Η ψηφιακή οικονομία στην Ασφάλεια

Του
ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ ΑΔΑΜΙΔΗ
Δικηγόρου, ΔΝ, αν. Καθηγητή
Κοινοτικού Δικαίου, Προμηθειών και Διεθνών Σχέσεων
στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων

Η κορυφαία πολιτική επιλογή της χώρας για την ένταξή μας στον σκληρό πυρήνα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης δημιούργησε παρακαταθήκες και εξακολουθεί να προσφέρει την πρόσβαση σε ευκαιρίες. Στη σύγχρονη, μάλιστα, ζοφερή δημοσιονομική συγκυρία, είναι και το μόνο «παράθυρο ελπίδας» και πηγή ουσιαστικής στήριξης. Απέναντι, μάλιστα, σε ένα αρνητικό υπόβαθρο οικονομικών μεγεθών και χειμαζόμενης οικονομίας, που «συμπληρώνεται» από τις διαρκώς μεταβαλλόμενες αλλά πάντα υπαρκτές προκλήσεις και απειλές στη γεωπολιτική γειτονιά μας. Που αποτελούν ταυτόχρονα και απειλές για την ευρωπαϊκή ασφάλεια και ερέθισμα δημιουργίας για κοινές δομές ευρωπαϊκής άμυνας.

Η νέα αυτή ώθηση για την αντιμετώπιση σε κοινοτικό επίπεδο των θεμάτων ασφάλειας και άμυνας δημιουργεί και προοπτική νέων ευκαιριών. Ιδιαίτερα για τη χώρα μας, που ούτως ή άλλως έχει δοκιμαστεί επί δεκαετίες στην ανάγκη δημιουργίας και διατήρησης αξιόμαχων Ενόπλων Δυνάμεων, με την αντίστοιχη διάθεση εθνικών πόρων. Οι ευρωπαϊκοί σχεδιασμοί με τον πλέον επίσημο τρόπο αποτυπώθηκαν στην έγκριση από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 14ης Δεκεμβρίου του (Αμυντικού) Μηχανισμού Διαρθρωτικής Συνεργασίας (PESCO, Permanent Structured Cooperation), που σε πρώτη φάση περιλαμβάνει δεκαεπτά θεματικές κοινής δράσης. Σε σχέση, μάλιστα, με τη χρηματοδότηση υλοποίησης της (Κοινοτικής) Αμυντικής Πολιτικής και την επίτευξη των στόχων που έχουν τεθεί από τα κράτη-μέλη, αναμένεται να διατεθούν περί τα 100 δισεκατομμύρια ευρώ, τα επόμενα πέντε χρόνια, πλέον των όσων αρχικά είχαν προϋπολογισθεί.

Ένα σημαντικό τμήμα των κονδυλίων αυτών, που υπολογίζεται στα 19 δισεκατομμύρια ευρώ, θα διατεθεί για την υλοποίηση δράσεων ψηφιοποίησης στη διαχείριση, τον συντονισμό και τη λειτουργία των οπλικών συστημάτων. Επιλογή που ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες, στα δεδομένα που έχει δημιουργήσει το διαδίκτυο και στη μετεξέλιξη των απειλών, ειδικά στον τομέα της κυβερνοασφάλειας, της κυβερνοάμυνας και του υβριδικού πολέμου.

Η πρόκληση και η ευκαιρία για τη χώρα μας είναι υπαρκτές.

Με κουλτούρα άμυνας σύμφυτης με τη δημιουργία του νέου ελληνικού κράτους και εγγενή αδυναμία ανάπτυξης βαριάς βιομηχανίας, πολύ περισσότερο αμυντικής, ο προσανατολισμός στις δράσεις ψηφιοποίησης και αμυντικής ψηφιακής τεχνολογίας προσφέρει μοναδικές δυνατότητες εξειδίκευσης.
Αλλά και κεφαλαιοποίησης γνώσεων και οικονομικής ανάπτυξης σε συλλογικό, επιστημονικό και επιχειρηματικό επίπεδο. Η Φινλανδία και η Εσθονία έχουν πραγματικά πρωτοπορήσει.

Η Ιταλία και η Γαλλία δείχνουν έντονο ενδιαφέρον. Έχουμε το υπόβαθρο και τη δυνατότητα να διακριθούμε.