη.
♦ Απώλεια σωματικού βάρους.
♦ Δύσπνοια.
♦ Θωρακικός πόνος (που συχνά επιδεινώνεται με την αναπνοή).
♦ Αιμόπτυση.
♦ Πληκτροδακτυλία, δηλαδή παραμόρφωση του σχήματος των νυχιών που γίνονται σαν το εξογκωμένο άκρο μπαγκέτας (πλήκτρου) τυμπάνου. Εμφανίζεται σε καπνιστές, καθώς και σε πολλές πνευμονικές παθήσεις, όπως και στον καρκίνο του πνεύμονα.
♦ Πυρετός ή δεκατική πυρετική κίνηση (δέκατα).
♦ Αδυναμία, καταβολή, εύκολη κόπωση.
♦ Πρήξιμο κεφαλής και τραχήλου.
♦ Δυσκολία στην κατάποση της τροφής.
♦ Συριγμός της αναπνοής κατά την εισπνοή.
♦ Βραχνάδα φωνής.

Ορισμένες φορές η ανακάλυψη του όγκου είναι τυχαία, οπότε ο ασθενής είναι ασυμπτωματικός.

Όμως συχνά τα σημεία και τα συμπτώματα της νόσου δεν φαίνεται να σχετίζονται με τον πνεύμονα και την αναπνοή. Αυτό συμβαίνει σε περιπτώσεις που ο καρκίνος έχει επεκταθεί και σε άλλα όργανα (μεταστάσεις). Τέτοια συμπτώματα που τελικά μπορεί να οδηγήσουν στην διάγνωση καρκίνου είναι:

♦ Πόνος στα οστά.
♦ Αδυναμία και μούδιασμα στα χέρια ή στα πόδια, συνήθως ομόπλευρα (δεξιά ή αριστερά).
♦ Ζαλάδα.
♦ Κίτρινο χρώμα του δέρματος και του «λευκού» του ματιού (ίκτερος).
♦ Σκληρή διόγκωση στο πλάι του αυχένα.
♦ Βραχνάδα φωνής.

Πρέπει να σημειώσουμε ότι κανένα από τα προαναφερθέντα συμπτώματα δεν εμφανίζεται μόνο στον καρκίνο του πνεύμονα. Τόσο όσα σχετίζονται άμεσα με το αναπνευστικό (βήχας, δύσπνοια, αιμόπτυση) όσο και τα γενικά (πυρετός, ανορεξία, απώλεια βάρους, αδυναμία) εμφανίζονται και σε παθήσεις που δεν χαρακτηρίζονται ως κακοήθεις. Συμπτώματα όμως από το αναπνευστικό σε ενεργό ή πρώην καπνιστή που επιμένουν για περισσότερο από 15 ημέρες, πρέπει να ελέγχονται με μεγαλύτερη προσοχή με ακτινογραφία θώρακα, εξετάσεις αίματος κλπ.