Δεν… έσκισε τα Μνημόνια ο Αλέξης για να μην κάνει τον κόπο ο Κυριάκος να τα… κολλήσει

-Έτσι που πάμε, και το 2060 Καλά Χριστούγεννα θα ’χουμε…

Κύριε Διευθυντά,
Κατέβηκα από το χωριό -παραμονές των Χριστουγέννων- στην πόλη, για να δω και να θαυμάσω τις βιτρίνες των καταστημάτων, μήπως και ξεχαστώ από την καθημερινή μου θλίψη. Ανατριχιάζω με αυτά που ακούω κάθε βράδυ στις ειδήσεις για τη φτώχεια του λαού μας, που, δυστυχώς, τη ζούμε με την οικογένειά μου, νυ­χθημερόν. Περιμέναμε το μέρισμα για να μπορέσουμε να πάρουμε τη γαλοπούλα, αφού τα χρήματα δεν φτάνουν ούτε για τις βασικές ανάγκες. Ο πατέ­ρας μου, κάθε μέρα σκέφτεται πώς θα πληρώσει το ηλεκτρι­κό, το νερό, τα καύσιμα του αγροτικού, πώς θα βρει ξύλα για να ζεσταθούμε, πώς θα αγοράσουμε το κρέας για την Πρωτοχρονιά, πώς θα πληρώσουμε τους φόρους και τις εισφορές αλλά και πώς θα ξεπληρώσου­με τα δανεικά του γείτονα.

Στην πόλη, οι περαστικοί κρατιόντουσαν από το χέρι, ειδικά τα νέα ζευγαράκια, έκαναν τον σταυρό τους, κοίταζαν τα στολίδια, αλλά μόνο ένα στα δέκα περνούσε την είσοδο κάποιου εμπορικού καταστήματος, μπας και αποφασίσει να αγοράσει κάτι, αισθανόμενο τη μυρωδιά… των Χριστουγέννων.
Στην παρέα μου αναρωτιούνται για όσα υποστηρίζει ο Αλέξης περί εξόδου από τα Μνημόνια, ενώ οι συμπολίτες μας αδυνατούν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, με τα ληξιπρόθεσμα να ξεπερνούν κάθε όριο. Πώς να πληρώσει ο αγρότης των πε­ντακοσίων ευρώ το δάνειο που χρεώθηκε -σε άλλες εποχές βέβαια- για να αγοράσει το σπίτι του, όπως τον παρακινούσαν οι ευεργέτες πολιτικοί μας. Απορίας άξιο, δε, είναι που πιστεύουν ότι ο λαός μπορεί να τα βγάλει πέρα με τόσους φόρους, τόση ακρίβεια στα ζωτικά αγαθά και τους λογαριασμούς των ΔΕΚΟ.

Τα φροντιστήρια των παιδιών, ειδικά για εμάς, τους ανθρώπους της επαρχίας, είναι όνειρο «χρι­στουγεννιάτικης νύχτας», καίτοι το εκπαιδευτικό σύστημα κάθε μέρα που περνάει σαπίζει όλο και περισσότερο. Ο πατέρας μου, άνθρωπος της αγοράς, υπολόγιζε να ζητήσει και αυτός επιδότηση για κάποιες αίγες που ψόφησαν το καλοκαίρι, το ξανασκέφτηκε όμως, γιατί, αποφοιτήσας από το δημοτικό, ξέρει ότι η πολιτική των συνεχών επιδομάτων είναι αδιέξοδη και αντιαναπτυξιακή.
Ψηφίστηκε και ο τελευταίος αντιμνημονιακός προϋπολογισμός και οι βουλευτές, συνεπείς στο ραντεβού τους, φορτώνο­ντας τον ελληνικό λαό με επιπλέον φόρους, έφυγαν, άλλοι για τα εξοχικά τους και κάποιοι για τα σαλέ των κοσμοπολίτικων χειμερινών προορισμών.

Το καλοκαίρι οι αριστεροί θα μιλούν για καθαρή έξοδο από τα Μνημόνια, με τη διαφορά ότι οι δανειστές θα μας έχουν αφή­σει πεσκέσι το χρέος και τα πλεονάσματα, όπως και τη
μοναξιά μας εμπρός στα δυσθε­ώρητα ύψη των επιτοκίων δανεισμού, «προσφοράς» δι­εθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Ο Αλέξης έλαβε «επικοινωνιακές» πρωτοβουλίες, τόσο για να μη βρεθεί κανένα λαϊκό σπίτι στα χέρια τραπεζίτη όσο και για το Μεταναστευτικό, αφού οι ευρωπαίοι σύμμαχοί μας δείχνουν να μας εγκαταλείπουν ακόμη και σε αυτό. Από την άλλη, ετοιμάζουν -όπως λένε- ευρωπαϊκό στρατό και κοινό προ­ϋπολογισμό. Στην ελληνική σκηνή κυριαρχεί το θέμα της εκλογής του μουφτή -σε άκαιρη εντελώς στιγμή- και οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, με τον Ευκλείδη (καθαρόαιμο… αριστερό) να κάνει το χατίρι των «θεσμών», αφού χτύπησε την «κουδούνα» στον ναό των αγορών, διευκολύνοντας παράλληλα τους τραπεζίτες, που επένδυσαν τις ανακεφαλαιοποιήσεις στα «παραδείσια» νησιά.

Οι δικαστές συνεχίζουν τον χαβά τους με το «πόθεν έσχες», ενώ οι εφορίες υπολογίζουν τα πρόστιμα όχι για τις μέρες που αργοπόρησαν να πλη­ρωθούν αλλά στον μήνα, αυξάνοντας τα έσοδά τους.
Ο Σκουρλέτης, πιστός στον όρκο της Αριστεράς, δεν προσκύνησε το Ευαγγέλιο, ενώ ο Πετρόπουλος, για να δοξάσει τον Θεό για το πλεόνασμα… του ΕΦΚΑ, θα εκφωνήσει τον πανη­γυρικό των Χριστουγέννων.
Η Φώφη περνάει περίοδο ευτυχίας, βλέποντας τα ποσοστά της, δικαιωμένη από τις επιλογές της, ιδιαίτερα από τον «Γιωργάκη», ενώ ο Κυριάκος, μαζί με το μητρώο στελεχών, μπροστά στο όραμα των Χριστουγέννων, ξεχνώντας τις παραλίγο… μίζες, τις Κανά­ριες Νήσους, τη Siemens, τις απολύσεις, την ιστορία της παράταξής του και το στίγμα του ιδρυτή της, είπε να αφοσιω­θεί μόνο στην περικοπή των κοινωνικών αγαθών και στη διάλυση του κράτους, αφού οι μεταρρυθμίσεις θα ’χουν χρώμα καθαρά μνημονιακό, δίνοντας εκπαίδευση, υγεία και κοινωνική ασφάλιση μόνο σε ιδιώτες των «ακραίων» προ­αστίων της Αθήνας. Όσο για τις θέσεις στελεχών – διοικη­τών νοσοκομείων, ακόμη και υπουργείων, φαίνεται να προκρίνει παλιά στελέχη τρα­πεζών, με ειδίκευση στη χορήγηση δανείων, και εκεί­νους που εκτίναξαν τις μετοχές στην ενδοξότερη περίοδο του ελληνικού χρηματιστηρίου. Για να μας δείξει, δε, πόσο δημοκρατικός είναι, όλα αυτά θα γίνουν μέσω ερωτηματολογίου! Έτσι, και το 2060… καλά Χριστούγεννα… θα ’χουμε!

Ανένδοτος