Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ… ΛΙΜΠΑ ΓΔΥΣΟΥ ΣΟΥ ΚΑΙ ΚΟΛΥΜΠΑ

Του
Μιχάλη Φιοράντε

Μέσα στήν μαύρη ερημιά
πού σήπονται τά πάντα
έξ ουρανών ακούγεται
κάποιου Θεού η μπάντα.
•••
Μπάντα μέ μύριους μουσικούς
φίνα ενδεδυμένους
αρχοντικοί στήν όψη τους
καί καλοπληρωμένους.
•••
Τά σύννεφα ουρλιάζουνε
απ’ τήν πολλή χαρά τους
κι αφήνουνε τά ούρα τους
μέσα στήν κάμαρά τους.
•••
Μετά φωνάζουν αυλικούς
τά ούρα νά μαζέψουν
γιατί φοβούνται οι τρελοί
μήπως καί τούς τά κλέψουν,
•••
καί τά πουλήσουν ακριβά
σέ πλαστικά μπουκάλια
σ’ αυτά πού πίνουμε εμείς
στά όποια Μανδριγάλια.
•••
Έτσι στήν άκρα σιωπή
η φάρα τους πλουτίζει
παλάτια χτίζοντας ψηλά
π’ ούτε Θεός αγγίζει.
•••
Ο Διάολος είναι σοφός
καί πάντα τούς διδάσκει
πώς νά μάς κάνουν τήν ζωή
τρύπα βαθιά πού χάσκει.
•••
Είναι ο Μέγας Δάσκαλος
μέ τό σπαθί στό χέρι
κι η τάξη του Λαβύρινθος
πού ο φτωχός τήν ξέρει.
•••
Έτσι τά χρόνια φεύγουνε
καί πίσω δέν γυρίζουν,
τό μέλλον είν’ αόρατο
-λύκοι εκεί σφυρίζουν.
•••
Κρύος ιδρώτας μαίνεται,
άνδρες καί κορασίδες
μέ τό τηλέφωνο ανοιχτό
λαλούν ώς βλάκες γίδες.
•••
Σταμάτησαν νά ομιλούν
καί τώρα τούς μπερδεύεις
άν είναι ανθρωπάρια
ή βλάκες πού χαζεύεις.
•••
Η Λίμπα μεγαλύνεται
καί γίνεται πηγάδι.
Στό βάθος περιμένουνε
οι φύλακες τού Άδη.
•••
Θέλουνε νά σέ γδύσουνε
μέχρι καί τά αιδοία
γιά νά κοιμούνται ήσυχοι
μέ όπλο τήν Παιδεία.
•••
Αυτός ο Κόσμος κίνησε
καί πίσω δέν γυρίζει
όσο νά κλαψουρίζουμε
πάντ’ ο Βοριάς σφυρίζει.
•••
‘Ως ένα ξεροπήγαδο
όλα θά γίνουν, όλα.
Φροντίζουνε μέ τήν ΤιΒι
μέ «μάγκες» στήν κονσόλα.
•••
Λένε μπαρούφες ύπουλες
σάν μηχανές τού Χάρου.
Είναι τά πιόνια τού σκακιού
οι ρόδες σάπιου κάρου.
•••
Εδώ τελειώνω άγρυπνος
μέ ρούχα σαπισμένα.
Είμαι ό,τι απόμεινε
στής Κιβωτού τήν Στέρνα.
………………………………
Τό μέλλον θά τό βρείτε
στήν Θεωρία
τής Σχετικότητας καί
στίς καφετζούδες
τής μαγείας. Αναμονή
διαρκώς εστί.
Αυτή φορολογείται μέ ψευδείς δόσεις.