Π. Σκουρλέτης: Αναμετριόμαστε με τις προκλήσεις
Ο Υπουργός Εσωτερικών, Πάνος Σκουρλέτης με άρθρο του στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ της Κυριακής κάνει λόγο για αναμέτρηση του ΣΥΡΙΖΑ με τις προκλήσεις σε ένα περιβάλλον παγκοσμιοποιημένης αγοράς του ισχυρού νεοφιλελεύθερου οικονομικού αφηγήματος. «Δαιμονοποιούν» τον ΣΥΡΙΖΑ, αναφέρει ο υπουργός, για να αποκρύψουν τη βαθιά ιδεολογική και πολιτική διαπάλη που μαίνεται στη βάση της επιλογής το 2015 όπου ο ελληνικός λαός αρνήθηκε το νεοφιλελεύθερο αφήγημα για την οικονομία. Όμως σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση προσηλωθήκε στα αδύναμα μέλη της κοινωνίας και πλησιάζοντας στο τέλος μιας διαδρομής που καθορίστηκε από εκείνη τη συμφωνία των εκβιαστικών διλλημάτων και συμβιβασμών, τώρα, λίγο πρίν απο τον Αύγουστο του 2018 και την άρση της ασφυκτικής επιτροπείας οι όροι της «επόμενης μέρας» θα εξαρτηθούν και από τη θέση εκκίνησης της χώρας μας εκείνη την περίοδο.
Κλείνοντας ο υπουργός σημειώνει: «Εμείς οφείλουμε και μπορούμε, με συμμαχίες εντός και εκτός Ελλάδας, με βάση τα προτάγματα και τις αξίες της Αριστεράς, παρά τις δυσκολίες και τις καθυστερήσεις, να θέσουμε ευθέως το ζήτημα της ανάπτυξης για τους πολλούς».
Ολόκληρο το άρθρο του Υπουργού Εσωτερικών, Πάνου Σκουρλέτη, στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ της Κυριακής:
«Το 2015 ο ελληνικός λαός αρνήθηκε το νεοφιλελεύθερο αφήγημα για την οικονομία. Τα τελευταία τρία χρόνια οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης «δαιμονοποιούν» τον ΣΥΡΙΖΑ για να αποκρύψουν τη βαθιά ιδεολογική και πολιτική διαπάλη που μαίνεται στη βάση εκείνης της επιλογής, παράλληλα με τις μεγάλες μάχες που δόθηκαν στο πεδίο της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές μας. Όμως, η διπλή ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε πρώτο κόμμα εντός του 2015, με τα διαφορετικά προτάγματα ανάμεσα στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις, δεν ήταν συμπτωματική. Με πρωτόγνωρη δυναμική, το μικρό κόμμα της Αριστεράς ενήργησε ως μια ενωτική, συνεκτική πολιτική δύναμη που εξέφρασε τις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες, αναλύοντας εύστοχα τις κοσμογονικές αλλαγές της οικονομικής κρίσης και των μνημονιακών επιλογών στην ελληνική κοινωνία, καταθέτοντας παράλληλα τη διάθεση του να αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες.
Ο σχηματισμός κυβέρνησης με κορμό μια αριστερή δύναμη, ήταν πρωτοφανής και καταλυτικός για τη συνέχεια. Η Αριστερά βρέθηκε στα δύσκολα. Λίγο αργότερα ο βολονταρισμός έδειξε τα όριά του. Η νέα κυβέρνηση συνεργασίας αναπόφευκτα επηρεάστηκε, ως προς την αποτελεσματικότητα και τις κινήσεις της, από τους διεθνείς και ευρωπαϊκούς πολιτικούς συσχετισμούς. Ωστόσο, επέμεινε. Δοκιμάζοντας και τις αντοχές του λαού και τις δικές της, έφτασε, ορθά, μέχρι το δημοψήφισμα, εξαναγκάζοντας τους δανειστές να αποδεχτούν αυτήν την κυβέρνηση ως τον συνομιλητή με τον οποίο όφειλαν να καταλήξουν σε συμφωνία.
Πλησιάζουμε τώρα στο τέλος μιας διαδρομής που καθορίστηκε από εκείνη τη συμφωνία των εκβιαστικών διλλημάτων και συμβιβασμών, με τα πρόσθετα χαρακτηριστικά που κατορθώσαμε να της προσδώσουμε. Πορευτήκαμε με αντιφάσεις, κέρδη και ζημιές, αξιοποιώντας και το παραμικρό ρήγμα. Εκεί που πήγαμε πολιτικά και με συγκεκριμένη πρόταση, κερδίσαμε. Αντλώντας από την προσωπική μου εμπειρία, θεωρώ ότι τέτοιο κορυφαίο παράδειγμα είναι ο ΑΔΜΗΕ. Το Δημόσιο διατηρεί τον έλεγχο των δικτύων μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας και ένα νέο πρότυπο διαχωρισμού των δικτύων προσέλκυσε το ευρωπαϊκό ενδιαφέρον.
Σε κάθε περίπτωση, προσηλωθήκαμε στα αδύναμα μέλη της κοινωνίας. Ενδεικτικά, σώσαμε από την κατάρρευση και αναβαθμίσαμε το σύστημα της Υγείας και τολμήσαμε στα ζητήματα των δικαιωμάτων, τη νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου, την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια, την απόδοση ιθαγένειας στα παιδιά των μεταναστών. Αναβαθμίσαμε διεθνώς τη χώρα, βελτιώνονται οι οικονομικοί δείκτες, πραγματοποιούμε έναν μεγάλο διάλογο με την κοινωνία για την Συνταγματική Αναθεώρηση, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, την παραγωγική ανασυγκρότηση. Εμμένουμε στα ζητήματα συμμετοχής, αλληλεγγύης και δημοκρατίας, ενώ κατανοούμε την ανάγκη βελτίωσης των όρων εργασίας και αμοιβών, στο πλαίσιο μιας δίκαιης ανάπτυξης.
Λίγο πριν τον Αύγουστο του 2018 και την άρση της ασφυκτικής επιτροπείας, είναι φανερό ότι οι όροι της «επόμενης μέρας» θα εξαρτηθούν και από τη θέση εκκίνησης της χώρας μας εκείνη την περίοδο. Αλλά ο ελληνικός λαός έχει κάθε δικαίωμα να νιώσει ικανοποίηση για τη μετάβαση σε μια νέα ποιοτική κατάσταση, μεγαλύτερης ελευθερίας κινήσεων, την οποία κέρδισε με τις θυσίες του, την υπομονή και τις πολιτικές του επιλογές.
Στην παγκοσμιοποιημένη αγορά του ισχυρού νεοφιλελεύθερου οικονομικού αφηγήματος, δεσμεύσεις ισχύουν για όλες τις χώρες. Εμείς οφείλουμε και μπορούμε, με συμμαχίες εντός και εκτός Ελλάδας, με βάση τα προτάγματα και τις αξίες της Αριστεράς, παρά τις δυσκολίες και τις καθυστερήσεις, να θέσουμε ευθέως το ζήτημα της ανάπτυξης για τους πολλούς. Αυτές κατά τη γνώμη μου, πρέπει να είναι οι συντεταγμένες μιας νέας πορείας για μια Αριστερά που δεν αρκείται να παρακολουθεί και να αναλύει τις εξελίξεις, αλλά, αντίθετα, ανταποκρίνεται στην πρόκληση να δοκιμάζει τις ιδέες της και τις προτάσεις της με τον κίνδυνο ακόμα και να «τσαλακωθεί».»