Το χαρτί των Σκοπίων παίζει ο Μητσοτάκης για να στριμώξει τον Τσίπρα
Ενώ έβαλε στο συρτάρι το αίτημα για εκλογές
Στη στρατηγική του «ώριμου φρούτου» δείχνει να έχει προσχωρήσει σιωπηρά το τελευταίο διάστημα ο Κυρ. Μητσοτάκης, αναθεωρώντας τους μέχρι πρότινος σχεδιασμούς του, που έφθαναν μέχρι και στην πτώση της κυβέρνησης. Η αλλαγή πλεύσης αποδίδεται, κατά πρώτον, στην αδυναμία του να προκαλέσει (επιβάλει) πολιτικές εξελίξεις, κάτι που επίμονα επιχείρησε την προηγούμενη διετία, και, κατά δεύτερον -και κυριότερο-, στην επιλογή του να αφήσει την κυβέρνηση… ανενόχλητη να υλοποιήσει όλα τα επώδυνα μέτρα προκειμένου να μην τα βρει μπροστά της η επόμενη κυβέρνηση (της Νέας Δημοκρατίας).
H κεντρική γραμμή χαράσσεται από τις Βρυξέλλες, το Βερολίνο κ.ά., κι ο κ. Μητσοτάκης είναι ο τελευταίος που θα ήθελε, πόσω μάλλον θα επιδίωκε, να συγκρουστεί μαζί τους ή και να τους δυσαρεστήσει ακόμη
Το αίτημα για πρόωρες εκλογές για να φύγει «η χειρότερη κυβέρνηση που γνώρισε η χώρα» έχει μπει για τα καλά σε κάποιο συρτάρι στα γραφεία της Πειραιώς. Η προσφυγή στις κάλπες πριν από τη λήξη της τετραετίας υπάρχει πλέον μόνον ως προσδοκία κι ευχή ή -ακόμη καλύτερα- ως πρόβλεψη. Δίκην αστρολόγου, κορυφαία στελέχη της παράταξης προεξοφλούν εκλογές για το φθινόπωρο του 2018, χωρίς ωστόσο να υπάρχουν επαρκή στοιχεία που να συνηγορούν προς την κατεύθυνση αυτή.
Οι τόνοι της κριτικής της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε ζητήματα που βρίσκονται στον πυρήνα της κυβερνητικής πολιτικής (οικονομία, πλειστηριασμοί, εργασιακά κ.ά.) κι έχουν σημαντικό κοινωνικό αντίκτυπο έχουν σαφώς υποχωρήσει. Κι αυτό διότι δεν θέλει ή δεν μπορεί να δεσμευτεί, καθώςc
Επιπλέον, διότι οι θέσεις της ΝΔ ταυτίζονται σε μεγάλο βαθμό με αυτές της κυβέρνησης και οι όποιες διαφορές είναι δυσδιάκριτες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα;
Η Νέα Δημοκρατία δήλωσε «παρών» στην ψηφοφορία για την τροπολογία σχετικά με τους πλειστηριασμούς, ενώ απέφυγε να πάρει θέση και όσον αφορά τις αλλαγές στα εργασιακά (περιορισμός των απεργιών). Ο λόγος απλός: Δεν διαφωνεί επί της ουσίας με την κυβερνητική πολιτική αλλά κρύβεται, για να μην υποστεί το αναμενόμενο πολιτικό κόστος. Την ίδια στιγμή, η ηγεσία εστιάζει σε ζητήματα που -εκ του ασφαλούς- μπορεί να ακολουθήσει επιθετική τακτική έναντι της κυβέρνησης. Σε προνομιακά για την παράταξη πεδία, όπως είναι η δημόσια ασφάλεια, η δικαιοσύνη, το Μεταναστευτικό κ.ά., όπου τα προβλήματα είναι οξύτατα, ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, του περιορισμού των κρατικών δαπανών κ.λπ.
Σχεδόν μονότονα ο κ. Μητσοτάκης και η λοιπή ηγετική ομάδα αναζητεί αφορμές ή αιτίες προκειμένου να στραφεί κατά του κυβερνητικού εταίρου του Αλ. Τσίπρα, του προέδρου των ΑΝΕΛ Π. Καμμένου, με μοναδικό σκοπό να προκαλέσει ρήγματα στον κυβερνητικό συνασπισμό. Το επιχείρησε για μακρύ χρονικό διάστημα με το θέμα της Σαουδικής Αραβίας, θα το επαναλάβει με ακόμη μεγαλύτερη ένταση με αντικείμενο το Σκοπιανό.
Άλλωστε ο κ. Μητσοτάκης, δηλώνοντας ότι χωρίς συμφωνία των κ. Τσίπρα και Καμμένου για την ονομασία δεν υφίσταται δεδηλωμένη για την κυβέρνηση (κατά συνέπεια ας παραιτηθούν και ας προκηρυχθούν εκλογές) δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών ως προς τις προθέσεις του. Το τελευταίο αυτό σίριαλ θα έχει, ως φαίνεται, πολλά επεισόδια, καθώς σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις οι εξελίξεις τους προσεχείς μήνες θα είναι ραγδαίες, μπορεί να οδηγήσουν και στη λύση του προβλήματος με την ονομασία των Σκοπίων.
Γ. ΖΑΦΕΙΡΗΣ