Η απόφαση αναγνώρισης της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ δυναμιτίζει την εύθραυστη ισορροπία στη Μέση Ανατολή

Του
ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ

Αλυσιδωτές είναι οι αντιδράσεις που ακολούθησαν την ανακοίνωση.

Ο «κουμπάρος» Ερντογάν άρπαξε την ευκαιρία και κάλεσε στην Κωνσταντινούπολη σε σύνοδο τις 57 χώρες του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας (OIC), της οποίας προεδρεύει αυτήν την περίοδο, ενδεικτική της θέλησής του να επιβληθεί ως ο νέος ηγέτης του παλαιστινιακού ζητήματος.

Σύμφωνα με τα λόγια του ίδιου του Ερντογάν, όπως σημειώνει η «Figaro», η Διάσκεψη αποσκοπεί να συντονίσει τη δράση των μουσουλμανικών χωρών ενάντια στην απόφαση του αμερικανού Πρόεδρου να αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του ισραηλινού κράτους.

Από τη μεριά του, ο ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανιάχου δήλωσε ότι δεν του προκάλεσε έκπληξη η ανακοίνωση των ηγετών των μουσουλμανικών χωρών, που κάλεσαν τη διεθνή κοινότητα να αναγνωρίσει την Ανατολική Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα ενός παλαιστινιακού κράτους, έπειτα από την έκτακτη Σύνοδο Κορυφής του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας (OIC).

«Να διευκρινίσουμε ότι η Ιερουσαλήμ είναι ιερή πόλη και για τις τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες: Τον Ιουδαϊσμό, τον Χριστιανισμό και το Ισλάμ.

Για τους Εβραίους: Ο Σολομώντας έχτισε τον μεγαλοπρεπή ιουδαϊκό ναό, που καταστράφηκε λίγους αιώνες αργότερα από τους Βαβυλώνιους. Σήμερα σώζεται μόνο ένα τμήμα του τείχους από την περίοδο του δεύτερου ναού, το γνωστό ‘‘Τείχος των Δακρύων’’ ή ‘‘Δυτικό Τείχος’’, που είναι και ο ιερότερος τόπος λατρείας των Εβραίων.

Για τους μουσουλμάνους: Στην Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ βρίσκεται το τρίτο ιερότερο προσκυνηματικό μνημείο για το Ισλάμ -μετά τη Μέκκα και τη Μεδίνα- το τέμενος Αλ Ακσά. Οι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι ο Μωάμεθ μεταφέρθηκε από το Μασγίντ Αλ Χαράμ της Μέκκας στο Αλ Άκσά κατά τη διάρκεια του Νυχτερινού Περίπλου. Κατά την ισλαμική παράδοση, ο Μωάμεθ προσευχόταν προς αυτό το σημείο μέχρι τον 17ο μήνα μετά την Eγίρα, όταν ο Θεός τον έστρεψε προς την Καάμπα.

Για τους χριστιανούς: Στην Ιερουσαλήμ βρίσκεται ο Ναός του Παναγίου Τάφου, κορυφαίος χώρος προσκυνήματος για τους χριστιανούς, αφού εκεί πιστεύεται πως εναπέθεσαν τη σορό του Ιησού Χριστού μετά τη Σταύρωση, αλλά και άλλοι ιεροί τόποι για τη Χριστιανοσύνη, όπως ο Κήπος της Γεθσημανή και το Όρος των Ελαιών.

Το 1947, με την αποχώρηση των αγγλογάλλων αποικιοκρατών από τη Μέση Ανατολή, για την υπό βρετανική κατοχή Παλαιστίνη ο ΟΗΕ αποφάσισε τον διαχωρισμό της σε δύο διαφορετικά κράτη: Παλαιστινιακό και Ισραηλιτικό.

Το ίδιο συνέβη και με την πόλη της Ιερουσαλήμ, το καθεστώς της οποίας διέπεται από αυτήν την απόφαση του ΟΗΕ, το 1947. Το νεοσύστατο κράτος του Ισραήλ με πόλεμο κέρδισε τον έλεγχο της Δυτικής Ιερουσαλήμ, όπου ζούσε και το μεγαλύτερο μέρος του εβραϊκού πληθυσμού. Η Ιορδανία πήρε τον έλεγχο της ανατολικής πλευράς, όπου κυριαρχεί το αραβικό στοιχείο και βρίσκονται τα πιο ιερά προσκυνηματικά μνημεία. Κατά τον επόμενο πόλεμο, αυτόν των Έξι Ημερών, το 1967, το Ισραήλ κατέλαβε την Ανατολική Ιερουσαλήμ και ουσιαστικά προσάρτησε μονομερώς αυτά τα τμήματα της πόλης για να σχηματίσει έναν δήμο υπό το Ισραήλ. Την ανατροπή αυτή δεν αναγνωρίζει η διεθνής κοινότητα» (από ανακοίνωση της «Πρωτοβουλίας 14ης Μάη»).

Η απόφαση του Πρόεδρου των ΗΠΑ Τραμπ να αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ και η μεταφορά εκεί της αμερικανικής πρεσβείας δυναμιτίζει την εύθραυστη ισορροπία στη Μέση Ανατολή. Η συνταύτισή του με το εβραϊκό κράτος συσπειρώνει εναντίον του τους μουσουλμάνους όλων των αποχρώσεων και εξοργίζει τους Άραβες. Εξωθεί τους Παλαιστίνιους να κηρύξουν τρίτη Ιντιφάντα. Στα ήδη ανοιχτά μέτωπα σε αυτόν τον μικρής έκτασης γεωγραφικό χώρο -επιχείρηση διάλυσης της Συρίας, ισλαμικό χαλιφάτο (ISIS) σε Συρία και Ιράκ, Κουρδικό, τουρκικός αναθεωρητισμός- έρχεται να προστεθεί μια ανιστόρητη ενέργεια, που αδικεί, για πολλοστή φορά, πρωτίστως τον παλαιστινιακό λαό.

Η ειρηνική συνύπαρξη των λαών στη Μέση Ανατολή υπηρετείται με άλλο τρόπο, όχι με ιμπεριαλιστικές πρακτικές και ανιστόρητες αποφάσεις.